به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، عکسی که میبینید در اواخر دی ماه ۱۳۵۷ در تهران گرفته شده است.
آن روزها هنوز کمتر کسی بود که باور داشته باشد رژیم پهلوی به این زودیها رفتنی باشد. علی رغم خروج شاه، هنوز امیدی به بازگشت امام نبود و تقریبا غاطبه تصور عمومی بر این بود که به زودی متحدان شاه برای بازگرداندن او به تاج و تخت، وارد عمل خواهند شد و باید برای مبارزه با ارتش و مزدوران شاه برای زمانی طولانی آماده شد. هیچ کس در ادامه مبارزه به رهبری امام خمینی تردید نداشت اما اینکه کمتر از یک ماه بعد، انقلاب اسلامی به پیروزی برسد، در مخیله کسی نمیگنجید.
در این معرکه، هر کس به فراخور توان و حال خود، به مبارزه یاری میرساند. شعار نویسی روی دیوارها، تراکت نویسی و پخش پوسترهای ابتدایی و ساده انقلابی، از رایجترین روشهای توده مردم جهت حفظ فضای انقلابی و مخالفت با رژیم پهلوی بود.
عکس این بانوی تهرانی هم که در ابتدای کوچهای بن بست، با مقوایی شعارنویسی شده ایستاده است، از یادگارهای همان روزها است.
منبع: جهانیوز