به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو» سعید جلائی‌فر مدیر کل دفتر کاهش آسیب‌های اجتماعی در خصوص اینکه با چشم‌اندازی فعالیت می‌کنند و برای رسیدن به این چشم‌انداز آموزش چه نقشی دارد گفت: در واقع هدف ما کاهش آسیب‌های اجتماعی توسط آموزش افراد است. به این صورت که با ارائه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای قصد داریم تا در زمینه توانمند‌سازی حرفه‌ای و شغلی افراد برای خروج از وضعیت مددجویی و در نهایت احراز شغل پایدار در بازار کار بکوشیم. البته تمام کسانی که تحت آموزش قرار می‌گیرند، مددجو نیستند. ما ارتقای سطح شاغلان را نیز در برنامه‌های خود داریم. هم‌چنین برای افرادی که جویای مشاغل بدون مهارت هستند نیز اقداماتی صورت گرفته و برنامه‌هایی اجرا شده است.
وی افزود:آموزش در بخش اقشار آسیب‌پذیر ، شامل ۲۱ جامعه هدف می‌شود. زنان سرپرست خانوار، زنان بی‌سرپرست، بد سرپرست، ولگردان، متکدیان، روسپی‌ها، ساکنان سکونت‌گاه‌های غیررسمی، بافت‌های فرسوده و ... از جملة این ۲۱ جامعة هدف هستند.
مدیر کل دفتر کاهش آسیب‌های اجتماعی ادامه داد: در بحث توانمند‌سازی حرفه‌ای و شغلی ساکنان سکونت‌گاه‌های غیررسمی و بافت‌های فرسوده، در ۹ ماه گذشته حدود ۸ هزار نفر در کشور دوره دیده‌اند که معادل با حدود ۸۰۰ هزار ساعت دورة آموزشی می‌شود. ضمن اینکه تمامی این افراد در رشته‌های متنوع آموزش دیده‌اند. اگر بخواهیم به درصد حرفه‌ها اشاره کنیم باید بگوییم در حال حاضر ۸۶ عنوان حرفه در بخش فرهنگی و هنری، ۱۴ عنوان در بخش کشاورزی، ۱۱۸ عنوان در بخش خدمات و ۱۱۷ عنوان در بخش صنعت آموزش داده شده است.
آمار عناوین آموزش داده شده در بخش صنعت نشان می‌دهد که حرکت در سکونت‌گاه‌های غیررسمی و بافت‌های فرسوده به سمت مشاغل صنعتی در حال رشد است. برای نمونه، در حرفه صنعت، تراشکاری با درصد فراوانی ۱۲ بالاترین تقاضا و آموزش را به خود اختصاص داده است. مسلم است که این آموزش‌ها در نهایت به توانمندی خانوار‌ها می‌انجامد.
جلائی‌فر در ادامه در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید توانمند‌سازی خانوار‌ها می‌تواند روند گسترش سکونت‌گاه‌های غیر رسمی را کاهش دهد گفت:حتی اگر نتوانیم با این فعالیت‌ها جلوی افزایش سکونت‌گاه‌ها را بگیریم، حداقل می‌توانیم بگوییم که از این طریق روند ارتکاب جرم در این سکونت‌گاه‌ها کم می‌شود. همان‌طور که می‌دانید افزایش جرم در این مناطق به دلیل ضعف مالی ساکنان بیش از سایر نقاط است و همواره این جرم به شهر‌ها سرایت پیدا می‌کند. مسلم است در شرایطی که افراد در این مناطق بتوانند به استقلال مالی و شغلی برسند دیگر به اقدامات خلاف و ناشایست دست نمی‌زنند.
وی در خصوص ارزیابی فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد و عقیده وی در خصوص اینکه این سازمان‌ها با چه محدودیت‌هایی روبه‌رو هستند، اظهار داشت: سازمان‌های مردم‌نهاد سازمان‌هایی هستند که به نوعی مکمل دستگاه‌های دولتی به حساب می‌آیند یا حتی می‌توانیم سازمان‌های مردم‌نهاد و دولتی را لازم و ملزوم یکدیگر بدانیم. زیرا پتانسیل موجود در سازمان‌های مردم‌نهاد می‌تواند در فرآیند ارائه خدمات از طریق مراکز دولتی تسریع ایجاد کند.
مدیر کل دفتر کاهش آسیب‌های اجتماعی تصریح کرد: در سازمان‌های مردم‌نهاد قوانین و قواعد سخت‌گیرانه سازمان‌ها مشاهده نمی‌شود و همین امر می‌تواند دلیلی باشد تا سازمان‌های مردم‌نهاد راحت‌تر و با سرعت عمل بیش‌تری به فعالیت بپردازند. فکر می‌کنم وجود سازمان‌های مردم‌نهاد در بخش سکونت‌گاه‌های غیر رسمی و بافت‌های فرسوده می‌تواند به عنوان نقطه عطفی به حساب آید.
وی افزود: البته باید به مسایلی نیز توجه داشت؛ اول اینکه این سازمان‌ها نیازمند حمایت بخش‌های دولتی هستند. دلیل این موضوع را نمی‌دانم، اما به نظر می‌رسد سازمان‌های غیر دولتی، سازمان‌های دولتی را رقیب خود می‌دانند که باید این مورد را به شکل مجزا مورد بررسی قرار داد.
دوم، کمبود منابعی است که سازمان‌های غیردولتی با آن مواجهند و توقع دارند دستگاه‌های دولتی نسبت به رفع این کمبود‌ها، آن‌ها را حمایت کنند. هم‌چنین یکی دیگر از محدودیت‌ها قوانینی است که در بسیاری از مواقع جلوی فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد را می‌گیرد که فکر می‌کنم باید در این قوانین تسهیل ایجاد شود.
جلائی‌فر در ادامه در خصوص اینکه برگزاری بازارچه‌های خیریه را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: برگزاری بازارچه‌های خیریه به ویژه در مناطق و سکونت‌گاه‌های غیر رسمی می‌تواند بسیار مثبت باشد. از این حیث که اغلب افرادی که توان و بضاعت مالی چندانی ندارند می‌توانند حاصل دسترنج خود را عرضه و درآمد کسب کنند.
وی ادامه داد: این موضوع می‌تواند افراد دیگر را نیز تشویق کند که به این سمت حرکت کنند و بتوانند شغل مناسبی داشته باشند. پیش از آن، آموزش‌های فنی و حرفه‌ای می‌تواند افراد کم‌بضاعت را برای ارائه خدمات آماده کند که بخشی از این خدمات می‌تواند در این بازارچه‌ها عرضه شود. فکر می‌کنم آموزش نقشی اساسی در کاهش فقر و بیکاری دارد و باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
ارسال نظرات