به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، افطاری هفته گذشته رئیس جمهور با احزاب سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب به بهانه جدید رسانه های اصلاح طلب و شخصیت های این جریان برای طرح دوباره موضوع آشتی ملی و یا وحدت ملی تبدیل شده است و در دو روز گذشته این کلید واژه به کرات در این رسانه ها و یا در مصاحبه های چهره های اصلاحاتی به شدت تکرار شده است .
البته این برای اولین بار نیست که موضوع آشتی ملی از سوی جریان دوم خرداد مطرح می شود چرا که این جریان تلاش دارد ابعاد فتنه ۸۸ را به یک گسست بزرگ اجتماعی بین مردم و نظام تعبیر کند و در این راه حاضر نیست مسئولیت هیچ کدام از اشتباهات نامزدهای شکست خورده انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری که اتفاقا منتسب به این جریان نیز هستند را بپذیرد .
البته باید توجه داشت که اصلاح طلبان اکنون در حالی این کلید واژه را به موضوع اصلی روز تبدیل کرده اند که با چراغ سبز روحانی مبنی بر ضرورت آشتی ملی در حقیقت این مفهود در بستر سیاسی اجتماعی جامعه مطرح شده است . پیش از این رئیس جمهور در دیدار های مختلف خود و در تبیین این مفهوم تاکید کرده بود : «دولت در فکر ایجاد آشتی ملی است؛ در فکر وحدت ملی است؛ دولت می خواهد کینه ها از سینه ها برداشته شود؛ شمایید که می توانید زمینه را آماده کنید؛ دولت می خواهد اعتدال در جامعه برقرار شود، دولت می خواهد بین حقوق و وظایف تعادل باشد؛ دولت می خواهد میانه روی را ترویج کند و دولت با خشونت و افراط مخالف است ما با همه توان می خواهیم افراطیون را به انزوا برانیم.»
این بار هم البته ضیافت افطاری رئیس جمهور با سران احزاب اصولگرا و اصلاح طلب بهترین بهانه را برای رسانه های جریان چپ فراهم کرد که در باب ضرورت های آشتی ملی و تعریف و تمجید های گسترده از رئیس جمهور بابت استارت پروژه آشتی ملی سخن بگویند . در واقع استراتژی این رسانه ها بر این استوار شده است که پس از گذشت ۶ سال از ماجرای فتنه ۸۸ هنوز به افکار عمومی القا کنند که گروهی از سیاسیون از حاکمیت دلگیر هستند و باید با دلجویی هایی اینچنینی زمینه بازگشت آنها به نظام سیاسی فراهم شود .
البته به خوبی روشن است این تئوری اکنون برای این مطرح می شود که اصلاح طلبان بتوانند با همراهی کلید واژه ای که رئیس جمهور هم از آن حمایت می کند بستر های لازم را برای شرکت نامزدهایشان در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی فراهم کنند و گرنه چرا در دو سال گذشته این میزان تاکید را بر روی آشتی ملی نداشتند؟
اگر امروز افرادی قصد دارند به فکر وحدت باشند باید بدانند در کشور قهر ملی و یا عدم وحدتی وجود نداشته که اکنون بخواهد به آشتی تبدیل شود . مردم و جناح های مختلف در حوادث سال ۸۸ به خوبی به عمق سناریوهای طراحی شده برای براندازی کشور پی برده اند و در حوادثی نظیر نهم دی ماه نیز نشان دادند وحدت ملی خود را دستخوش قدرت طلبی برخی جریان ها قرار نمی دهند .
همچنین در همه سال های بعد فتنه نیز مردم حول محمور حاکمیت و ولی فقیه به زندگی ادامه داده اند و در انتخابات های پس از سال ۸۸ نیز با حضور حماسی پای صندوق های رای ثابت کرده اند که حضور آن سالشان نه یک اتفاق که آغاز یک شعور سیاسی همه جانبه بوده است.
حال اگر افرادی در همه این سال ها خود را از نظام و مردم جدا کرده اند و با گرفتن ژست مظلومانه انتظار تظلم خواهی پوچی که خود ریشه های تقصیرش را بر عهده داشته اند کشیده اند باید بیایند و از مردم و حاکمیت عذرخواهی کرده و با مردم آشتی کنند . اگر در پشت این سناریوی معلوم رفع مسئولیت فتنه از دوش سران محصور آن برای بازگشت به جامعه است باید دانست که تمام هزینه های عظیم وارد شده به کشور مستقیما بر دوش کسانی است که با توهم خودبزرگ بینی و در راستای خدمت به بیگانگان کشور را به آشوب و درگیری کشاندند و اکنون نمی توانند با لفاظی برخی حامیانشان از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند .
اینکه برخی حرف از آشتی می زنند گزافه نگفته اند اما بین کسانی که به اصول دموکراسی پایبند بوده اند که قهری نبوده است. آشتی باید با عذر خواهی فتنه گران از مردم بخاطر رفتار تفرقه افکنانه شان در سال ۸۸ باشد. در واقع به نظر می رسد آنها که امروز حرف از آشتی می زنند "سوراخ دعا را گم کرده اند"!
منبع: افکار نیوز
ارسال نظرات