به گزارش گروه دانشگاه«خبرگزاری دانشجو»؛ سید محسن رضوی نیا دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر از سال 1390 کار بر روی ساخت سامانه نانوکامپوزیتی LDH/Gelatin (هیدروکسید دو گانه لایه ای / ژلاتین) را آغاز کرد تا از طریق آن به فرآيند رهاسازی کنترل شده داروی آلدرونیک اسید برای تسریع در درمان بافت استخوانهای آسیب دیده و پوکی استخوان دسترسي پيدا كند.
وي با بيان اينكه سامانه دارو رسان به بافتهاي آسيب ديده استخواني در اين طرح فعلا به صورت ايمپلنت (كاشتني) ساخته شده است از تلاش براي استفاده از آن به صورت خوراكي در آينده خبر داد.ماده LDH در دنيا ساخته مي شود اما خصوصيات ماده اي كه وي توليد كرده، منحصر به فرد است وبا روش سنتزی جدید و براي اولين بار در دنيا صورت گرفته است.
وي درباره ساختار اين سامانه دارو رسان گفت: ماده پایه حامل اين سامانه كه هيدروكسيد دوگانه لايه اي میباشد كاربردهاي متعددي دارد و به اين ترتيب كه آنيونی که بين لايه هاي آن قرار گرفته است را با استفاده از تكنيكهاي خاص، آنيون را از ميان لايه هاي ساختاري ماده خارج و دارو را جايگزين آن كرده ايم و براي اينكه ويژگي ها و اندازه دلخواه ما را داشته باشد با روش هاي سنتز مختص خودمان، آنها را بهينه كرده ايم تا بتوانيم دارو را جايگزين كنيم.
مجري اين طرح تحقيقاتي ادامه داد: لايه هاي ماده حامل در اين سامانه دارو رسان، در شرايط اسيدي از هم باز مي شود و آنيون بين آنها آزاد خواهد شد و ما از همين خاصيت كه در pH و دماي خاص انجام مي شود استفاده كرديم تا دارو در محلي كه مدنظر ماست آزاد شود بنابراين زمان رهايش و تخريب اين سامانه كاملا تحت كنترل ما خواهد بود.
رضوي نيا خاطرنشان كرد: خاصيت ديگر اين ماده موجب مي شود كه به محض قرار گرفتن در محيط بازي، آنيون موجود در اطراف را جذب كرده و به ساختار اوليه برمي گردد و به اين ترتيب، ديگر بافتهاي سالم بدن را تحت تاثير قرار نمي دهد.
وي هدف نهايي از طرح تحقيقاتي خود را كاهش مضرات و اثرات جانبي داروهاي ضد سرطاني عنوان كرد و گفت: در حال حاضر داروهاي ضد سرطان و به ويژه شيوه هاي شيمي درماني به گونه اي است كه تمام سيستم بدن را تحت تاثير قرار مي دهد و علاوه بر نقاط سرطاني، بافت هاي سالم بدن را نيز متاثر مي سازد كه عوارض جانبي زيادي براي بيماران به دنبال دارد.
رضوي نيا كاهش عوارض مصرف دارو را از مزاياي سامانه دارو رسان ذكر كرد و اظهار داشت: ماده LDH تولید شده توسط وی كاملا زيست سازگار است و با استخوان سازگاري دارد و موجب افزايش و تسريع در رشد و بازسازي بافتهاي استخواني مي شود.
اين محقق جوان درباره نقش اين دارو رسان نانو كامپوزيتي در كاهش عوارض مصرف داروهاي ضد سرطان گفت: هنگام مصرف داروهاي ضد سرطان، در روزهاي اوليه مقدار زيادي از دارو در بدن بيمار آزاد مي شود كه مطلوب ما نيست و بايد به تدريج به دوز خاصي برسد و در محدوده معيني عمل كند و با كاشتن اين سامانه دارو رسان در موضع سرطاني، هم مي توان مصرف دارو را كاهش داد و هم رهايش آن را كنترل كرد كه در چه مدت زماني، چه مقدار دارو آزاد شود.
وي با بيان اينكه سامانه دارو رسان نانوكامپوزيتي، مراحل تست آزمايشگاهي و تست حيواني بر روي موش و خرگوش را با موفقيت پشت سر گذرانده است، گفت: تست انساني در مرحله بعدي قرار دارد تا براي مبتلايان به پوكي يا شكستگي استخوان و همچنين سرطان استخوان مورد استفاده قرار گيرد.
رضوي نيا تصريح كرد: با توجه به ويژگي زيست تخريب پذيري و امكان كنترل كامل اين ماده، بعد از انجام ماموريت مي توان بدون آسيب به بافت بدن، آن را تخريب كرد و هيچ زياني به بيمار نخواهد رساند.
ارسال نظرات