به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، کارگروه پیشگیری از آسیبهای اجتماعی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری عصر یکشنبه (26مهرماه) نخستین نشست تخصصی خود را از سلسله نشستهای تخصصی «سلامت زنان و رفتارهای پرخطر با تمرکز بر تن فروشی» را برگزار کرد که در این همایش مصوریمنش افزود: تن فروشی در دوره قاجار و قبل از انقلاب نیز به اشکال متفاوت صورت میگرفته است به همین دلیل اصلا نباید تصور کرد که پدیده تن فروشی در کشور موضوع جدیدی است و یا خاص کشورهای عقب افتاده، توسعه یافته و غیره است؛ این پدیده جهانی بوده و دارای قدمتی طولانی است اما مسئلهای که باید در ایران مورد بررسی قرار گیرد، این است که چرا و به چه علت برخی از زنان چنین شغلی را برای خود انتخاب میکنند؟
وی ضمن بیان اینکه 13 کارگروه معاونت زنان ریاست جمهوری که هر کدام یک فعالیت تخصصی را بر عهده دارند قرار است در دوره جدید فعالیتهای خود به عنوان اتاق فکر معاونت عمل کرده و با برگزاری جلسات اینچنینی در راستای طرح، قانون و غیره در دولت اقدام کنند ادامه داد: کارگروه آسیبهای اجتماعی در سال جاری دارای دو رویکرد عمده اعم از برگزاری سمینارهای تخصصی و همچنین تشکیل شبکهای از انجمنها و NGOهای فعال در حوزه آسیبهاست تا بتواند در این راستا تاثیرگذارتر از پیش عمل کند.
مصوری منش همچنین عنوان کرد: نشست فعلی با عنوان سلامت زنان و رفتارهای پرخطر با تمرکز بر تن فروشی از سه منظر جامعه شناسی، پزشکی و جرم شناسی تحلیل خواهد شد. هرچند این مسئله موضوعی جهان شمول بوده اما با توجه به فرهنگ جمهوری اسلامی ایران باید علل و عوامل آن مورد شناسایی قرار گیرد. همچنین باید بدانید این مسئله باعث شیوع بیماریهایی همچون HIVمثبت میشود که باید بر بعد پزشکی آن نیز توجه ویژه شود و علاوه بر آن ابعاد حقوقی و قضایی آن نیز مورد تحلیل قرار گیرد.
بنابر این گزارش، همچنین ژاله شادی طلب، جامعه شناس نیز، در این نشست اظهار کرد: باید با بررسی علل تن فروشی در جامعه دریابیم که چه اقداماتی را میتوان انجام داد که باعث کاهش شیوع آن در اجتماع شود.
وی در ادامه با تاکید بر آنکه در خصوص تعداد زنان تن فروش در کشور و سطح شهرها و محلات هیچ آمار دقیقی وجود ندارد، عنوان کرد: چنانچه هر مسئولی با توجه به مسئولیت خود آماری را از این زنان اعلام و منتشر کند نیز در خصوص صحت آن خودش مسئول است.
شادی طلب در ادامه این نشست ضمن بیان اینکه حدود هشت سال پیش پژوهشی را برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سطح شهر تهران با همکاری سایر سازمانها، اعم از قوه قضائیه به انجام رسید، به تشریح آمارها و نتایج این پژوهش پرداخت و گفت: ویژگیهای ظاهری علل جذب این افراد به چنین حرفهای، مشتریهای آنها و غیره همگی در این پژوهش بررسی شدند؛ تعداد کل زنان تن فروشی که در این پژوهش قرار گرفتند حدود 300 نفر (به طور دقیق 289) نفر بودند که عمدتا در خیابانها آنها را پیدا کردیم. در واقع در این پژوهش به سازمانی خاص برای دریافت این زنان مراجعه نکرده و تمامی آنها کسانی بودند که در سطح شهر تهران کار میکردند.
وی افزود: مثلا خیابان شهید مطهری، زیر پل محمودیه، ابتدای اتوبان کردستان، میدان ونک، همچنین توانیر و جنوب شهر تهران و غیره از اقصی نقاطی بودند که این زنان را در آنجا یافتیم.
این جامعه شناس ادامه داد: در این تحقیق 300 پرسشنامه کامل و حدود 75 مصاحبه عمیق داشتیم.
وی تصریح کرد: به دلیل آنکه زنان از ساعت کار خود زده و وقتشان را در اختیار ما قرار میدادند باید در ازای پاسخ آنها به سوالاتمان مبلغی را به آنها پرداخت میکردیم که چنین مسئلهای در سایر پژوهشهای آسیبهای اجتماعی اعم از اعتیاد هم صدق میکند به همین ترتیب پژوهش در آسیبها به طور کلی پژوهشهای گرانی هستند.
شادی طلب در ادامه ضمن تاکید بر آنکه بررسی وضعیت این زنان قبل از گرایش به تن فروشی در این پژوهش برای ما از اهمیت بالایی برخوردار بود، اظهار کرد: 76 درصد زنان حاضر در این پژوهش اظهار کردند که هرگز سابقه فرار از منزل را نداشتهاند. پس این تصور که خیلیها گمان میکنند اکثر آنها افراد فراری هستند اصلا صحت ندارد زیرا تنها حدود یک سوم این افراد تجربه فرار از منزل را داشتند؛ همچنین برخی تصور میکنند میان مصرف مواد و تن فروشی ارتباط وجود دارد در حالی که تنها 23 درصد این زنان قبل از گرایش به تن فروشی مصرف کننده بودهاند. علاوه بر آن تنها 12 درصد زنان حاضر در این پژوهش قبل از گرایش به تن فروشی تجربه ورود به زندان را داشتهاند.
وی افزود: کمتر از هفت درصد آنها اظهار کردند که برای تامین هزینههای مصرف مواد خود اقدام به تن فروشی کردهاند و این در حالیست که معمولا این تصور در جامعه وجود دارد که این افراد برای تامین مواد خود وارد پروسه تن فروشی میشوند.
وی ادامه داد: 9 درصد این زنان برای نخستین بار به اجبار شوهر، 18 درصد به اجبار والدین (غالبا پدر) مبادرت به تن فروشی کردهاند.
شادی طلب در ادامه اظهار کرد: تعداد زیادی از این افراد را زنان و دختران جوان تشکیل میدهند به طوری که 70 درصد زنان حاضر در این پژوهش کمتر از 5 سال بود که تن فروشی را آغاز کرده بودند و عمدتا شروع آنها نیز در 18 یا 19 سالگی بوده است.
این جامعه شناس در ادامه به مهمترین عوامل موثر در شیوع تن فروشی در کشور مبتنی بر این پژوهش اشاره کرد و گفت: به ترتیب مسئولیت تامین مخارج چند نفر در زمان تن فروشی، مهمترین دلیل و دارای بیشترین فراوانی در میان زنان تن فروش بوده است. سپس سابقه بازداشت و جرم پدر (اکثر افرادی که توسط والدین مجبور به تن فروشی میشوند در این گروه قرار دارند)، وضعیت تاهل (نوع رابطه با همسر در شروع تن فروشی بیتاثیر نبوده است) و همچنین حضور در بین دوستان تن فروش و معاشرت با افرادی که اقدام به تن فروشی کردهاند در آخرین رتبه علل ابتلا به این پدیده بوده است.
وی در خصوص فعالیتهای اقتصادی این زنان قبل از اقدام به تن فروشی نیز تصریح کرد: تنها 22 درصد آنها شاغل بودهاند و در واقع 80 درصد آنها اعلام کردهاند که هیچ شغلی نداشتند و در عین حال مسئول تامین زندگی چند نفر بودهاند.
شادی طلب در خصوص 22 درصدی که شاغل بودهاند گفت: هشت درصد آنها کارمند امور اداری بازرگانی، هفت درصد منشی، چهار درصد فروشنده، هفت درصد آرایشگر، پنج درصد کارگر و همچنین دو درصد اقدام به کار سیاه میکردهاند و به نظر میآید مشاغل آنها قبل از تن فروشی از لحاظ مالی آنها را تامین نمیکرده است.
وی در خصوص تعداد افراد خانوادههای این زنان نیز اظهار کرد: در سال 86 میانگین بعد خانوار 3.5 نفر بود که بیشتر آنها در خانوادههایی بیش از میانگین بعد خانوار کشور و معمولا پرجمعیت بودند.
شادی طلب همچنین در خصوص سن گرایش آنها به تن فروشی نیز عنوان کرد: اغلب اینها در سن 20 سالگی برای اولین بار اقدام به تن فروشی کردهاند به طوری که زنانی که دارای 5 سال سابقه کار بودند در حدود 25 سال سن قرار داشتند.
وی در خصوص وضعیت تاهل این زنان نیز عنوان کرد: اغلب زنان حاضر در این پژوهش اولین ازدواج دائم خود را در سن 15 تا 18 سالگی داشتند البته تعدادی هم ازدواج کمتر از سن 15 سال داشتند با وجود آنکه طبق قوانین بین المللی ازدواج کودکان جرم محسوب میشود.
این جامعه شناس در خصوص تحصیلات این زنان نیز اظهار کرد: با توجه به افزایش نرخ سواد در کشور شاهد آن بودیم که تنها شش درصد آنها بیسواد بودند اما بیشترین گروه دارای تحصیلات راهنمایی و ابتدایی و سپس دیپلمهها هستند.
شادی طلب ادامه داد: تکان دهنده ترین مسئله در خصوص سطح سواد این زنان نیز آن است که حدود 14 درصد آنها دارای تحصیلات فوق دیپلم و لیسانس بودهاند که این مسئله هشداری است برای کشور که حاکی از آن است که گرفتن مدرک دانشگاهی لزوما به معنای کسب شغل برای تامین زندگی نیست.
وی ادامه داد: 11 درصد این زنان دارای ازدواج دائم، 42 درصد مجرد و 39 درصد مطلقه، 4 درصد بیوه و همچنین تعداد کمی از آنها کسانی بودهاند که بدون طلاق، جدا از همسر خود زندگی میکردهاند.
در ادامه این نشست شادی طلب در خصوص نقش ازدواجهای موقت و تن فروشی زنان نیز اظهار کرد: در حال حاضر مرز بین تن فروشی و ازدواج موقت بسیار مبهم است؛ البته میدانیم ازدواج موقت دارای مزایایی همچون مشخص بودن پدر فرزند، داشتن حق و حقوقی برای زن، مدت زمان مشخص و غیره است اما با تمام اینها واقعیت این است که مرز بین ازدواج موقت و تن فروشی همچنان مبهم است.
این جامعه شناس در خصوص مشتریهای این زنان نیز تصریح کرد: اغلب مشتریان این زنان مردان 30 تا 50 ساله هستند که نیمی از آنها متاهل بوده، 37 درصد دارای تحصیلات عالیه، 33 درصد تحصیلات دبیرستانی هستند.
وی همچنین عنوان کرد: 80 درصد آنها شاغل هستند و 44 درصد این مردان در گروههای پردرآمد قرار دارند.
شادی طلب در ادامه در خصوص اولین تجربه این زنان در تن فروشی نیز اظهار کرد: اغلب آنها نخستین بار در کنار خیابان اقدام به تن فروشی کردهاند و پس از اینکه چندین بار به این کار مبادرت داشتند وارد شبکه شده به طوری که 42 درصد آنها از طریق شبکه روابط اجتماعی، 22 درصد کنار خیابان و 25 درصد از طریق تماس تلفنی به کار خود ادامه دادهاند و سایرین از راههای دیگر اقدام به این کار کردهاند.
این جامعه شناس در ادامه به مکانهای جلب مشتری توسط این زنان اشاره کرد و گفت: خیابانهای اصلی شهر و همچنین منزل خود این مردان از مکانهای جلب مشتری توسط این زنان و این امر جای تعجب دارد.
وی ادامه داد: اغلب زنان تن فروش حاضر در این پژوهش منطقه توانیر به بالا را شمال شهر دانسته و مرکز شهر را طالقانی، نجات اللهی، مطهری و شهید بهشتی می دانند که از خیابانهای مورد تردد این زنان است.
این جامعه شناس ادامه داد: تعداد زیادی از این زنان آگاهیهای بسیار کمی از ایدز داشته به طوری که 68 درصد از زنان مجرد تن فروش و 75 درصد از زنان مطلقه تن فروش هرگز آزمایش ایدز ندادهاند و یا از لوازم پیشگیری استفاده نمیکردهاند.
منبع: ایسنا