به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر مریم مهدی زاده عمرانی مجری طرح و دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرای این طرح را در قالب پروژه یایان نامه دوره کارشناسی ارشد دانست و گفت: این پروژه با عنوان تمایز سلول های مغز استخوان به سمت سلول های نورون بر بستر پلی کاپرولاکتون (PCL) –کربن نانو لوله (CNTs) اجرایی شد.
وی پلی کاپرولاکتون را نوعی پلیمر دانست و اظهار داشت: در این مطالعات این پلیمربه صورت پوششی برروی بستری از نانو لوله های کربنی مورد استفاده قرار گرفت، که این نانو لوله ها با استفاده از روش رسوب دهی شیمیای فاز بخار بهبود یافته با پلاسما( PECVD)بر روی لایه سیلیکونی به صورت عمودی و منظم رشد داده شده اند.
مهدی زاده هدف از اجرای این طرح را تولید سلول های عصبی ذکر کرد و یاداور شد: در بیماریهایی چون آلزایمر سلول های نورون از بین می رود و در این مطالعات به دنبال راهکارهایی برای بازتولید وجایگزینی این سلول ها از سلول های بدن خود فرد بودیم.
مجری طرح سلول استفاده شده در این مطالعات را سلول مغز استخوان دانست و خاطر نشان کرد: یکی از سلول هایی که در دسترس داریم و ارزان قیمت میباشد و هم چنین توانمندی تمایز و تبدیل به سایر رده های سلولی را دارد، سلول های مغز استخوان است از این رو در این مطالعات از این سلول ها استفاده شد و با استفاده از روش ها و فاکتورهای شیمیایی در مدت 48 ساعت توانستیم سلول های مغز استخوان را به سلول های نورون تمایز دهیم.
وی با تاکید بر این که تمایز سلولی بر بستر نانو لوله های کربنی صورت گرفت، یادآور شد: نانو لوله های کربنی دارای هدایت الکتریکی است از این رو این خاصیت میتواند در تمایز سلولی به سمت نورون تاثیر مثبت ایفا کند.
مهدی زاده زیست سازگاری را از مزایای پلی کاپرولاکتون دانست و یادآور شد: در مطالعات گذشته زیست سازگاری این مواد اثبات شده بود و ضمنآن که این مواد سمیت سلولی نخواهد شد.
وی همچنین با اشاره به استفاده از کربن نانو لوله ها اضافه کرد: درمطالعات مشابه از این نانو لوله ها در تحقیقات استفاده شد ولی معایبی داشت که در این مطالعات تلاش کردیم تا این ایرادات را کم کنیم.
این محقق با تاکید براین که اجرای این تحقیقات در فاز آزمایشگاهی بوده است، یادآور شد: در این مطالعات موفق شدیم در فاز آزمایشگاهی سلول ها را به سمت سلول های عصبی تمایز دهیم.
وی با اشاره به اهمیت این دستاورد، توضیح داد: با توسعه این روش می توان به عنوان راهکاری برای جایگزینی سلول های نورون آسیب دیده در بیماری های عصبی استفاده کرد و به دنبال آن درزمینه درمان بیماری های عصبی چون آلزایمر مطرح شود.