آدیداس و نایکی پشت چراغ قرمز فدراسیون/ کدام برند اسپانسر«تیم اول آسیا» می‌شود؟+تصاویر

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، باز هم داستان پیچیده و صد البته پرحاشیه تیم ملی و برند آل اشپورت به فصل جدیدی رسیده و گمانه زنی ها راجع به ادامه همکاری فدراسیون فوتبال و این برند پر دردسر شروع شده است؛ برندی که در چند سال اخیر و بخصوص در دوره سرمربیگری کی روش، مشکلات بسیاری را در پی داشته و حکایت بسیار مفصلی را هم با سرمربی پرتغالی تیم ملی دارد که به نوعی آتش زیر خاکستر محسوب می شود و فعلا با پادرمیانی فدراسیون نشینان خاموش مانده است.

با این وجود از برندهایی که هم‌اکنون آمادگی اسپانسری پوشاک تیم ملی  ایران را دارند می‌توان به آدیداس، نایکی، جوما، لی‌نینگ، جیووا، لوتو و همچنین تمدید قرارداد دوباره با آل اشپورت اشاره کرد.

آل اشپورت؛ برند جنجالی از آلمان یا منیریه

با اتمام قرارداد فدراسیون فوتبال و آل اشپورت و با توجه به نارضایتی کی روش از این برند، فشارها برای عدم تمدید قرارداد مجدد با آل اشپرت بر روی دوش علی کفاشیان بیشتر از پیش سنگینی می کند؛ اما این در حالی است که خود فدراسیون به دلیل برخی مسائل، تمایل چندانی به تغییر اسپانسر ندارد و ترجیح می دهد همچنان با این برند درجه دوم آلمانی همکاری کند.

در تاریخ 30 اردیبهشت سال 1393 بود که کیفیت لباس‌های آل اشپورت زیر سئوال رفت؛ آن روز اردوی تیم ملی ایران میزبان روسای شرکت آل اشپورت بود: گانتر دایس، پیتر کهل و کارستن دورمن سه مرد کلیدی این کمپانی راهی اردوی تیم ملی در والترسدورف شده بودند؛ آن‌ها خود را آماده خوش آمدگویی، آرزوی توفیق در برزیل و عکس انداختن کرده بودند که با سیلی از اتهامات روبرو شدند؛ سران آل اشپورت برخلاف انتظارشان با بازیکنان به صف کشیده تیم ملی روبرو شدند که کیفیت لباس‌های آن‌ها را نازل می‌خواندند.

بازیکنان تیم ملی آن روز برابر خبرنگارها از کیفیت لباس‌های آل اشپورت به شدت انتقاد کردند؛ آن‌ها جمله‌هایی نظیر «.... نگاه کنید. این چه جنسی است؟» و «... آن‌ها آب رفته‌اند» و «... مگر می‌شود رنگ لباس، شورت و جوراب متفاوت باشد؟» را بر زبان آوردند.

مدیران آل اشپورت با دیدن لباس‌ها بلافاصله ادعا کردند آن لباس‌ها به آل اشپورت تعلق ندارد؛ کمی بعد طی دیدارهای جام جهانی موضوع سنگین شدن وزن پیراهن ها با عرق کردن بازیکنان مطرح شد. رئیس بخش خاورمیانه آل اشپورت بارها آن اتهامات را بی اساس خواند و ادعا کرد لباس‌های آن‌ها را عوض کرده‌اند؛ او «فرضیه توطئه» را مطرح ساخت؛ این که محصولات اصلی آن‌ها در میانه راه جای‌شان را به محصولات قلابی می‌دهند و این چیزی نیست که آل اشپورت بتواند در ایران جلویش را بگیرد. پس از آن هرگز روشن نشد پیراهن‌های پوشیده شده توسط بازیکنان تیم ملی اصل بوده و از آلمان ارسال می شد یا بدل بوده و از همین منیریه خودمان به دست ملی پوشان می رسید؟!

حال باید دید این توطئه از سوی کدامیک از طرفین قرارداد طرح گردیده و کدامیک قصد داشتند تا با حربه ای، در این میان سود کنند؛ با این وجود آنچه مشهود است ضربه خوردن تیم ملی از این قرارداد و اسپانسرینگ مربوطه است که پیشنهاد می شود جناب رئیس در جهت منافع تیم ملی هرچه سریعتر به فکر برندی جدید باشد.

آدیداس و نایکی؛ تجربه کیفیت و استاندارد جهانی

برند آدیداس پس از مذاکراتی که با فدراسیون فوتبال ایران داشت در نهایت پیشنهادی را برای اسپانسری پیراهن های تیم ملی ارائه کرد که آنچنان به مذاق فدراسیون نشینان خوش نیامد.

بر همین اساس این برند آلمانی به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرده بود که حاضر است به اندازه 2 میلیون دلار اقلام مورد نیاز تیم ملی فوتبال را به فدراسیون فوتبال ارسال کند؛ با این توضیح که یک میلیون دلار از این اقلام به صورت رایگان و یک میلیون دیگر با تخفیف 40 درصدی در اختیار تیم ملی ایران قرار بگیرد که این موضوع مورد موافقت اعضای کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال ایران قرار نگرفت.

در حالی از سوی آدیداس چنین پیشنهادی به فدراسیون ایران شده بود که آل اشپورت حامی اخیر پیراهن های تیم ملی که قراردادش با فدراسیون ایران به اتمام رسیده، طی حدود 4 سال اقلام مربوط به تیم ملی با ارزش 4 میلیون دلار را با قیمت 500 هزار دلار به فدراسیون فوتبال ایران تحویل داده بود.

گفته می شود از سوی نایک نیز  با مسئولان فدراسیون فوتبال تماس گرفته شد و قرار است به زودی در یک جلسه غیررسمی تصمیم نهایی گرفته شود؛ در همین خصوص عباس ترابیان خاطر نشان کرد: «در این خصوص جلسه‌ای با شرکت نایکی داشتیم که آن‌ها ابراز علاقه‌مندی کرده بودند پس از لغو تحریم‌ها و در صورت انجام تفاهم با تیم ملی فوتبال ایران به منظور تهیه پوشاک همکاری کنند.»

در همین قاره آسیا، کره جنوبی سال هاست که پیراهن نایکی را می پوشد؛ چینی ها بعد از سی سال قرارداد با آدیداس، در ماه های اخیر قرارداد مالی جالبی با نایکی به امضا رسانده اند. عربستان در 15 سال گذشته همیشه با برندهای معتبر سروکار داشته و حالا نایکی بر تن می کند و حتی کشوری مثل قطر که به لحاظ فوتبالی فاصله بسیار زیادی با ایران دارد، در چهار سال اخیر با لباسی به میدان می رود که نام نایکی، در گوشه راست بالای آن دیده می شود.

جوما؛ گزینه دوم فدراسیون

جوما در میان تیم های ملی برند محبوب تری به حساب می آید؛ این برند اسپانیایی در دوسال اخیر موفق شد تیم های تحت پوشش خود را بالا ببرد؛ 4 تیم آمریکایی ، 3 تیم آفریقایی، 4 تیم آسیایی و 3 تیم اروپایی تحت پوشش این برند هستند که همچنان مشهورترین این تیم ها ، ازبکستان ، کوبا و بلغارستان به حساب می آیند.

دوم آذر ماه سال جاری بود که عباس ترابیان از انتخاب برند جوما به عنوان اسپانسر تیم ملی خبر داد که این تصمیم با رأی گیری در فدراسیون به انجام رسید؛  درباره شرایط این برند متوسط و قدیمی، همین بس که حتی روی لباس های غیرمجانی تیم ملی تخفیف خوبی می دهد که این از نظر مالی به نفع فدراسیون است.

در پایان جلسه مقرر شد درخشان عضو کمیته بازاریابی قرارداد را تنظیم کند و با جوما امضا کند. بدین ترتیب، از بازی ایران مقابل هند در روز 5 فروردین 95، تیم ملی ایران با لباس های جدید خود یعنی جوما بازی کند؛ عباس ترابیان با تائید این مسئله می گوید: «به زودی قرارداد بسته می شود. تا فروردین هم زمانی نیست و باید طرح نهایی را تصویب کنیم.»

اما با این وجود و تا به حال هیچ خبری از عقد قرارداد با جوما نیست و تنها نام این برند در کنار دیگر گزینه های احتمالی موجود می باشد.

البته در میان گزینه های احتمالی سه برند "لی نینگ" از چین و "جیووا" و "لوتو" از ایتالیا هم برای در اختیار گرفتن اسپانسری تیم ملی پیشنهاداتی را ارائه کرده اند و حتی نمونه هایی از کار خود را به دست مسئولین فدراسیون و کارلوس کیروش رسانده اند که به نظر می رسد این سه گزینه از شانس کمتری نسبت به سایر گزینه ها برخوردار باشند.

تدبیر فدراسیون نشینان

روز جمعه 27 آذر ماه سال جاری عضو کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال، از نظر فدراسیون فوتبال برای تمدید قرارداد با آل‌اشپورت خبر داد و تا حدود زیادی مواضع فدراسیون را مشخص کرد: «هنوز موضوع قرارداد فدراسیون با آل‌اشپورت نهایی نشده است و اگر قرار باشد این اتفاق رخ دهد در هفته آینده کار نهایی می‌شود؛ در میان پیشنهادهای ارائه شده پیشنهاد آل‌اشپورت نسبت به سایر پیشنهاد از شرایط مطلوب‌تری برخوردار است و نظر فدراسیون این است که مجددا قرارداد خود را با این برند تمدید کنند.»

محمد درخشان درباره محتویات این قرارداد نیز بیان کرد: «محتوای اصلی قرارداد محرمانه است اما قرار شده که آل‌اشپورت پیراهن تیم A ایران یعنی تیم ملی بزرگسالان به عنوان تیم اصلی و سایر تیم‌های پایه در رده‌های مختلف مردان و زنان را تامین کند.»

درخشان با اشاره به اینکه فدراسیون ترجیح می‌دهد قرارداد خود را با هر برندی به صورت میان مدت امضا کند اظهار کرد: «آل اشپورت در پیشنهاد خود قصد دارد تا پایان جام جهانی 2018 روسیه به عنوان اسپانسر پوشاک تیم ملی کار خود را ادامه دهد و ما نیز به دلیل شرایط و فرصت‌هایی که ممکن است در ادامه پس از لغو تحریم‌ها به وجود آید قصد داریم که قرارداد را به صورت میان مدت امضا کنیم؛ وی ادامه داد: پیشنهادات مربوط به پوشاک تیم ملی همه غیر نقدی بوده و اگر بخواهیم قرارداد را تا پایان جهانی امضا کنیم چه تیم ملی به جام جهانی برود چه نرود تغییری در شرایط اسپانسر ایجاد نخواهد شد.»

در پایان آنچه که مهم به نظر می رسد منافع تیم ملی است که گویا در میان منافع شخصی گم شده و باید به حال تیم اول آسیا تأسف خورد که برای در اختیار گرفتن اسپانسر، باید مقیاس را تفاوت قیمت دو برند آل اشپورت و جوما قرار دهد؛ در حالی که آدیداس و نایکی برای فروش یک پیراهن بیشتر و در دست گرفتن بازار، خود را به آب و آتش می زنند و در این میان تیم ملی باید از داشتن اسپانسری با کیفیت محروم بماند و دست به دامن برندهای درجه دوم و سوم شود؛ موضوعی که با کمی بررسی می توان فهمید که عقد قرارداد با برندهای معتبری مثل آدیداس ملزم محاسبات مالی دقیق و مشخص می باشد در حالی که برندهایی نظیر آل اشپورت از داشتن این ویژگی مبرا هستند و عقد قرارداد و امور مالی با سهولت بیشتری انجام می گیرد.