به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، براساس قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو، خودروسازان و واردکنندگان خودرو تنها در صورت فروش محصولات خود به روش "تحویل فوری" مجاز به دریافت تمام مبلغ خودرو هنگام عقد قرارداد هستند و در آن صورت نیز باید خودروی فروخته شده را حداکثر ظرف ۳۰ روز تقویمی (نه کاری) تحویل خریدار دهند. در غیر این صورت اگر خودروسازان و واردکنندگان خودرو بخواهند محصول خود را در بازه زمانی بیشتر از یک ماه تحویل خریدار دهند باید آنرا به روش پیشفروش عرضه کرده و در این صورت تنها مجاز به دریافت حداکثر ۵۰ درصد قیمت خودرو در زمان عقد قرارداد هستند و علاوه بر آن باید به پول واریزی مشتریان (ودیعه واریزی) نیز سود مشارکت از تاریخ دریافت ودیعه تا تاریخ تحویل خودرو، پرداخت کنند.
با این حال علیرغم این صراحت قانونی اما شرکت نگین خودرو در سایت رسمی خود خودروی رنو تلیسمان را به صورت فروش نقدی عرضه کرده و تمام مبلغ خودرو را نیز هنگام عقد قرارداد دریافت میکند، اما زمان تحویل خودرو را ۵۰ روز کاری (بیش از دو ماه تقویمی) ذکر کرده است، در حالیکه طبق الزامات قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو این شرکت موظف است در صورت دریافت تمام پول خودرو هنگام عقد قرارداد (روش فروش تحویل فوری)، خودرو را حداکثر ظرف ۳۰ روز تقویمی تحویل خریدار دهد.
به این ترتیب این شرکت صراحتا قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو را نادیده گرفته و به دلیل تاخیر حدودا یک ماهه در تحویل خودروی تلیسمان (براساس این قانون زمان تحویل خودروهای عرضه شده به روش تحویل فوری – نقدی حداکثر یک ماه تقویمی است)، باید به خریداران جریمه تاخیر در تحویل را پرداخت کند.
این وضعیت در حالی است که قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو با هدف حفظ حقوق مصرفکنندگان خودرو در ایران به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و آییننامه اجرایی آن نیز با مصوبه هیات دولت به تمام خودروسازان و واردکنندگان
خودرو در ایران ابلاغ شده است. طبق قانون، وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز مسوولیت نظارت بر حسن اجرای این قانون از سوی عرضهکنندگان خودرو را بر عهده دارد.
تخلف شرکت نگین خودرو از قانون مصوب مجلس و هیات دولت در حالی است که پیش از این یک کارشناس صنعت خودرو از درآمد هنگفت برخی از نمایندگیهای رسمی خودروسازان خارجی از ناحیه استفاده از پول پیشخریداران خودرو برای واردات این محصولات به ایران خبر داده بود.
فربد زاوه در این باره اظهار کرده بود که یکی از راهکارهای تامین منابع مالی برای واردات خودرو، پیشفروش خودرو و استفاده از پول مردم برای خرید و واردات خودرو است. این دقیقا همان راهی است که توسط اکثریت قریب به اتفاق واردکنندگان خودرو در ایران مورد استفاده قرار میگیرد.
وی با بیان اینکه در واقع کسب و کار نمایندگیهای رسمی خودروسازان خارجی در ایران نه از سرمایه خودشان بلکه از جیب مردم میچرخد، تصریح کرده بود هر وقت نمایندگیهای واردکننده خودرو شرایط فروش خود را از پیشفروش به حالت فروش نقدی و تحویل روز تغییر دادند میتوان گفت که سرمایه خود را وارد این کسب و کار کردهاند، اما هماکنون این سرمایه مردم است که کسب و کار آنها را بسیار پر رونق کرده است.