به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ویتامین در محصولات حیوانی نظیر ماهی، گوشت، مرغ، تخم مرغ و شیر وجود دارد. کمبود آن معمولا در زنان بارداری که از رژیم غذایی گیاهی پیروی می کنند مشاهده می شود.
به گفته محققان دانشگاه وارویک بریتانیا، محیط تغذیه ای مادر باردار می تواند برنامه دائمی برای سلامت نوزاد باشد.
به گفته محققان، تغییرات مرتبط با کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است نتیجه وجود میزان غیرعادی لپتین، هورمونی که به ما می گوید بعد از غذاخوردن سیرشده ایم، باشد.
به گفته این تیم تحقیق، «کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است بر متابولیسم چربی تاثیر گذاشته و در بروز این ریسک نقش داشته باشد. به همین دلیل ما به بررسی لپتین، هورمون سلول چربی، پرداختیم.»
لپتین از طریق سلول های چربی بدن انسان تولید می شود و افزایش میزان آن در واکنش به خوردن غذاست. در حالیکه رژیم های غذایی کم چرب با میزان عادی لپتین مرتبط هستند، چاقی موجب افزایش میزان آن شده و همواره بالاتر از حد عادی باقی می ماند.
محققان مشاهده کردند این اتفاق در نهایت می تواند منجر به مقاومت لپتین، پرخوری و افزایش ریسک مقاومت انسولین که منجر به دیابت نوع۲ می شود، شود.
مطالعه نشان می دهد نوزادان متولدشده از مادران دارای کمبود ویتامین B۱۲ دارای میزان لپتین بالاتر از حد نرمال هستند. به همین خاطر می تواند بیانگر این موضوع باشد که کمبود ویتامین B۱۲ مادر می تواند تاثیری معکوس بر برنامه ژن لپتین داشته باشد و میزان تولید هورمون در طول رشد جنین را تغییر دهد.
آدیکالا آنتونی سونیل، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «لپتین می تواند به دو دلیل افزایش یابد. یا میزان پایین B۱۲ موجب تحریک انباشت چربی در جنین شده و در نهایت منجر به افزایش لپتین می شود، یا میزان پایین B۱۲ موجب تغییرات شیمیایی در ژن های جفت که لپتین تولید می کنند شده و هورمون بیشتری تولید می شود.»