به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محسن برجیان گفت: مهم ترین چالشی که در حیطه شنوایی شناسی در کشور با آن روبرو هستیم معقوله تجویز , ارائه و فیتینگ سمعک است.
وی افزود: با توجه به آیین نامه تاسیس دفاتر شنوایی شناسی که تاکید شده ارائه , تجویز و فیتینگ سمعک توسط کارشناسان شنوایی شناسی و همکاران ارشد و دکترا انجام شود، اما متاسفانه به تازگی از طرف وزارت بهداشت به دلیل دید کالایی به سمعک پروسه تجویز ,ارائه و فیتینگ سمعک از حیطه کار شنوایی شناس خارج شده است.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی شعبه استان چهارمحال بختیاری ادامه داد: تجویز سمعک یک پکیج خدماتی کاملا تخصصی و پیچیده است که توسط شنوایی شناس انجام می شود.
برجیان اظهار داشت: زمانی که فرد برای ارزیابی شنوایی به دفاتر کار شنوایی مراجعه می کند و متخصص شنوایی شناسی برای او تشخیص کاهش شنوایی و تجویز سمعک می دهد، هم از لحاظ زمانی و هم از لحاظ هزینه ای برای مددجو به صرفه تر است که از همان دفاتر کار شنوایی سمعک خود را دریافت کند.
وی ادامه داد: سمعک کالا نیست و باید توسط شنوایی شناس در مراکز شنوایی تجویز و به بیمار ارائه شود زیرا در اولین مرحله پس از ارزیابی های شنوایی کار با قالب گیری از گوش برای بیمار شروع می شود و اگر شخصی تخصص شنوایی نداشته باشد تبعات زیادی مانند پارگی پرده و عفونت گوش به همراه خواهد داشت.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی شعبه استان چهارمحال بختیاری، خاطر نشان کرد: امیدواریم مسئولین با اصلاح قانون، سمعک را به عنوان یک وسیله کمک شنیداری برای کم شنوایان توسط شنوایی شناسان قائل شده , نه اینکه سمعک را بعنوان یک کالا در فروشگاههای تجهیزات پزشکی عرضه کنند.