یادداشت - سید محمدعلی صدرینیا: چند سوال مهم؛ کدام رئیس جمهور را در تاریخ انقلاب سراغ داریم که وقتی در میان کارگران معدن می رود کارگران از ناکارامدی دولتش به گریه بیفتند و بر اتومبیلش حمله کنند؟!
وقتی به سخنرانی انتخاباتی میان کارگران در حرم امام می رود، کارگران فریاد "عزا عزاست امروز... زندگی کارگر روی هواست امروز" سر دهند.
معلمان از داستان صندوق ذخیره فرهنگیان چنان ناراحت باشند که دولت برخلاف همایش روز کارگر مجبور شود همایش روز معلم را گزینشی برگزار کند.
کدام رئیس جمهور بوده است که چنان ناکارآمد باشد که از یک سو متقاضیان مسکن مهر هر روز در جایی تجمع اعتراضی برگزار کنند.
از سوی دیگر کارگران کارخانه های تعطیل شده ارج و آزمایش و هزاران واحد صنعتی و تولیدی دیگر از بیکاری شان شاکی باشند.
و از دیگر سو سپرده گزاران بانکها و موسسات مالی همچون کاسپین ، راهپیمایی اعتراضی برگزار کنند و علیه دولت شعار دهند؟
اینها تازه ظاهر ماجراست؛ پشت پرده مشکلات ریشه ای تر و عمیق تر است.
عمیقا معتقدم که ۴سال آینده سالهای بحران ناکارآمدی روحانی و تیمش خواهد بود و اگر امروز به فکر علاج نباشد، فردا این بحرانها گریبانش را خواهد گرفت!