عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری کشور:
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از نظام پرستاری، دکتر اصغر دالوندی گفت: طرح تربیت پرستار بیمارستانی طرحی بود که به بهانه رفع سریع کمبود نیروی پرستار و در ظاهر برای پاسخ به نیاز خدمات بر زمین مانده مردم کلید خورد، که طبق آیین نامه ای که از سوی معاونت آموزشی وزارت بهداشت در آبان ۹۴ ابلاغ شد و طبق آن قرار بود از بهمن همان سال بیمارستان های دولتی و خصوصی با مشارکت دانشکده های پرستاری دولتی و آزاد دانشجوی کارشناسی پرستاری پذیرش نمایند.
وی افزود: این موضوع برای صاحبنظران پرستاری، نظام پرستاری، انجمن های صنفی و علمی پرستاری، اعضا هیات علمی، بدنه پرستاری و دانشجویان دانشکده های پرستاری حساسیت زیادی ایجاد کرد و از نقاط پر ابهام آن پذیرش دانشجوی پرستاری خارج از کنکور و توسط بیمارستان ها و با متولی گری آنها و عدم شفافیت در شرایط آموزشی و شرایط کاری بعد از فارغ التحصیلی و تعداد ظرفیت پذیرش نا معلوم بود.این سناریو در ابتدا با تربیت بیش از ده هزارکمک پرستار شروع شد و آن همه تنش و عدم امنیت شغلی را در بدنه پرستاری ایجاد کرد.
عضو شورای عالی نظام پرستاری ادامه داد: سئوال اصلی اینست که اصلا با کدام آمار و کدام پایگاه اطلاعاتی دقیق و صرفا با استفاده از یک سری مدل ها، در خصوص کمبود نیروی پرستاری در کشور اظهار نظر می کنیم و البته نیمه پر لیوان را نمی بینیم و نیمه خالی آن را توجه می کنیم. در این میان عده ای با دامن زدن بیش از حد به موضوع کمبود نیروی پرستاری، طرح تربیت پرستار بیمارستانی را به میان آوردند. در حالی که بایستی از ابتدا وضعیت موجود را بررسی و تجزیه و تحلیل می کردند که علت این کمبود نیرو در پرستاری چیست و بر اساس این علل و با کمک نزدیک به ۲۰۰۰ هیات علمی و صدها هیات مدیره پرستاری در کل کشور و بهره گیری از نظر متخصصان پرستاری صنفی، علمی، نظام پرستاری و شورای عالی پرستاری به یک راه حل منطقی و معقول در خصوص موضوع کمبود پرستاری پرداخته می شد.
وی در ادامه با اشاره به موضوع کمبود نیروی پرستاری تصریح کرد: مشکل کمبود نیروی پرستاری یکی از مشکلات اصلی حرفه پرستاری نه درایران بلکه در جهان است که ما منکر آن نیستیم ولی فقط در چند شهر بزرگ، و این را نباید به کل کشور تسری دهیم که بسیاری از پرستاران بیکارند و یا مجبورند بیگاری کنند. بسیاری از پرستاران ما به ویژه در گروه بانوان به دلیل شرایط نامساعد شغلی پس از فارغ التحصیلی ترجیح می دهند که خانه نشین شده و از ادامه فعالیت حرفه ای منصرف می شوند و بسیاری از پرستاران به مشاغل غیر پرستاری می پردازند. بنابراین بایستی به انگیزه ها و جاذبه های حرفه و پیشگیری از مهاجرت پرستاران پرداخت. مسئولین باید بهای دامن زدن به کمبود پرستار را با راهکارهای جذب، پایداری و بالا بردن امنیت شغلی بپردازند.
دالوندی افزود: در همان آغاز ابلاغ طرح، دکتر لاریجانی معاون آموزشی وزارت بهداشت با گذاشتن یک روز وقت خود در جلسه ای با حضور قریب به ۱۸۰ دانشکده پرستاری و توجه به دغدغه ها و راهکار های تامین کمبود نیروی پرستاری به جای راهکارهای غیر کارشناسانه، غیر منطقی و مقطعی با ذکر قسم جلاله قول مساعد برای همکاری و سپردن کار بدست پرستاران دادند و تاکید و مقرر نمودند که این موضوع از طریق نهادها و دانشکده های پرستاری و با راهکارهای مناسبتری مرتفع شود.
عضو شورای عالی نظام پرستاری ادامه داد: پس از آن و در کارگروه توسعه علوم پرستاری در اصفهان آیین نامه تدوینی با هدف توسعه همکاری بیمارستان ها با دانشکده های پرستاری مصوب شد و بر اساس آن مقرر شد محوریت و متولی پذیرش و آموزش دانشجویان پرستاری دانشکده های پرستاری باشند. اما در دو سه ماه اخیر باتوجه به اقدامات صورت گرفته از سوی وزارت بهداشت میبینیم که در عمل آیین نامه توسعه همکاری بیمارستان ها با دانشکده های پرستاری زیر پا گذاشته شده و همان طرح پیشین تربیت پرستار بیمارستانی در حال اجراست.
ارسال نظرات