زیر بهداشت بر کتاب " گذری بر سرنوشت سربازان جنگ در ملل مختلف " در ۲۰۸ صفحه به کوشش محمد حسین سرایداران، مرضیه سپهری منش، طاهره شکری زاده و سید محمد هادی موسوی نوشته شده است ،مقدمه نوشت.
کتاب " گذری بر سرنوشت سربازان جنگ در ملل مختلف " در ۲۰۸ صفحه به کوشش محمد حسین سرایداران، مرضیه سپهری منش، طاهره شکری زاده و سید محمد هادی موسوی و با همکاری دکتر محمد هادی ایمانیه و نیز معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و دفتر مشاور وزیر در امور شاهد و ایثارگران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بررسی مقایسهای نحوه خدمت رسانی و ایثارگران در ایران و کهنه سربازان جنگ در سایر ملل پرداخته و انتشارات نامهی پارسی نیز آن را چاپ کرده است.
متن مقدمه وزیر بهداشت بر این کتاب به شرح زیر است:
جنگ از تلخترین رویدادهای حیات و تاریخ بشر است؛ رخدادی که نتیجه زیاده خواهی جمعی از انسان هاست و آثار نامطلوبی بر زندگی یک یا چند ملت و منطقهای از جهان برجای میگذارد.
آثاری که نه تنها در دوران جنگ که تا سالهای طولانی پس از آن و در نسلهای متمادی قابل مشاهده و درک خواهد بود و عرصههای گوناگون زندگی ملتها را تحت تاثیر قرار میدهد.
این تجربه ناخوشایند، اما روی دیگری هم دارد و آن، از خودگذشتگی کم نظیر سربازان و نیروهای داوطلب کشور یا کشورهایی است که مورد هجوم دشمن قرار گرفته اند؛ آنان که برای دفاع از آب و خاک و آیین و فرهنگ خویش تا سرحد فدا کردن جان ایستادگی میکنند و خالق صحنه هایی هستند که در هیچ مقطع دیگری از تاریخ تکرار نمیشود. به همین دلیل این مدافعان شجاع شرافت انسانی، در یاد مردم و تاریخ سرزمین شان جاودان میشوند.
همواره در طول جنگها و پس از آن، بخشی از فرهنگ کشورها به این موضوع اختصاص مییابد. در مورد مدافعان کشور داستانها گفته و نوشته میشود؛ فیلم ها، بناها، نمادها، موزهها و ... ساخته میشود تا فداکاری، شجاعت، جان بازی و از خود گذشتگی آنها در تاریخ کشور و حتی خاطره بشریت ماندگار شود.
فرهنگ حاصل از دفاع ملتها در برابر متجاوزان، تا سالهای طولانی، چون موتور محرکه جامعه عمل میکند و پایه گذار پیشرفتهای فراوان و شگرفی در حوزههای گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی میشود.
بهره گرفتن از چنین ظرفیتهای عظیمی، در کنار توجه به مولفههای بومی و فرهنگی جوامع مختلف، در گرو توجه جدی به تجربههای جهانی است.
کشورهایی مانند ایران عزیز که درگیر جنگهای طولانی بوده اند، لازم است با تحقیق در مورد آنچه دیگران برای بزرگداشت مدافعان میهن و زنده نگه داشتن یاد و خاطره آنها انجام داده اند، به راهکارهای مناسبی برای انتقال فرهنگ فداکاری و از خودگذشتگی به نسلهای آینده تلاش کنند و از این مسیر، ضمن گرامیداشت مقام رزمندگان، جانبازان و ایثارگران سالهای دفاع در برابر دشمن، راه جبران خسارتهای باقی مانده از دوران جنگ را نیز سریعتر طی کنند.
در این راه، انجام تحقیقات و مطالعات و برگزاری نشستها و همایشهای بین المللی کار آمد و سودمند، نیازی واقعی است که باید از سوی سازمانها و نهادهای ذیربط صورت پذیرد تا بتوانیم آن چنان که شایسته است از آنها که جان و سلامت خویش را برای حفظ وطن و آرامش و آسایش هموطنان فدا کردند، تجلیل و قدردانی کنیم.
ضمن سپاسگزاری از دوستانی که در گردآوری کتاب حاضر تلاش کردند، به ویژه همکاران ارجمند در حوزه مشاور وزیر در امور ایثارگران و دانشگاه علوم پزشکی شیراز، امیدوارم این راه با جدیت ادامه یابد و محققان و نویسندگان، گامهای بعدی را محکمتر بردارند و بر تعداد و غنای کتابهای کاربردی و سودمند در این عرصه افزوده شود.
در پایان از درگاه پروردگار مهربان برای شهیدان ایران زمین، علو درجات و برای جانبازان و ایثارگران، سلامت، سربلندی و طول عمر آرزو میکنم و امیدوارم همه ما آن چنان که باید سپاسگزار این بزرگان باشیم.