به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در بخش بدنسازی، برانکو به خاطر اعتماد کاملی که به مارکو دارد، همه چیز را به او سپرده و بازیکنان نیز مجبورند تحت فشار شدیدی به کارشان ادامه دهند. در بخش تاکتیکی، اما شرایط کاملاً متفاوت است.
برانکو قصد دارد برای سومین بار در سومین فصل پیاپی، اقدام به انتخاب تاکتیک جدیدی برای فصل آینده کند. او در فصل پانزدهم سیستم ۱-۴-۱-۴ را برای تیمش انتخاب کرد که تعداد گل‌های زده پرسپولیس نیز افزایش چشمگیری داشت، زیرا در زمان حمله، سیستم تیم به ۳-۳-۴ تغییر می‌کرد. البته در اواسط این فصل، برانکو از سیستم ۲-۴-۴ لوزی سود برد که این سیستم نیز به پیشرفت تیم کمک شایانی کرد.
در فصل شانزدهم سیستم پایه پرسپولیس، ۲-۴-۴ لوزی بود. سیستمی که پیشرفت شگرفی در مدل فوتبال تیم داشت و با وجود ستاره‌هایی، چون وحید امیری، مهدی طارمی، علیرضا بیرانوند، محسن مسلمان و... کار سرخ‌ها برای رسیدن به قهرمانی آسان شد. در فصل هفدهم، تا وقتی طارمی در ترکیب بود، محسن مسلمان نیز در تاکتیک و تفکرات برانکو دیده می‌شد و تیم با همان شکل لوزی در خط میانی کار را دنبال می‌کرد.
پس از جدایی طارمی، پرسپولیس در سیستم ۲-۴-۴ باقی ماند، ولی این بار شکل کار تغییر کرد و مدل فوتبال تیم، خطی شد به این شکل که دو هافبک تدافعی، پشت سر دو وینگر بازی کردند. یک سیستم که پایه آن بر دفاع متمرکز بود.
حالا این روز‌ها و با شروع تمرینات پرسپولیس قبل از شروع لیگ هجدهم، شاهد اتفاق جالبی هستیم. برانکو، در هنگام فوتبال درون‌تیمی، دو تیم را مقابل هم می‌چیند که یک تیم باید ۲-۴-۴ خطی بازی کند و تیم روبه‌رو باید ۲-۴-۴ لوزی را داشته باشد. این اتفاق سبب شده برخی تصور کنند پرسپولیس به شکل لوزی خود برمی‌گردد که البته در این صورت، خبر خوبی به تیم می‌رسد، چون سرخ‌ها مجدداً یک تیم کاملاً تهاجمی خواهند شد.
ارسال نظرات