چرا مردم نابینا میشوند؟ شاید سوال مهمتر این است؛ به چه دلیلی مردم به نابینایی و سایر اختلالات مبتلا میشوند؟ و اصلا یک سوال خیلی مهمتر اینکه در کدام سنین خطرات مربوط به چشم دو برابر میشود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، واقعا چه کسانی در معرض خطر نابینایی قرار دارند؟ برای پاسخ به این پرسش از منظر سن و سال جواب میدهیم؛ سن بالا و سن پایین.
تحقیقات علمی نشان داده است که بالا رفتن سن یکی از مهمترین دلایل ابتلای مردم جهان به تمامی اختلالات مربوط به بینایی است. این مورد به خصوص در مورد افراد بالای ۵۰ سال صدق میکند. در دوران کهنسالی هم که دیگر مشکلات به اوج میرسد که «چشم» یکی از آنهاست.
بالا رفتن سن مشکلاتی همچون ناتوانیهای مختلف بدنی از جمله بینایی را رقم میزند به خصوص اگر فرد، مبتلا به بیماریهایی همچون دیابت هم باشد و آن را کنترل هم نکند.
کنترل دیابت، توجه به سلامت جسمانی، آزمایشهای دوره ای، پیشگیری از عوارض بالا رفتن سن، تغذیه مناسب، ورزش و سبک سالم زندگی ضریب مشکلات مربوط به بینایی در سنین بالا را بسیار کم میکند و یا به طور کلی از بین میبرد. البته برخی از مشکلات چشم دیگر قابل کنترل نیستند. اما در دستهای که اختلالات قابل پیش بینی جای میگیرند، خیلی باید دقت داشت.
کودکان زیر ۱۵ سال نیز بنا به دلایل مختلفی در معرض اختلالات بینایی قرار دارند. تخمین زده میشود که ۱۹ میلیون نفر از کودکان در سراسر دنیا مبتلا به انواع اختلالات باشند. همه اینها به مشکلاتی برمی گردد که به موقع شناسایی نشده اند.
بسیاری از کودکان در سنین زیر شش سال با برخی از اختلالات جدی چشمی روبرو هستند. در اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران آزمایشهای بینایی برای این سنین وجود دارد. اما در کشورهایی که چنین روندی وجود ندارد میزان اختلالات به اوج میرسد و جمعیت کودکان مبتلا به این مشکل درسالهای بعد با معضلات بیشتری روبرو خواهند شد.
چه باید کرد تا از این موج بزرگ مربوط به مشکلات چشم جلوگیری شود؟
توسعه کلی اجتماعی و اقتصادی، اقدامات بهداشتی هماهنگ، افزایش تواناییها و پتانسیلهای مربوط به پیشگیری و کنترل اختلالات بینایی و بالا بردن اطلاع رسانی در رابطه با مشکلات مربوط به بینایی مهمترین فاکتورهای کاهش نرخ اختلالات بینایی هستند.
در هر کشوری که برنامهای جامع در ارتباط با کنترل مشکلات چشمی دارند، میزان نابینایان و کم بینایان و سایر افرادی که اختلال چشمی دارند بسیار کم است.
تلاش برای کنترل مشکلات چشمی معمولا از دوران پیش از مدرسه آغاز میشود. در دوران مدرسه نیز کودکان نکات زیادی را در رابطه با مشکلات بینایی میآموزند.
در ۲۵ سال اخیر روشها و راهکارهای بسیار زیادی برای مقابله با اختلالات بینایی به وجود آمده است.
انجمن ها، نهادها و صندوقهای عام المنفعه متعددی تشکیل شد و پروژههای وسیعی در ارتباط با این موضوع شکل گرفت.