بودجه‌ریزی سیاسی یا سیاستی

 به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، روزنامه صبح نو در ستون سرمقاله امروز نوشت: بودجه در مملکت‌داری موقعیتی محوری و شبکه‌ای دارد، چرا‌که بودجه است که تمامی مفصل‌های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی را به هم متصل کرده و برنامه ۳۶۵‌روزه کشور را مشخص می‌کند. متأسفانه نظام بودجه‌ریزی در ایران، در همه سنوات متأثر از الگو‌های نفت-پایه و براساس منافع موقتی دولت‌ها تدوین شده و می‌شود و در سال‌هایی که درآمد‌های نفتی نیز کاهش یافته، نگاه سیاسی جریان حاکم، بر آن بیشتر مستولی شده است.

 

تا بدین جا که در دو سه ساله اخیر شاهد آن هستیم که چه هیاهوی کاذبی بر سر بودجه نهاد‌های فرهنگی صورت می‌گیرد و در سایه آن، بودجه شرکت‌های بزرگ وابسته به دولت، نادیده گرفته می‌شود و در حاشیه امن قرار می‌گیرد، تا بدان جا که حتی کمیسیون‌های اصلی ارزیابی بودجه در مجلس نیز نمی‌توانند به اطلاعات آن‌ها دسترسی پیدا کنند، چه برسد درباره این موارد اعمال قانون داشته باشند.

 

جالب‌تر این که کل بودجه نهاد‌های فرهنگی - اعم از بخش دولتی و عمومی و خصوصی - کمتر از چهار درصد بودجه کشور است؛ یعنی واحد‌هایی که نقش اصلی در تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی دارند. این موارد است که ذهن‌ها را دچار خلجان می‌کند که بودجه‌ریزی‌ها چندان مبنای سیاستی و راهبردی ندارد و صرفاً یک ابزار اعمال قدرت سیاسی با نگاهی کاملاً بخشی و جناحی است. شفافیت بودجه یکی از راهکار‌های مهم برای کاهش این مشکل به‌شمار می‌آید.