کودک آزاری، به عنوان یکی از مهمترین آسیبهای جامعه جهانی همه ساله میلیونها قربانی با زخمهای عمیق روحی و جسمی برجای میگذارد؛ زخمهایی که سلامت روح و جسم قربانیها را، تا پایان عمر تحت شعاع قرار میدهد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سرهنگ بابک نمک شناس رئیس مرکز اطلاع رسانی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ طی مطلبی نوشت: کودک آزاری، به عنوان یکی از مهمترین آسیبهای جامعه جهانی همه ساله میلیونها قربانی با زخمهای عمیق روحی و جسمی برجای میگذارد؛ زخمهایی که سلامت روح و جسم قربانیها را، تا پایان عمر تحت شعاع قرار میدهد.
در مواردی نه کودک قربانی و نه خانواده او از این گونه آزارها مطلع نبوده و در موارد بسیاری نیز فعل خشونت در خود خانواده و بطن آن صورت میپذیرد. همین عدم اطلاع و آگاهی خود عاملی است برای عدم برخورد با عاملان خشونت، نشر بیش از پیش این موارد و عدم قطعیت آمارهای ثبت شده از این ناهنجاری اجتماعی، که میتواند منجر به آسیبهای کوتاه مدت، بلندمدت یا حتی مرگ کودک شود.
بنابر آمارهای اورژانس اجتماعی کشور، از یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر پذیرش شده در اورژانس اجتماعی، ۳۰ درصد آنها مربوط به خشونت خانگی اعم از کودکآزاری، معلولآزاری، سالمندآزاری و والدآزاری بوده است که در عین حال، ۴۰ درصد از موارد خشونت خانگی مربوط به کودکآزاری میباشد.
از همین رقم، ۵۰ درصد مربوط به غفلت و بیتوجهی، ۳۰ درصد آزار جسمی، ۱۶ درصد روانی و عاطفی و ۴ درصد جنسی بوده است. بر طبق همین آمار، ۱۵ درصد کودکآزاریها به مشکلات کودک برمیگردد؛ مشکلاتی که شامل عقبماندگی، بیشفعالی کودک میشود. در عین حال ۸۵ درصد باقیمانده از این رقم از مشکلات رفتاری در عاملان خشونت و سرپرست کودکان ناشی میگردد. (خبرگزاری فارس)
از جمله محرکهای موثر در وقوع جرم کودک آزاری ناآگاهی والدین، مشکلات اقتصادی، اعتیاد، اختلالات روانی، مشکلات خانوادگی، مشکلات کودکان و مدرسه و تحصیل هستند. این در حالی است که در بسیاری از موارد خود مجرم یا فرد آزاردهنده، در گذشته خویش به نوعی قربانی این نوع خشونتها بوده و تنها حکم قطعهای از میلیونها چرخ دنده انسانی در این چرخه بازتولید خشونت را دارد.
کودک آزاری انواع مختلفی دارد که از میان آنها میتوان به کودک آزاری عاطفی، کودک آزاری فیزیکی و کودک آزاری جنسی و همینطور نوع پنهان آن یعنی کودک آزاری کلامی اشاره کرد. نوعی از خشونت پنهان که ثبت و پیگیری آن تقریبا ناممکن بوده و معمولا در خانه یا مدرسه و توسط نزدیکان و یا مربیان کودک، به صورت خودآگاه و ناخودآگاه به شکل مستمر اتفاق افتاده و تنها راه جلوگیری از آن، اقدامات آموزشی و فرهنگی عمومی برای آگاه سازی والدین و مربیان نسبت به مشخصههای این نوع آزار کلامی میباشد.
با وجود اینکه سنگینتر شدن مجازاتهای مربوط به جرایم کودک آزاری در جهان تاثیر بسزایی در بازدارندگی این نوع جرائم داشته؛ اتخاذ راهکارهای آموزشی و تربیتی و افزایش آگاهی جامعه میتواند به شکل فزایندهای از وقوع این گونه آسیبها پیشگیری کند.
پاسداری از حقوق کودکان، این مخلوقات بی دفاع و شکننده، تنها بر پایه جنبههای انسانی-اخلاقی نبوده و توسط ریشههای مذهبی و اسلامی فزهنگ کشور ما نیز مورد توجه بوده و انسان مسلمان به حفظ آن توصیه شده است که با نگاهی بر بیانات و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه دین در این رابطه، به اهمیت بالای آن در قوانین شرع اسلام و قرآن پی میبریم.
فردى نزد پیامبر اکرم (ص) آمد و گفت: من هیچ یک از کودکانم را هرگز نبوسیده ام. وقتى آن شخص از پیش رسول خدا (ص) رفت حضرت چنین گفت: این فرد نزد من شخصى است از اهل آتش. (وصائل الشیعه)
در همین راستا، آیت الله محمد حسن مرعشی (ره)، که سالها در مسند قضاوت و در دستگاه قضای کشور فعالیت داشته اند در این باره نوشته اند: "از نظر اسلام آزار کودکان شرعًا و عقلًا مجاز نیست. نه آزار جسمی و نه آزار روحی و تحقیر آنان از طرف پدران و مادرانی که عهده دار تربیت فرزندان هستند. والدین در تمام مراحل زندگانی کودک باید ناظر مصالح جسم و جان او باشند و هر دو را به موازات یکدیگر مورد توجه دقیق و پرورش صحیح قرار دهند. کودک آزاری یک نوع جنایت است و شرعًا و عقلًا مجازات دارد و در این زمینه قوانینی باید تصویب شود که برای کودک آزاری مجازاتهایی در نظر گرفته شود. از رهبران دینی سفارشهای بسیاری شده است که پدران و مادران باید نسبت به فرزندان خود محبت ورزند و به آنان دوستی داشته باشند نه اینکه آنان را بیازارند. " (کتاب تربیت بدون خشونت - یونیسف)
در سالهای اخیر و به رقم کوششها برای تدوین قوانین مستحکم جهت حمایت از حقوق کودکان و برخورد با کودک آزاری، امیدها نسبت به تصویب چنین قوانینی توسط قانونگذاران کشور افزایش یافته است.
خوشبختانه پس از سالها تلاش در راستای حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان، در مرداد ماه ۹۷ کلیات لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در مجلس شورای اسلامی به منظور پیشگیری از استثمار، سوء رفتار، خشونت علیه کودکان و نوجوانان و پر کردن خلاء قانونی بازدارنده به دلیل عدم تناسب جرم و مجازات در قانون پیشین تصویب شد تا گامی موثر برای به ثمر نشاندن درخت حمایت از این قربانیان کوچک برداشته شود.