به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، صنایع دستی در هر کشور نشانگر فرهنگ و آداب و رسوم و پیشینه تاریخی آن کشور است. کشور ما با داشتن دیرینه تمدنی و فرهنگی و تجلی آن در قالب صنایع دستی و هنری متنوع و بی نظیر همواره از جایگاه ویژه‌ای در جهان برخوردار بوده است.
متأسفانه یکی از عواملی که در چند سال اخیر سبب تعطیل شدن بسیاری از کارگاه‌های تولید صنایع دستی در شهر‌ها و روستا‌ها شده، واردات غیرقانونی صنایع دستی به کشور است. به عقیده مسئولین این حوزه ۹۵ درصد از واردات صنایع دستی به کشور قاچاق بوده و درصد کمی از واردات صنایع دستی به‌طور رسمی و قانونی است.
فروش صنایع دستی چینی در شهرهای پرگردشگر ایران بازار پررونقی دارد و شعبه‌های مختلف آن بدون ممانعت مسئولان در گوشه گوشه کشور راه‌اندازی می‌شود. این درحالی است که هنرمندان و تولیدکنندگان داخلی از حداقل حمایت سازمان میراث فرهنگی برای عرضه محصولاتشان در بازار داخلی و خارجی برخوردارند.
با وجود ادعای مسئولان سازمان میراث فرهنگی مبنی بر برخورد با عوامل فروش صنایع دستی چینی به تازگی فروشگاه صنایع دستی چینی در جاده توریستی چالوس ایجاد شده است.
صنایع دستی چینی درحالی در مهمترین جاده توریستی کشور در قالب یک فروشگاه مجهز و شیک به فروش می‌رسد که شهرهای شمالی و شهرستان چالوس به تنهایی بیشترین تنوع صنایع دستی کشور را از جمله انواع رودوزی ها، ظروف نی بافت و ... دارد.
همچنین بر طبق مشاهدات میدانی از بازار نقش جهان در اصفهان و سایر بازار‌های سنتی شهرهای کشور، متأسفانه کالا‌های وارداتی از کشور چین، ترکیه و تایلند بسیار زیاد به چشم می‌خورد. این در حالی است که بسیاری از گردشگران خارجی که باهدف خرید صنایع دستی اصیل ایرانی به کشور ما سفر می‌کنند، در بازار‌های سنتی ما با این نوع کالا‌های دست دوم وارداتی مواجه می‌شوند و گاه فروشندگان، این نوع کالا‌های غیر اصل را به عنوان صنایع دستی تولید ایران به توریست‌ها عرضه می‌کنند. ازاین‌جهت مهمترین آسیب به صنایع دستی تولید ایران وارد می‌شود، چراکه گردشگران با خرید صنایع دستی تولید چین و سایر کشور‌ها به‌عنوان صنایع دستی ایرانی اعتماد خود نسبت به مرغوبیت و کیفیت این محصولات را از دست می‌دهند و این مسئله اصالت و کیفیت صنایع دستی ایران را در عرصه بین المللی تضعیف می‌کند.
شاید بتوان گفت؛ بسیاری از گردشگران قیمت بالای صنایع دستی ایرانی را بهانه می‌کنند و حاضر به خرید این محصولات نیستند و شاید هم قدرت تشخیص صنابع اصیل را با صنایع نا مرغوب و وارداتی ندارند که این ضعف کمبود شناخت به مسوولینی بر می‌گردد نه تنها برای گردشگران خارجی حتی برای هموطنان ایرانی نیز آموزش‌های لازم در جهت شناخت صنایع دستی ایرانی نداده اند.
اما اکنون که سایر کشور‌ها نیز به ارزش و جایگاه فرهنگی و اقتصادی صنایع دستی در پیشرفت و توسعه کشورشان پی برده و در این رقابت بین المللی واردشده اند، مسئولین این حوزه و هنرمندان صنایع دستی باید بیش‌ازپیش همت و تلاش خود را در جهت ارتقای کیفیت و مرغوبیت تولید این محصولات به‌کارگیرند و دولت نیز با اعمال قوانین سخت گیرانه و افزایش تعرفه‌های واردات صنایع دستی در جهت حمایت از هنر و هنرمند ایرانی گام بردارد.
در اینجا باید بگوییم تا زمانی که برخورد قاطعانه‌ای برای فروش صنایع دستی چینی در بازار‌های ایران انجام نشود باز هم شاهد فروش صنایع دستی چینی با قیمت ارزان و البته بی کیفیت در بازار‌های سنتی تهران، وکیل شیراز و میدان نقش جهان اصفهان خواهیم بود و گردشگران از شهرهای ماسوله، ابیانه، کاشان، اصفهان، مشهد و یزد این محصولات را به سوغات می‌برند!.
ارسال نظرات