به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، به نقل از سایت فدراسیون بسکتبال، بدون شک یکی از بهترین های بسکتبال دختران ایران است. کاپیتان سعیده علی سال هاست با بسکتبال زندگی می کند و حالا این رشته به یکی از اعضای خانواده اش بدل شده. سعیده در هر شرایطی به عنوان بزرگ تیم با قاطعیت هم تیمی هایش را در زمین هدایت می کند و زمانی که توپ در دستانش قرار می گیرد به احتمال فراوان باید منتظر شوت های سه امتیازی پرهیجانش باشی. شاید فیزیک بدنی اش نشان ندهد که در زمین به چه اندازه می تواند خطرناک باشد اما باید پای بازی های او بنشینید و بینید چگونه نتیجه بازی را تغییر می دهد. او بعد از خداحافظی از تیم ملی 5 نفره، حالا تمرکز خود را روی بسکتبال سه نفره گذاشته است. با سعیده درباره شرایط این روزهایش به گفت و گو نشستیم.
* شرایط تمرینی در قرنطینه چطوره؟ اصلا تمرین می کنی؟
بله هر روز تمریناتم را با وسایلی که دارم مثل کش و دمبل، دنبال می کنم. فشار تمریناتم را بالا نگه داشتم و اجازه ندادم بدنم از حال نرمال خارج شود. برای من که قبل از قرنطینه هر روز تمرین می کردم تقریبا نتیجه ورزش در خانه مثبت بود و راضی هستم.
*چند ساعت تو خونه تمرین میکنی؟
هر روز تقریبا دو ساعت.
*ممکنه بعد از عادی شدن شرایط بخشی از تمرینات رو در خونه انجام بدی؟
بله. اگر فرصت و شرایطش پییش بیاید تا حدودی این کار را انجام می دهم به شرطی که امکانات حتی نصفه و نیمه ای هم وجود داشته باشد. فضای زیادی برای تمرین نیاز نیست و میشه در همان جای کم و کوچک تمرینات سخت و پرفشار را دنبال کرد.
*تجربه قرنطینه برای سعیده علی چطور بود؟
هم مثبت و هم منفی. در این مدت کارهای عقب افتاده ام که همیشه از آن ها فراری بودم و برای سخت بود، انجام دادم. البته نکات منفی هم داشت.
* ارتباطی با کادر فنی و هم تیمی هات در تیم بهمن داشتی؟
همیشه با هم تیمی ها و سرمربی در ارتباط هستیم. در این مدت هم با اشتراک گذاشتن تمریناتمان به هم انگیزه می دادیم.
* برگزاری المپیک هم با این شرایط به تاخیر افتاد. نظرت چیه؟
شرایط پیچیده شده بود. انتخابی ها برگزار نشد و تمرینات تیم ها ماه ها متوقف شد. همین تمرین نکردن ها ممکن بود رکوردها را تغییر دهد. من کاملا با به تعویق افتادن المپیک موافق هستم چون سلامت ورزشکاران در اولویت است.
* شانس المپیکی شدن بسکتبال سه نفره رو چقد ارزیابی می کنی؟
اگر شرایط برگزاری مسابقات انتخابی فراهم شود ما باید با تیم های بزرگی مانند مجارستان، استرالیا و اوکراین رقابت کنیم. این تیم ها ابرقدرت هستند که علاوه بر برنامه ریزی های دقیق به طور مداوم در مسابقات مختلف حضور دارند. ممکن است ما از نظر فنی و تکنیک با دنیا فاصله داشته باشیم اما معتقدم می توان با برنامه ریزی و تکیه بر نسل آینده خیلی زود این فاصله ها را از بین برد. در حال حاضر هم لازم است در تورنمنت های بیشتری شرکت کنیم تا به همان اندازه شانس المپیکی شدن افزایش پیدا کند. تصورم این است که با شرایط فعلی همین که تیم ملی بسکتبال سه نفره دختران به مسابقات انتخابی المپیکی رسیده است خود اتفاق بزرگ و ویژه ای است.
* المپیک تو رویاهات چه جایگاهی داره؟ بهش فکر می کنی؟
المپیک رویای هر ورزشکاری است و مطمئنا من هم مستثنا نیستم. بزرگ ترین رویداد ورزشی که حضور در آن بسیار لذت بخش است. بزرگ ترین رویای ورزشی من هم بدون شک المپیک است.
* سال ۹۸ سال اعزام ها برای بسکتبال بانوان بود. تجربه زیادی در سفرهای برون مرزی داشتی. دستاوردها چی بود. بهترین اتفاق ۹۸؟
در اوایل سال مسابقات جام جهانی هلند و کاپ آسیا را در بسکتبال سه نفره داشتیم. برای ما رویارویی با تیم های قدرتمند و حس رقابت با آن ها تجربه بسیار شیرینی بود. تجربه پیروزی مقابل مغولستان در جام جهانی برای همه ما لذت بخش بود. در مسابقات لیگ هم، پیش روی تیمم گروه بهمن تا فینال بدون باخت نیز جز خاطرات خوب من از سال 98 است. ضمن این که ما با تیم گروه بهمن موفق شدیم اولین مدال تاریخ بسکتبال بانوان را با قرار گرفتن در جایگاه دوم مسابقات باشگاه های غرب آسیا به دست بیاوریم. این اتفاق فوق العاده ای بود که یک باشگاه با امکاناتی متوسط موفق شد به آن دست پیدا کند.
*به مسابقات کاپ آسیا اشاره کردی. یادم هست جزو ده بازیکن برتر قرار گرفتی. درباره لقبی که فیبا بهت داده بود بیشتر توضیح میدی؟
بله بعد از مسابقات کاپ آسیا در چین ده بازیکن برتر از سوی فیبا معرفی شدند که نام من هم بین آن ها بود. به خاطر سرعتی که داشتم من رو به فردی تشبیه کرده بودند که پشت فرمان ماشین فراری نشسته است.
* جزو کسانی بودی که اسمت در مطلب فیبا درباره بسکتبال بانوان یاد شده بود. درباره انعکاس این خبر توضیح بده.
توجه فیبا به بسکتبال دختران برای من و هم تیمی های که از سال های گذشته در بسکتبال فعالیت داشتیم و کسی به ما اهمیت نمی داد، حس پررنگ و بسیار خوبی است. ما در این سال ها که اجازه حضور در عرصه های جهانی را نداشتیم، انگیزه هایمان را حفظ کردیم و حالا می بینید شرکت در مسابقات بین المللی چگونه دیدگاه دیگران را تغییر داده و چه نتایجی دارد. مطمئن هستم بسکتبال ایران با این ظرفیت و سرمایه گذاری های بیشتر رشد چند برابری خواهد داشت.
*دوست داری سرنوشت لیگ 99-98 چطور رقم بخوره؟
دوست دارم بازی برگشت را با پیروزی تمام کنیم و قهرمان شویم. ترجیح می دادیم هم زمان با بازی رده بندی مسابقه ما هم برگزار می شد که شرایط فراهم نشد. بعد از کرونا تمرینات را شروع می کنیم و منتظر فینال می مانیم.
*یک جمله به کرونا؟
بسه دیگه لطفا تنهامون بزار.
*و حرف آخر؟
از فدراسیون تشکر می کنم که در این یکی دو سال اخیر به دختران توجه کرد. خدا رو شکر اخبار بانوان بیشتر و بهتر از همیشه در سایت و پیج فدراسیون و رسانه ها انعکاس پیدا می کند. همین موضوع باعث خوشحالی دختران بسکتبالیست می شود. فکر می کنم کم کم در راه رسیدن به جایگاه بالاتری هستیم.
ارسال نظرات