به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، دی لورنتیس در گفت و گو با کوریره دلو اسپرت گفته: ساری همیشه من را با بهانههای بیمزه و زشت مالی عصبانی میکرد. او مرا مجبور کرد سرمربی را تغییر دهم، آن هم در حالی که دو سال از قراردادش باقی مانده بود.
مدیر تیم ناپولی گفته: در ماه فوریه، او من را به صرف ناهار در توسکانی و در نزدیکی منزلش دعوت کرد. همسرش هم آنجا بود. او صحبتی از اتمام همکاریش با ما نکرد و شرایطی غیر قابل پیش بینی برای باشگاه به وجود آورد. ۳ فصل باورنکردنی کنار هم داشتیم؟ البته چند فاکتور مهم دیگر هم وجود داشت. در فوتبال، قوانین مانند سینما است. زمانی که یک فیلم خوب ساخته میشود یعنی یک کارگردان خوب و یک تهیه کننده خوب وجود داشته و آنها پدر و مادر فیلم به شمار میروند. چه کسی کاوانی را آورد؟ چه کسی ماتزاری و بنیتز و ایگواین را آورد؟ چه کسی ساری را آورد؟ زمانی که آنها را انتخاب کردم در تمام شهر بنر علیه من نصب شده بود.
دیلورنتیس درباره آنچلوتی گفته: او من را یاد پدرم میاندازد. وقار و آرامش او مورد پسند من بود. پدر من یک فیلسوف و یک مرد شیرین بود. درست مثل آنچلوتی اما در زمان قرارداد با او و بند فسخ باید به او میگفتم کارلتو، فکر نمیکنم تو برای فوتبالی که در ناپل میخواهیم ساخته شدهایم. بیا دوستیمان را حفظ کنیم زیرا مسئله فوتبال و کار حرفهای متفاوت است. بیا شهر را به تو نشان دهم و تو شگفت زده شوی! این مسئله بسیار بهتر از آن بود که این گونه با هم قطع همکاری کنیم. در حقیقت من اشتباه کردم.