گزارش|
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، این روزها وقتی می خواهیم از دو باشگاه سرخابی حرف بزنیم قفسه سینه مان به درد می آید از بس صدای غصه طرفداران این دو تیم را می شنویم، توییت هایشان را می خوانیم و در پیج های هواداری ضجه زدن هایشان را مرور می کنیم! به راستی هنوز هم می توان برای یاد کردن از این دو باشگاه با عنوان همیشگی "سرخابی"، رنگ زیبای سرخابی را در ذهن تصور کرد یا تصویری خاکستری و رنگ پریده؟
انبوه بدهی های ارزی، جدا شدن ستاره ها، وضعیت نابسامان کادر فنی، وعده های توخالی و پوچ، نبود زمین مطلوب برای تمرین، نداشتن مدیرعامل، هراس از عدم بازگشت ستاره های خارجی، بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی و بسیاری دیگر از مشکلات اینچنینی در رده های پایه و پیشکسوتان به اضافه بدهی های داخلی به بازیکنان و مربیانی که یا از روی حجب و حیا و یا بی حوصلگی پیگیر مطالبات شان نیستند، همه و همه اوضاع استقلال و پرسپولیس را به بدترین شرایط همه سالهای اخیر تبدیل کرده است.
ناصر ابراهیمی در گفت و گو با دانشجو، معتقد بود این همه تغییرات مدیریتی در این دو باشگاه به دلیل بی قانونی در رأس و مجمع دو باشگاه است. وی گفت: «طی این 41 سال 21 مدیرعامل در باشگاه پرسپولیس تغییر کرده و 19 مدیرعامل در استقلال که نشان دهنده بی ثباتی و تصمیمات خلق الساعه رؤسای مجامع هر دو باشگاه است که همواره یک نفر بوده است». منظورِ پیشکسوت پرسپولیس رؤسای اسبق سازمان تربیت بدنی و وزرای ورزش سالهای اخیر است که ریاست مجمع هر دو باشگاه را برعهده داشته اند. اتفاقی غیرقانونی که از ریشه در قاموس فوتبال حرفه ای نمی گنجد که دو باشگاه در یک تورنمنت با یک رییس مشترک حضور پیدا کنند! چرا گرشاسبی، افتخاری، انصاری فر، فتحی، عرب، سعادتمند و خیلی های دیگر پس از خروج از اتاق خرابه مدیریت دو تیم سرخابی بازخواست نشدند؟
از اینها گذشته کاسه صبر مردم است که این روزها لبریز شده و دیگر طاقت تب و لرزهای هر روزه باشگاه محبوب شان را ندارند. اسماعیل حلالی در تازه ترین اظهاراتش گفت: «عده ای در این کشور طرفدار پرسپولیس هستند که در وضعیت معیشتی نابسامان و اوضاع بد اقتصادی حاکم بر مملکت حاضرند اندک پس اندازشان را برای پرداخت بدهی باشگاه به برانکو روی هم بگذارند تا پنجره پرسپولیس باز شود». در چنین وضعیتی کیست که صدای این مردم را بشنود؟ صدای آنهایی که با لباس آبی و سرخ بر تنهاشان روبروی ساختمان خانه ملت جمع شدند. آنهایی که کفش هایشان از طی مسیر باشگاه و وزارت ورزش پاره شد و در نهایت دست به دامان نمایندگان شان شدند. اینکه وزیر ورزش صدای شان را لااقل از این طریق بشنود! وزیری که به تازگی ادعا کرده استقلال بهترین نتایج تاریخش را در همین 4 سال کسب کرده است! رفتاری که به نظر می رسد به نوعی طعنه ای برای تخریب هواداران استقلال مطرح می شود!
هادی طباطبایی نیز در گفت و گو با دانشجو، درباره حضورش در مجلس و دیدار با تعدادی از نمایندگان گفت: «در این جلسه همه فقط حرف زدند و کسی پلنی برای رفع مشکل نداشت و این تأسف بار است. تنها بخش خوب ماجرا این بود که حرفهای استقلالی ها به گوش نمایندگان مجلس رسید و اگر اهالی خانه ملت بخواهند می توانند با ابزاری مانند استیضاح وزیر ورزش را متوجه اشتباهاتش بکنند». مجلس هم به جای هواداری از یک تیم و قول دادن به هواداران، وظیفه اصلی اش یعنی سوال و جواب از وزیر را انجام بدهد.
در این اوضاع نگاهی سطحی به وضعیت استقلال مشخص می کند این باشگاه مدیرعامل ندارد که تازه مانند پرسپولیس شده است. این تیم تازه سرمربی دار شده در حالی که هنوز نتوانسته بازیکنان جدیدش را ثبت قرارداد کند! بدهی هایش به شفر دست و پای این تیم را بسته و در حالی که لیگ از اوایل آبان ماه استارت می خورد استقلال هنوز یک هفته کامل تمرین نکرده است! بازگشت دیاباته و میلیچ دو بازیکن اصلی تیمش هنوز روی هوا و وضعیتشان نامشخص است!
در طرف دیگر پرسپولیسی ها هستند که مدام بازیکنان شان را یا در حال جدایی یا در سودای آن از تیم می بینند! بدهی به برانکو پنجره تیم را بسته و مشکلات مالی، یکی یکی کمر تیم را خم تر می کند. اینها شرح حالی مختصر از دو باشگاهی بود که یکی قهرمان و دیگری نایب قهرمان فصل قبل لیگ برتر شده اند. یکی تا فینال جام حذفی پیش رفت و حذف شد و دیگری همین الان یکی از فینالیست های لیگ قهرمانان آسیاست. دو تیمی که باید در اوج آرامش برنامه های شان را پیش ببرند، می بینند طرفداران شان در روزهای موج سوم کرونا دست از جان و کار و دغدغه های ریالی و روزمره شان شُسته، راهی مجلس شورای اسلامی می شوند و دنبال فریادرس می گردند تا پرچم تیم محبوب شان بر زمین نیافتد و زیر پا لگدمال نشود!
حرف آخر اینکه؛ آقای رییس جمهور، نمایندگان مجلس، مسئولان ذیربط، مبادا دیر شود!
ارسال نظرات