ما می توانستیم|۱
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ آسیب‌های اجتماعی طی سالهای اخیر با رشد فزاینده و نگران کننده‌ای روبرو بوده است و افزایش جرائم مرتبط با انواع و اقسام آسیب‌ها و معضلات اجتماعی در نقاط مختلف کشور رخ داده است.
از کودک آزاری و اعتیاد گرفته تا انواع جرائم ریز و درشتی که در سایه نقص قوانین فعلی و یا نداشتن قانون مورد نیاز رخ می‌دهند و عملکرد ضعف قانون گذاران بر تعدد این جرائم دامن می‌زند.
بر اساس مستندات موجود علی لاریجانی داوطلب فعلی ریاست جمهوری، رئیس ۳ دوره مجلس شورای اسلامی بوده است و این ۳ دوره جزو حساس‌ترین دوره‌های کشور ما به شمار می‌آید.
دوره‌ای که علاوه بر فشارهای خارجی که دشمنان این مرز و بوم از طریق تحریم‌های اقتصادی ظالمانه بر علیه مردم ایران وضع کردند، برخی از مخالفان و منتقدان نظام نیز راه تخریب اندک مسئولان خدوم را در پیش گرفتند و از قضا از طرف برخی از افراد دارای مناصب مهم نیز مورد استقبال واقع شد.
مجلسی که از رئیس تا نماینده‌اش مردمی نبود
به گفته جامعه شناسان و صاحب نظران حوزه اجتماعی، بیشترین آمار وقوع کودک آزاری ها در کشور ما به سالهای اخیر باز می‌گردد و گواه روشن و واضح در تایید این گفته‌ها وضعیت فعلی آسیب‌های اجتماعی در کشور است.
افزایش کودکان کار و خیابان، کودکان زباله‌گرد و همچنین افزایش شمار کودکان معتاد به مصرف موادمخدر و کودکانی که در تجارت، خرید و فروش و جابجایی موادمخدر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند، تنها بخش کوچکی از انواع معضلات اجتماعی حوزه کودکان است.
تعداد کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست در جامعه ما کم نیست و وجود این چنین کودکانی ضرورت وجود قوانین محکم و قابل اجرا را بیشتر می‌کند.
بیش از نیمی از اخبار تلخ و تأسف بار حوزه کودکان مربوط به کودکانی است که از وجود بدسرپرستی و نداشتن والدین موثر رنج می‌برند و خلأ قانونی فعلی موضوع مجازات موثر و بازدارنده را تا حد زیادی منتفی می‌کند و اینگونه است که صفحات مختلف شبکه‌های مجازی پر از تصاویر دردناک کودکانی است که توسط والدین خود مورد اذیت و آزار واقع می‌شوند.
در بهترین حالت ممکن و پس از انتشار تصاویر کودکان مورد آزار واقع شده در صفحات مجازی، والدین ناموثر کودک به طور موقت بازداشت شده و فرزندان یا به بهزیستی منتقل و یا به خانواده امین اقدام درجه یک سپرده می‌شوند و پس از گذشت مدت کوتاهی مجددا والدین کودک آزار دیده با حکم قانونی فرزند خود را به نزد خویش بازمی‌گردانند.
بیش از ۱۰ سال معطلی برای تصویب یک قانون!
قانون حمایت از کودکان بیش از ۱۰ سال است که در صحن علنی و غیرعلنی مجلس شورای اسلامی توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی در رفت و آمد است و هنوز سرنوشت نهایی این لایحه مهم و حیاتی مشخص نیست.
وقتی علی لاریجانی به عنوان رئیس مجلس در دوره‌های مختلف، جدیت لازم در به تصویب رسیدن این لایحه را به خرج نداده است، چطور می‌تواند در به دست گرفتن سکان ریاست جمهوری کارآیی لازم را داشته باشد.
مرور حوادث تلخ و ناخوشایند انواع کودک آزاری‌ها در کشور از طرف والدین ناموثر و متخلف که در اغلب مواقع به جرائم دیگری چون خرید و فروش موادمخدر و مصرف آن هم دست میزنند، خط پایانی است بر انتخاب افرادی چون لاریجانی که دغدغه‌ای برای رفع معضلات اجتماعی ندارند و در برنامه‌های تبلیغاتی آن‌ها ردپایی از برنامه اختصاصی برای عموم گروههای جامعه در نظر نگرفته‌اند.
جامعه امروز ما به شدت نیازمند مدیرانی است که به گفته رهبر معظم انقلاب عموم مردم را چون عائله و اهل و عیال خود بدانند و همان‌قدر بی دریغ و بی نظیر برای آن‌ها تلاش کنند و قدم بردارند.
در دوران ریاست علی لاریجانی در مجلس شورای اسلامی رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها از قوای سه گانه ویژه مجلس خواستند تا با ارائه و اجرای برنامه‌های کاربردی در راستای کاهش معضلات و آسیب‌های اجتماعی اقدام کنند.
فردی که برای تصویب و اجرایی شدن قانون ساده اما مهمی چون قانون حمایت از کودکان در بیش از ۱۰ سال کاری انجام نمی‌دهد چگونه می‌تواند برای مدیریت یک کشور در چهار سال برنامه اجرایی خوبی داشته باشد؛ مگر اینکه به وعده‌های خوش آب و رنگی مثل وعده‌های قبل از تصویب برجام متوسل شود.
ناجیان پر مدعا در سودای پاستور!
زنان در دوران پس از بارداری نیازمند مراقبتهای ویژه در خصوص مراقبت از روح و روانشان دارند که باید فردی مثل همسر در کنار آن‌ها باشد تا از این دوران پر چالش با کمترین اضطراب و تنشی عبور کنند.
پس از تصویب قانون تنظیم جمعیت خانواده در سال ۹۲ مدت زمان مرخصی زایمان به ۹ ماه رسید و جالب است بدانید که واکنش علی لاریجانی به عنوان رئیس وقت مجلس شورای اسلامی در تعیین مرخصی برای مردانی که همسر آن‌ها وضع حمل کرده است، تنها خنده‌ای تمسخر آمیز بود.
اقدامات متولیان دستگاههای اجرایی در جهت رفع معضلات اجتماعی که شمار آن‌ها بیش از دهها دستگاه است، بیشتر در قول و قرارهای کاغذی و موقت خلاصه شد و کمتر نهادی به منویات رهبر معظم انقلاب در عمل پاسخی داده است.
دهها لوایح بلاتکلیف و بی‌نتیجه در مجلس شورای اسلامی دستاورد مماشات و همچنین برنامه‌های غیر کاربردی نمایندگان و رئیسی چون علی لاریجانی و شمار زیادی از نمایندگان دوره‌های مجلس قبلی هستند که حالا با سودای رئیس جمهور شدن از آبادانی ایرانی و ناجی بودن خودشان دم میزنند.
لاریجانی مهم‌ترین دستاورد دوره‌های ریاست مجلس خود را اینگونه بیان کرده است که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بی‌منطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند و باید از او پرسید شمار روز افزون فقرا و آسیب دیدگان اجتماعی، که نه نانی در سفره دارند و نه سقفی برای آرامش، چه تفاوتی با پرتگاه مدنظر وی دارد و شاید بتوان گفت این تفاوت مثل ثمره برجام و بهای رفتن از بهارستان به پاستور است.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
این چه جور صداقتی است که ۱۰ سال قانون حمایت از کودکان کار را تصویب نکردند و حالا ریاکارانه تو تبلیغاتشان برای کودکانی که سر در زباله ها میکنند عزا گرفته اند !؟ و اظهار ناراحتی میکنند
هزینه ای که برای فیلم لاکچری انتخاباتی شون چقدر بوده !؟ اون پول رو خرج همین کودکان کار و زباله گردها میکردند اکر واقعا صداقتی در گفته هایشان بود
اینها همرنگ جماعتی شده اند که اشک تمساح در روز ثبت نام خود ریختند
کسانیکه میدونن رد صلاحیت شدند و برای حفظ ابرویشان ترجیح دادند به نفع ی لاریحانی کنار بروند
تأیید صلاحیت نشدنشان از همان ابتدا هم مشخص بود اگر تأیید می شدند شورای نگهبان خودش در مورد احراز ملاک هایی مثل تقوا داشتن نامزدها زیر سوال میرفت
کسانیکه سند ۲۰۳۰ را با توجه به مفاد ضد اسلامی اش امضاء و برای اجرا ابلاغ کردند نشانه ای از تقوا نداشتند و باید رد صلاحیت می شدند و شدند
و اکنون یکروز مانده به اعلام اسامی احراز صلاحیت ها تر جیح دادند برای حفظ آبرو به نفع ی لاریحانی کناره گیری خود را اعلام کنند ؛))
این رفتار ی جهانگیری همان رفتاری است که اقای آخوندی قبل از استیضاح خودش توسط مجلس انحام داد و استعفا داد.
استعفا دادن وجهه بهتری نسبت به استیضاح و برکنار شدن داشت
الان هم اعلام کناره کیری به نفع یک نامزد دیگر بهتر از اعلام رد صلاحیت ی جهانگیری بوده ؛)