گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، عباس درخشی؛ با وجود اینکه حدود هفده ماه کرونا ویروس میهمان خانه هایمان است همه بنحوی بلا استثنا با این ویروس مواجهه داشته ایم یا خودمان مبتلا شده ایم یا اطرافیان مان. خیلی از دوستان و آشنایان را داغ دار و بسیار از مردم را بی کار کرد بسیاری را بی خانمان کرد بسیاری را بدهکار وام ها و سود های کلان بانکی کرد در این مدت خیلی شرایط ها، امکانات و دسترسی ها تغییر کرد اما چیزی که تغییر نکرد سو مدیریت و عدم تدبیر در مسئولین کشور در رابطه مدیریت پاندمی کرونا بود. هرمزگان که گل سرسبد مدیریت کرونا بود بدلیل منابع سرشار و وضعیت استراتژیک استان که این مزایا میبایست به نفع و موجب پیشرفت استان می شد، از قضا سر کنگبین صفرا فزود و این ویژگی ها خاص شده بلای جان هرمزگان و مظلومیت استان را بیشتر کرده است.
از نوروز امسال که به دلیل جاذبه های گردشگری و جزایر خلیج فارس و به بهانه رونق اقتصادی، هرمزگان مورد حمله آماج مسافرت ها شد و تقریباً از بیستم فروردین ماه اوضاع استان قرمز شد که در دو مقطع همراه کل کشور تعطیلی اعلام شد که با اتمام محدودیت ها در سراسر کشور محدود های استان هرمزگان هم برداشته شد هرچند هرمزگان همچنان جولانگاه این ویروس منحوس بود. از چهار ماه پیش اوضاع استان هرمزگان به هیچ وجه بهتر نشد و تنها استانی بود که پیک چهارم در آن هرگز تمام نشد و به پیک پنجم سراسر کشور پیوست این مدت بیشترین هزینه و خسارت ها به کادر درمان و مردم استان وارد شد ولی مسئولین استان هرمزگان جرعت ابراز حقایق را نداشتند؛ روزه سکوت گرفتند و مناظره گر سوختن استان در آتش مهیب کرونا بودند.
این در صورتی بود که برای بیماران کووید در اتاق های بیمارستان ها جا نبود و در راه رو بیمارستان بستری بودند و اکسیژن کافی نداشتند و مشکلات جدی تامین دارو برای بیماران مواجه بودیم. این در صورتی بود که بیمارستان آموزشی استان بیشتر بخش هایش کووید شدند و دانشجویان دوره های عملی را اجبارا فشرده گذراندند. نکته جالب و دردآور اینجاست که کمتر از دو هفته بعضا یک هفته است که استان ها و شهرستان های مرکزی دچار پیک پنجم و وضعیت قرمز شدند که سریعا تعطیلی دو هفته ای اعمال شد و تازه مسئولین و نمایندگان هرمزگان فریاد وای تبعیض وای!
هرمزگان مظلوم! سر دادند و شو رسانه ای رفتند؛ در صورتی که این بزرگواران خوب میدانند با صرف دوهفته تعطیلی اوضاع استان بهتر نمی شود الان بدلیل فرسایشی شدن پیک چهارم کرونا در استان نیاز به تجدید قوای امکاناتی و تجهیزاتی حتی نیرو هست. تا وقتی که تخت کافی، اکسیژن کافی و... برای بیماران هرمزگانی وجود نداشته باشد در حال حاضر که اوضاع بجایی رسیده است که با محدودیت و کم بود تست PCR در برخی شهرستان های استان مواجهیم که باز هم صدایی از مسئولین هرمزگانی بلند نشد.
در رابطه با واکسیناسیون استان محدودیت سنی شاید از برخی نقاط پایین تر باشد ولی با توجه به وضعیت و امکانات استان نظم و برنامه ریزی لازم و سرعت کافی را ندارد در این باره نیاز است سرعت و برنامه ریزی جامع تری داشته باشند این درصورتی است که تعداد کمی مرکز تجمیعی در خود بندر عباس وجود دارد اما متاسفانه پراکندگی مناسب را ندارند. مع الاسف از دیگر مشکلاتی که در استان داریم عدم آگاهی عده کثیری از مردم از ایمنی بخشی و کارآمدی واکسن است این عدم آگاهی موجب شده تعداد زیادی از مردم با دهک های سنی بالا هنوز واکسینه نشوند که این مشکلات خود را بدنبال دارد جا دارد معاونت بهداشتی برنامه جدی تری در این رابطه داشته باشد.امید است مسئولین استان شجاعت دفاع از حقوق بحقه مردم رو داشته باشند و مسئولین ذیربط با تدبیر و شجاعت تصمیمات هوشمندانه بدور از ملاحظه و محافظه برای استان بگیرند.
عباس درخشی - دبیر قرارگاه مبارزه با کرونا بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بندر عباس
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.