به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سید محمد طباطبایی گفت: امنیت غذایی به معنای دسترسی همه افراد یک جامعه به غذای کافی و سالم برای داشتن زندگی سالم و فعال همواره از اهم دغدغههای دولت ها بوده است که عوامل متعدد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی برآن موثر است.
وی افزود: یکی دیگر از عوامل اثر گذار بر این امر شرایط اقلیمی، کم آبی و به تبع آن بروز خشکسالی است که برای برقراری امنیت غذایی در این دوران، باید شیوه تهیه، تولید و مصرف مواد غذایی را به سمت برنامههای غذایی پایدار سوق داد.
طباطبایی ادامه داد: برنامههای غذایی پایدار، برنامههایی هستند که با کمترین، اثرات زیست محیطی به تحقق امنیت غذا و تغذیه کمک و زندگی سالم را برای نسلهای حاضر و آینده فراهم میکند.
وی افزود: برنامههای غذایی پایدار از نظر فرهنگی قابل قبول، از نظر اقتصادی منصفانه و مقرون به صرفه، قابل دسترس برای همه و حافظ و مراقب تنوع زیستی و اکوسیستم هستند که برای تامین امنیت غذایی و اجرای برنامه غذایی پایدار نیاز به مشارکت و مداخلات همه جانبه ای همه سازمان ها و ارگانهای دخیل در این امر است.
سرپرست معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با ذکر این مطلب که غذایی که انتخاب و مصرف میکنیم نه تنها بر سلامتی ما و سیاره ما، بلکه در نحوه عملکرد سیستمهای کشاورزی و غذایی موثر است، گفت: تبعات اقتصادی ناشی از همه گیری کووید ۱۹ بر امنیت غذایی و وضعیت تغذیه خانوارها و به تبع آن بر سلامتی افراد تاثیر گذار بوده است و ایجاد سیستمهای پایدار کشاورزی و غذایی با سیاست گذاری و توجه جدی به اصلاح در سیستمهای کشاورزی- غذایی ضروری است.