مقتل خوانی

مرکب امام در سرزمینی توقف کرد. امام نام سرزمین را جویا شد. زهیر اسامی مختلف آنجا را ذکر کرد، اما حضرت هر بار می‌فرمودند: «آیا نام دیگری هم دارد.» تا این که گفتند: «کربلا». سپس فرمود: «اعوذ بالله من الکرب و البلاء».