از آموزه قرآن و حدیث اهل بیت علیهم السلام مشخص میشود که لحظه جان دادن مؤمن مانند آن است که گل خوشبویی را بو کرده و ناگهان خود را در باغهای بهشت ببیند.
مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) میگوید: اعمالی که از بندگان صادر میشوند، همه در صحنۀ هستی میمانند. در این، شبههای نیست. معنای کتابت اعمال در حقیقت نوشتن اعمال در صحیفه وجود است.
روز قیامت دادگاه و محاکمه اصلی انسان است، ولی عالم برزخ جایگاهی است که برای فرد پروندهای تشکیل میدهند و او را آماده میکنند تا به محکمه اصلی برسند و در واقع پرسشهای اساسی را در قبر سؤال میکنند.
خوابهایی که برخی از مؤمنان میبینند نمونهای از برزخ است، در مقابل خوابهای وحشتناکی که بعضی از ظالمان و گناهکاران میبینند به طوری که سراسر وجودشان را رعب و ترس برمیدارد گوشهای از عالم قبرشان است.