پس از ۹ ماه حبس آمار «تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران» از سوی بانک مرکزی، گزارشهای مربوط به این موضوع روی تارنمای این بانک قرار گرفت.
بنابراین گزارش، قیمت هر متر مربع زیربنای مسکونی در شهر تهران در مهر ماه سالجاری به ۷۶ میلیون تومان رسیده است که نشان از رشد ۷۴ درصدی نسبت به مهر ۱۴۰۱ دارد.
نکته جالب این سلسه گزارشها، کاهش قیمت مسکن در تابستان است.
علیرضا بابایی خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو به تشریح ابعاد مختلف گزارشهای مسکن، بانک مرکزی پرداخته است.
با وجود اصلاح شیوه مولدسازی اموال مازاد و راکد دولت در سال گذشته اما هنوز که هنوز است این موضوع با سرعت پایینی پیگیری میشود.
بطوریکه از ۱۰۹ هزار میلیارد تومان رقم پیشبینی شده برای مولدسازی در سال جاری تنها ۲ هزار میلیارد تومان محقق شده است و با این دست فرمان دولت در پایان سال با کسری بودجه ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی از این محل مواجه خواهد شد.
علیرضا بابایی خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو در این باره توضیح میدهد:
گزارش میدانی علیرضا بابایی خبرنگار خبرگزاری دانشجو از فعالیت جایگاههای سوخت پایتخت:
پمپ بنزینهای تهران بدون وقفه در حال سوخترسانی هستند و هیچ سیاست قیمتی در دستور کار نیست.
/دلیل صف جایگاهها؛ اولا موضوع کاهش تعداد کارتهای سوخت جایگاههاست. (هر جایگاه یک یا دو کارت سوخت دارد که پیش از این حداقل ۵ کارت داشتند)
/ثانیا ناظر به محدودیتی است که برای هر بار سوختگیری با کارتهای شخصی در نظر گرفته شده است. (بین ۳۰ تا ۴۰ لیتر برای هر ۴ ساعت)
/توسعه استفاده از کارت سوخت شخصی، قانون بودجه سال جاری است و وزارت نفت باید آنرا به هر ترتیب اجرا کند.
وزارت راه و شهرسازی پس از گذشت ۲ سال از تصویب قانون جهش تولید مسکن، گزارشی درباره عملکرده خود ذیل این قانون در اختیار افکار عمومی قرار داده است.
در این گزارش نه تنها آمار دقیقی از میزان پیشرفت واحدهای مسکونی در حال ساخت ارائه نشده بلکه موضوعات بدیهی که در متن قانون بوده دوباره بازگو شده است.
علیرضا بابایی خبرنگار حوزه راه و شهرسازی خبرگزاری دانشجو بندهای مهم این گزارش را بررسی کرده است.
کد خبر: ۱۰۸۷۱۷۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۲۷
آمارهای عجیب از انفجار قیمت مسکن و اجارهبها در دهه ۹۰
کاهش عرضه مسکن باعث رشد افسارگسیخته قیمت فروش و اجارهبها در سالهای اخیر شده و دیگر شکل دهشتناکی به خود گرفته که نیازمند اقدام عاجل از سوی دولت است، مهمی که توجه کافی و وافی به آن نمیشود.