داب‌اسمش

سؤال اینجا است: روند فعلی دابسمش آیا به سمت کاربردهای مفید و چهره مثبت آن حرکت می‌کند و یا اینکه خناسانه از حس خودنمایی انسانها سو استفاده می‌کند؟!