راهیان نور دانشجویی - صفحه 16

رفتیم اروند ... اینقدری بزرگ بود که همه اشک‌های من رو تو خودش جابده ... اما اینجا هم باید از پل رد می‌شدم ... انگار اروند گره خورده بود با واژه عبور و گذشتن ... نی زارها و کمین‌های نَفسَم !! خیلی آشنا بود این لحظه‌ها اما باکمی تفاوت ... که امروز پرچم یاحسینِِ توی عکس، روی دوش خودم بود ...