شهید علیمردانی درآخرین پیام رادیویی ازتنگه چزابه چه گفت؟

به گزارش خبرنگار اعزامی«خبرگزاری دانشجو» به جنوب کشور، باقری‌زاده در یادمان چزابه در اهواز، با  بیان اینکه عرض تنگه چزابه ۶۰ متر و دارای حساسیت‌های اقتصادی و تاریخی برای ما بود، خاطرنشان کرد: لشکر 9 زرهی عراق تلاش خود را انجام داد تا بتواند این منطقه را اشغال کند.

وی ادامه داد: پس از عزل بنی صدر، امام دستور شکست حصر آبادان را دادند و صدام با تصور اینکه بعد از آبادان به سراغ خرمشهر می‌رویم، تلاش کرد به چزابه حمله کند؛ اما در این میان شهید باقری عملیات طریق القدس را طرح ریزی کرد که در این عملیات موفقیت آمیز ۲۴گردان از سپاه و ۱۲ تیپ از ارتش در  کنار یکدیگر در این عملیات شرکت کردند.

این راوی دوران دفاع مقدس با بیان اینکه در دهه فجر سال ۶۰ ما بنا داشتیم به مناسبت پیروزی انقلاب شیرینی موفقیت‌‌های خود را جشن بگیریم، خاطرنشان کرد: دشمن در آن زمان به خیال خام خودش در ۱۷ بهمن ۶۰ در یک حمله غافلگیری به سرپرستی صدام با ظرفیت دو لشکر و ۱۲ تیپ به منطقه چزابه حمله کرد و امید تصرف این مناطق را داشت.

باقرزاده با بیان اینکه سه شبانه روز شهید علیمردانی در این مکان ایستادگی مردانگی از خود نشان داد، گفت: شهید علیمردانی در پیامی رادیویی می‌گوید «سلام ما را به امام برسانید و بگویید تا زمانی که اینجا هستیم دشمن یک قدم جلو نخواهد آمد».

وی ادامه داد: شهید علیمردانی و یارانش اجازه ندادن دشمن با آن قوا به فرماندهی صدام بتواند چزابه را تصرف کند و در سخت ترین شرایط شهید علیمردانی در بی سیم تنها درخواست تجهیزات می‌کرد و می‌گفت اگر شما بتوانید به ما مهمات برسانید ما عراق را زمین‌گیر خواهیم کرد.

راوی دفاع مقدس با بیان اینکه شهدا و رزمندگان ما در اوج مظلومت به شهادت می‌رسیدند، گفت: زمانی که نیاز به قوا و نیرو داشتیم از پشت جبهه ۶۰ نوجوان ۱۴ساله جهت کمک به تنگه چزابه فرستاده شدند، نوجوانانی که به دلیل خستگی در درون رمل‌ها توان راه رفتن نداشتند.

باقرزاده گفت: ۱۴ رزمنده ما در حالی که در انتظار انتقالشان به وسیله نفربر از منطقه باتلاقی به جلو بودند به دلیل تشنگی و دیر آمدن نفربر به شهادت رسیدند و این نشان می‌دهد رزمندگان اسلام در اوج مظلومیت به شهادت رسیدند.

وی دربخش پایانی سخنان خود با بیان اینکه در چزابه نیز رزمندگان ما در تشنگی به سر می‌بردند، گفت: در حالی که تعداد بچه‌ها به هفت نفر رسیده بوده شهید علیمردانی وارد سنگر شد و چند جرعه آب درخواست  کرد. یکی از رزمندگان چند قطره باقی مانده آب خود را در داخل لیوانی به او داد. مشاهده کرده شهید علیمردانی آب را تا نزدیک دهنش برد؛ اما ننوشید. در آن هنگام آب را از شهید گرفت و دید داخل لیوان خونی شده است و در این لحظه علیمردانی با دیگر رزمندگانش در چزابه به شهادت رسید و دِین باقی مانده بر گردن ما را باقی گذاشت.