وقتی از یک مسئول بلندپایه میشنوید که میگوید؛ «نباید در زندگی خصوصی مردم مداخله کنید! به شما چه ربطی دارد که مردم در خانه خود چه میکنند»؟! چه احساسی به شما دست میدهد؟
دولت محترم بعد از امتیازهای نقدی که به آمریکا داد و در مقابل، فقط وعدههای نسیه گرفت، امروزه همان فرمول - بخوانید برجام ۲ - را در رویکرد به اروپا، دنبال میکند.
«آشتی ملی» واژهای است که این روزها اصحاب وطنفروش فتنه آمریکایی - اسرائیلی ۸۸ و شماری از مدعیان اصلاحات و اعتدال بر زبان و قلم دارند و ادعا میکنند که تحقق آن، مخصوصا برای مقابله با تهدیدهای اخیر آمریکا علیه کشورمان ضرورت حیاتی دارد.
مدیر مسئول روزنامه کیهان گفت: ترامپ در تبلیغات انتخاباتی خود هنوز نمیدانست برجام چه امتیاز بزرگ و باد آورده ای برای آمریکا فراهم آورده است و به همین علت قول داده بود اگر رئیس جمهور شود برجام را پاره خواهد کرد.
دستهای خالی دولت از برجام و خسارتهای آن تا آنجا پیش رفت که مسئولان دستاندرکار نیز زبان به گلایه گشودند و ضمن اعتراف به بیفرجامی برجام، از امتیازات نقدی که داده و وعدههای نسیهای که گرفتهایم ابراز تأسف کردند.
دولت محترم اگرچه در شعار بر ضرورت انتقاد و نقش حیاتی آن در اصلاح امور و پیشگیری از خطاهای احتمالی تأکید میکند تا آنجا که از بستن دهان منتقدان به خدا پناه میبرد ولی در عمل کمترین و کوچکترین انتقادها را برنمیتابد.
باید از تیم محترم مذاکرهکننده کشورمان که در دلسوزی آنان تردیدی نیست پرسیده شود؛ از تشکیل جلسه کمیسیون مشترک برجام چه انتظاری دارید؟ آیا تصور میکنید که طرف مقابل به مستندات روشن شما مبنی بر نقض برجام توجهی خواهد کرد؟
وقتی آقای مجید انصاری مسئولیت سرپرستی زندانها را بر عهده گرفت و با توصیه حضرت امام(ره) که بر بحث و گفتوگو با فریبخوردگان گروهکی اصرار داشتند، از اینجانب برای انجام این مأموریت دعوت کرد و من هم از آقای شایانفر برای همکای دعوت کردم.