نشست و جلسه پرسش و پاسخ مسئولان نشریات دانشجویی دانشگاه های تهران با حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان صبح امروز در سالن کنفرانس مجموعه کیهان برگزار شد
پیش از این رهبرمعظم انقلاب به صراحت اعلام کرده بودند که اگر اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران دست به حماقت بزند، تلآویو و حیفا را با خاک یکسان خواهیم کرد.
لطفاً این نوشته را بیرون از محدوده رقابتهای سیاسی ارزیابی کنید. اگر سلیقه سیاسی نگارنده را نمیپسندید و حتی اگر آن را دشمن میدارید، با انقلاب و نظام و امام(ره) که سر ستیز ندارید؟
انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم با همه فراز و نشیبهایی که داشت به پایان رسید و آقای روحانی از رقیب اصلی خود آقای رئیسی پیشی گرفت و به ریاستجمهوری رسید.
بهرهگیری دولت از این ترفند در حالی است که آقای رئیسجمهور و برخی دیگر از دولتمردان ایشان - و نه همه آنها - تاکید داشتهاند که وعدهها را در یک فاصله زمانی کوتاه - از جمله فاصله ۱۰۰ روزه - تحقق خواهند بخشید!
بسیج دانشجویی دانشگاه شهید رجایی با صدور بیانیهای ضمن انتقاد از لغو سخنرانیهای انتخاباتی این تشکل گفت: برخوردهای گازانبری مدیران دولت مدعی آزادی بیان موجب لغو برنامههای بسیج دانشجویی دانشگاه شهید رجایی شده است.
انتظار از کمیسیون مربوطه و تصمیمگیرنده این بوده و هست که با صراحت و بهگونهای شفاف برای مردم توضیح بدهد که در فاصله میان ضبط تلویزیونی مناظرهها و پخش نسخه ضبط شده آن چه سود و فایدهای برای مردم - و نه برای یک جریان سیاسی خاص- دیده است که از بیان و توضیح آن برای افکار عمومی خودداری میکند؟!
آقای روحانی چند روز قبل و در جشن هستهای نیز برجام را به ابر بارانزا تشبیه کرده و گفته بودند؛ «باران رحمت برجام بر مردم نازل شده است»! که بهتر بود میفرمودند ابر برجام را با امتیازات فراوانی که دادیم، بارور کردیم ولی به جای آسمان ایران در آسمان آمریکا باریده است!
امسال هم مانند چند سال گذشته، رهبرمعظم انقلاب در اجتماع پرشور زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی علیهالسلام بر ضرورت اجرای نسخه اقتصاد مقاومتی تأکید ورزیدند و اینبار جزئیات بیشتری از این نقشه راه را همراه با دلایل و مستندات آن برشمردند. یادداشت پیشروی اشارهای گذرا بر آن بیانات عمیق و پرمحتواست. گذرا، از آن روی که به قول سعدی در دیباچه گلستان؛ «یکی از اصحاب پرسید؛ از این بوستان ما را چه تحفه کرامت کردی؟ گفتم؛ به خاطر داشتم که چون به باغ گل رسم، دامنی پُر کنم هدیه اصحاب را، چون رسیدم، بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از کف برفت».
وقتی از یک مسئول بلندپایه میشنوید که میگوید؛ «نباید در زندگی خصوصی مردم مداخله کنید! به شما چه ربطی دارد که مردم در خانه خود چه میکنند»؟! چه احساسی به شما دست میدهد؟