علی صفری، دبیر بین‌الملل خبرگزاری دانشجو : پسر نوجوانی را دیدم. از او پرسیدم: «چرا نرفتی؟» گفت: «مادرم پیر است و توان جابه‌جا شدن ندارد. نمی‌توانستم او را ترک کنم.» رژیم صهیونیستی ادعا می‌کرد که قواعد جنگ را رعایت کرده است، اما حقیقت چیزی دیگر بود. تا این لحظه، حدود ۲۰۰۰ نفر در لبنان شهید شده‌اند که این دو برابر کشتار جنگ ۳۳ روزه است. در غزه به دلیل جمعیت بالا، هر انفجار یا حمله‌ای سریعاً با موبایل‌ها ثبت و مخابره می‌شد، اما در لبنان به دلیل وسعت بیشتر و تخلیه منطقه، تصاویر کمی به دنیا مخابره شد.

علی صفری، دبیر بین‌الملل خبرگزاری دانشجو : ساختمان‌ها کاملا ویران شده بود و صاحبان منازل تنها کاری که می‌کردند این بود که از خانه‌هایشان که با خاک یکسان شده بود عکس می‌گرفتند و می‌رفتند. نیرو‌های دفاع مدنی نمی‌توانستند با ماشین وارد منطقه حادثه شوند و مجبور بودند با موتور سیکلت کار امداد و رسیدگی به مجروحان را انجام دهند. موج انفجار‌ها باعث شده بود شیشه‌های اکثر مغازه‌ها فرو بریزد و مانکن‌های لباس‌فروشی‌ها به وسط خیابان پرتاب شوند. تکه‌های سنگ، قطعات موشک و ساختمان‌های نیمه‌فرو ریخته همه‌جا پراکنده شده بود.