نشستی تخصصی با عنوان روششناسى تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر به همت کانون مطالعات بین رشتهای فرهنگی با حضور بهمن پناهی، خوشنویس، در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار میشود.
در حالی که نظام آموزشی و تربیتی کشور از اهمیت فوق العادهای برخوردار است؛ اما متاسفانه این روزها شاهد خبرهایی از پذیرش سند ۲۰۳۰ یونسکو از سوی مسئولین جمهوری اسلامی ایران هستیم. سندی که در بسیاری از معیارهای آموزشی و تربیتی با اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی مغایرت دارد.
دولت بر اساس کدام قانون و مصوبه سند ۲۰۳۰ را امضا کرده است، خدا میداند. چه تعهدات دیگری در پشت این سند نهفته شده نیز نیاز به بررسیهای تخصصی دارد؛ اما این یک اخطاریست برای ما که ممکن است در آینده یا گذشته اینگونه سندها امضا شده باشند یا امضا بشوند.
کاش صاحبان کرسی در مملکت میدانستند که برای اسلامیت ایران چه خونها دادهایم، خونهای پاکی که تا ابد بدان مدیونیم، حواسمان به نفس سرکشمان باشد که قیامت نزدیک است.
مباحث مربوط به حقوق های نجومی پس از گذشت ماه ها، همچنان در صدر خبرها قرار دارد. با وجود تاکید چندباره مقام معظم رهبری هنوز هم از سوی دولت تحرک چندانی برای برخورد جدی با مدیرانی که حقوق های نامتعارف دریافت کرده اند، دیده نمی شود.
انقلاب را به عنوان یک موجود زنده باید درک کرد و آن را درست فهمید و درست فهماند، فهم ناقص انقلاب حال فعلی ما را به وجود میآورد که باعث شده مشکلاتی را داشته باشیم؛ اما متاسفانه شاهدیم برخی بر اصول انقلابی که گاها آن را هم حفظ هستند، عمل نمیکنند.
حضور پرشور و عاشورایی مردم غیور و حماسه ساز کشورمان ایران در ۹ دی ۸۸، نقطه موثری در تاریخ تقویم و برگ برندهای دیگر در افتخارات و ثمرات مردان و زنان ایرانی رقم زد و این حضور هر سال با تکرار آن پررنگ تر و پررنگتر میشود.
از تاریخ تنفر داشتم نه از وقایعش، از نگاهی که دست چین شدهاش میکند، از کسانی که همه واقعیتش را نمیگویند، از نقل قولهای ناقص که واقعهایی را ۱۸۰ درجه متفاوت میکند...تاریخ مملو از این نوع انحرافها، انحرافی به رنگ کتمان، به رنگ فریب، به رنگ دروغ...
ارتباط قلبی میان ولایت و مردم ایران آنچنان پایدار و مستحکم است که هیچ ترفندی یارای مقابله با آن را ندارد؛ مردم بصیر و انقلابی از تحریمها خسته نشدهاند و تا پای جان در راه این انقلاب و اسلام خواهند ایستاد.
دانشگاهها که باید محلی برای آموزش علم و اخلاق برای آیندهسازان این مرز و بوم باشد، تبدیل به محلی برای تاخت و تاز و خودنمایی مسئولان دانشگاهی و ربودن گوی سبقت از یکدیگر برای رسیدن به مقام و جایگاه بالاتر شده است.