وبسایت آمریکایی «دیلی بیست» درباره وحشت ایجاد شده در میان اسرائیلیها پس از تهدید ایران به گرفتن انتقام خون نظامیان ترور شده در سوریه نوشت: ارتش اسرائیل دفاع هوائی را تقویت کرده و مرخصی سربازان را در یگانهای رزمی لغو میکند در حالی که برخی غیرنظامیان بنابر گزارشها در حال انبار کردن کالاها و جمعآوری پول نقد هستند.
«مگر موشک برای ما نان و آب میشود؟» این پربسامدترین سؤال حداقل یک دهه اخیر است که به انحای مختلف و از سوی افراد متنوع و به بهانههای متفاوت پرسیده میشود، حتی در برههای گزاره تلخ «دنیای فردا، دنیای گفتمانهاست، نه موشکها» از سوی برخی استخوانخردکردههای عالم سیاست مطرح شد.
میدانیم که داشتن زیردریایی به خودی خود دارای اهمیت راهبردی است و میتواند مخوفترین سلاح در مقابله با نیروهای متجاوز در هر تخاصمی باشد چرا که در زیر آبهای دریا مخفی میشود و کشف و هدف گرفتن آن بسیار سخت است، اما کاربر این سلاح بودن یک موضوع است و طراحی و ساخت زیردریایی در داخل یک کشور سخن دیگری است.
در حالی که مقامات رژیم صهیونیستی تا سالها پیشرفتهای دفاعی و نظامی ایران را انکار میکردند، اکنون وزیر دفاع این رژیم میگوید: ایران برای فروش موشک و پهپاد با ۵۰ کشور در حال مذاکره است.
فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش گفت: توانستیم طی یک کار فوق العاده در مدت زمان ۱۶ ماه برد ۱۵۰ کیلومتری سامانه باور ۳۷۳ را به بیش از ۳۰۰ کیلومتر ارتقاء بدهیم.
در حالی که برخی محافل اروپایی طبق معمول سعی دارند موفقیت بزرگ ایران در زمینههای موشکی را انکار کنند، روزنامه صهیونیستی تولید موشک هایپرسونیک را اتفاقی مهم و تعیینکننده توصیف کرد.
بخشی از توان بازدارندگی هر کشور معطوف به نوع شناختی است که از قدرت نظامی خود به جهان ارائه میدهد که در دیپلماسی عمومی به شدت بر این مولفه تاکید میشود.
مقامات آمریکایی در حالی از توسعه صنعت پهپادی و صادرات آن ابراز نگرانی میکنند که تا همین چند سال قبل، آن را انکار میکردند و مدعی بودند پهپاد ایرانی، فقط فتوشاپ است.