به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در ابتدای این مراسم، فائزه درهگزنی محقق و نویسنده کتاب «ننگ سالی» گفت: حدود سه، چهار سال پیش پروژهای با عنوان محلهنگاری و تدوین اطلس انقلاب در شهرهای مختلف از جمله اصفهان شروع شد که در این پروژه، تمرکز ما از همان ابتدا روی محله علیقلیآقا بود. در قالب این پروژه، درباره موضوعات مختلفی مصاحبه میگرفتیم، اما اینکه چرا بخش کشف حجاب و ممنوعیت روضه و قحطی را بهصورت مستقل کار کردیم به این دلیل است که کشف حجاب و مسائل مربوط به آن صرفاً برای ما یک موضوع مذهبی نبوده بلکه مسئلهای ملی، تاریخی و هویتی است.
وی افزود: هرچند دیر شروع به این کار کردیم؛ ولی هنوز هم کسانی بودند که خودشان ماجرای کشف حجاب را تجربه کرده بودند و یا از پدر و مادرشان خاطراتی داشتند. ما سعی کردیم این خاطرات را با توجه به وجه تاریخی آن و به همراه اسناد بیاوریم. کتاب «ننگ سالی» سه بخش دارد، بخش کشف حجاب را با عنوان پردهنشین، بخش ممنوعیت روضه با عنوان شاهنشین و بخش قحطی که در آن بیشتر هدفمان قحطی مربوط به جنگ جهانی دوم بوده، با عنوان شاهنشین نامگذاری کردیم.
درهگزنی تصریح کرد: ما برای این کتاب، با ۲۵۰ نفر هم مصاحبه داشتیم که صرفاً فقط اهالی محله علیقلیآقا نبود بلکه ما این پروژه را به یک پروژه شهری تبدیل کردیم و با محلههای دیگر اصفهان هم مصاحبه کردیم و سعی داریم این کار را تکمیلتر کنیم.
وی درباره علت موضوعیت پیدا کردن محله علیقلیآقا در این کتاب توضیح داد: چه قبل و چه بعد از انقلاب و دوران دفاع مقدس، افراد شاخصی که در اصفهان خیلی معروف هستند از این محله بودند، همچنین چگالی اتفاقاتی که در این محله بوده، نسبت به محلههای دیگر، خیلی بیشتر بوده و تبعاً اثرگذاریهای بیشتری هم داشته است. مثلا منزل آقای خادمی در اصفهان که حُکم خانه انقلاب شهر را داشته در این محله قرار دارد که در دوره انقلاب، مانند مرکز یک شبکه بوده است. از بُعد تاریخی و ابنیه هم این محله اهمیت دارد و بهعنوان یک محل تاریخی هم میتواند مورد بازدید قرار بگیرد.
در بخش دیگر این برنامه، فاطمه شایان پویا نویسنده و منتقد بیان کرد: بحثی که من بهعنوان خواننده و علاقهمند کتابهای تاریخ شفاهی به آن توجه میکنم این است که به لحاظ فُرم چطور وارد کار بشویم و به ماجرا بپردازیم؟ عموماً افرادی که در حوزه تاریخ شفاهی، هم پژوهش میکنیم، هم مطالعه میکنیم و هم تدوین، همیشه بحث داریم که چطور باید خاطرات را تدوین کنیم و در مراتب بعدی تألیف کنیم.