در نشست خبری مطرح شد
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو، نشستی خبری با حضور علیرضا نوری؛ عضو انجمن صنایع نساجی ایران و مسئول کارگروه بافت این انجمن در محل کارخانه ایاز برگزار شد.
نوری در ابتدای سخنان خود با اشاره به اینکه کارخانه ایاز یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های خاورمیانه است، گفت: از سال ۹۷ تولید آزمایشی شرکت شروع شد و در همان سال ۱۵۰ نفر نیرو داشتیم و تولیدمان بسیار استاندارد بود. از بابت کیفیت، کمیت و تنوع، انواع محصول را تولید می‌کنیم.
۱۳۸ کارخانه بزرگ در تولید پارچه داریم
وی افزود: ما ۱۳۸ کارخانه بزرگ در تولید پارچه داریم که در شکل‌های مختلف رومبلی، حلقوی و تاروپودی تولید دارند. سال گذشته ۴۰ میلیون متر پارچه در داخل کشور تولید شد. صنعت نساجی پتانسیل‌های بسیاری دارد. کمترین حمایت از این صنعت می‌شود و جایگاه صنعت نساجی در گذشته بسیار بالا بود. نسبت به سرمایه گذاری انجام شده در بخش‌های مختلف کشور، در صنعت نساجی بیشترین اشتغال را داریم و ارزش افزوده نساجی بیشترین ارزش افزوده‌ای است که می‌تواند داشته باشد.
به عراق، ترکیه و ایتالیا صادرات داریم
عضو انجمن صنایع نساجی ایران با بیان اینکه پارچه‌های رومبلی استاندارد تشویقی دارند، افزود: ما برای محصولاتمان استاندارد ایران را گرفته ایم و هم استاندارد اکوی اروپا را داریم. توانستیم پارچه‌ها را به عراق ترکیه و ایتالیا صادر کنیم، اما به علت تحریم‌های اعمال شده بر صنعت نساجی، باعث شده تا بسیاری از کشور‌ها برای خرید به ما مراجعه نکنند، با این وجود در یک سال گذشته ۳۰۰ هزار دلار صادرات به این سه کشور داشتیم. ما در خرید ماشین آلات اروپایی سختی‌های زیادی داریم و امسال خوشبختانه عوارض موجود بر ماشین آلات را برداشتند.
افت تولید ۱۰ درصدی با قطعی برق تابستان
نوری تصریح کرد: یک روز در هفته برق کارخانه‌ها قطع است. در سه ماه گذشته با قطعی برق، ۱۰ درصد افت تولید داشتیم و هزینه هایمان افزایش یافت. در بحث واردات، در سال ۹۹ کالای ما را به ردیف ۲۷ تبدیل کردند که به آن ارز تعلق نمی‌گیرد. سال ۹۹، ۲۷۰۰ تن واردات این کالا یعنی پارچه را داشته ایم و بدون ممنوعیت واردات نمی‌توان استراتژی صنعتی درستی در صنعت نساجی داشته باشیم. چین برای کالا‌های صادراتی خودش مزیت ۱۵ درصدی را دارد که ما نداریم.
با چالش واردکنندگان مواجهیم
وی ادامه داد: زمانی که واردکننده می‌تواند ارز نیمایی بگیرد، واردات توجیه اقتصادی بالایی دارد و تولید کننده نمی‌تواند رقابت کند و این اتفاق باعث می‌شود تا در همه صنف‌ها شرایط برابری برای رقابت وجود ندارد. ۹۷ درصد سرمایه گذاری کارخانه، تولید رویه پارچه است. ما در جبهه‌ای هستیم که با واردکنندگان درگیر چالشیم، زیرا واردات توجیه اقتصادی دارد. یک سری تولیدکنندگان خارجی جنس خود را به معتمدان خود در کشور ارسال می‌کنند تا برایشان بفروشند.
واردات ۵۲ میلیون دلاری پارچه در سال گذشته!
عضو انجمن صنایع نساجی ایران در پایان سخنان خود اظهار داشت: اصناف به سمت ارزش افزوده و فرایند شفاف نمی‌روند، اما تولیدکنندگان بسیار قانونمند و شفاف هستند. توسعه با هدف ۵۵ میلیون متر پارچه و دوبرابر شدن نیروی کار و ظرفیت ما بود، اما برخلاف شعار‌های حمایت از تولید، از واردکنندگان حمایت می‌شود و ۵۲ میلیون دلار در سال گذشته واردات پارچه داشته ایم که باعث شده تا بیشترین تعطیلی‌ها مربوط به واحد‌های تولیدی نساجی باشد. ترکیه واردات را هفت سال ممنوع کرد و گفت بعد از هفت سال واردات آزاد می‌شود. در این هفت سال تولیدکنندگان ترکیه شکوفا شدند و توانستند برند سازی کنند و بازار‌های جهان را گرفتند.
ارسال نظرات