محسن برهانی، هیأت علمی دانشگاه تهران: کانت می‌گوید «زمانی که قانون می‌نویسی طوری بنویس که فکر کنی اقلیتی هستی که اکثریتی می‌خواهد بر تو حکم کند». ناامنی طبق قانون باید ناشی از کشیدن سلاح در صحنه جرم باشد، سلاح کشید در رفت، آقای قاضی چگونه احراز کرد این ضربه ناامنی ایجاد می‌کند؟ چنانچه اگر دقت کنید نا امنی باید به واسطه کشیدن سلاح باشد، من منکر جان، مال، ناموس نیستم این «موضوع جرم» است/ جلیل محبی، عضو هیأت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس: دو طرف «یا» (در قاعده حقوقی) باید یک چیز باشد، ارعاب نمی‌تواند موضوع جرم باشد، چون «فعل» است، جان، مال و ناموس «موضوع» است. ارعاب همان قانون قبلی است ماده ۱۴۴ در کنار ماده ۲۷۹ تصویب شده شما نمی‌توانید ماده ۲۷۹ را کنار بگذارید البته آقای برهانی کوتاه آمدند نگفتند «لاخافة الناس». یک ماده واحده نوشتم الحاق به مواد مخدر «سی گرم» شد «دو کیلو» ۳۵۰۰ نفر فقط در تهران اعدام نشدند، من مخالف توسعه اعدام بودم. اینکه اصرار به بخش «لإخافه الناس دارید» به خاطر این است که نمی‌خواهید عبارات جان و مال و ناموس را ببینید.