به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ مطمئناً آب بهترین و در دسترس‌ترین گزینه برای نوشیدن است، اما بر اساس مطالعه‌ای از دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند که واکنش‌های هیدراتاسیون چندین نوشیدنی مختلف را مقایسه کرده است، H۲O بهترین نوشیدنی برای آبرسانی به بدن نیست.
محققان دریافتند که در حالی که آب (چه ساده و چه گازدار) انتخاب خوبی برای آبرسانی سریع به بدن است، نوشیدنی‌های حاوی کمی قند، چربی یا پروتئین عملکرد بهتری در حفظ آب بدن برای مدت طولانی‌تر دارند.
به گفته رونالد موگان، استاد دانشکده پزشکی سنت اندروز و نویسنده این مطالعه، دلیل این امر به نحوه واکنش بدن ما به نوشیدنی‌ها مربوط می‌شود.
یکی از عوامل که بر میزان هیدراته یک نوشیدنی تأثیر میگذارد حجم یک نوشیدنی معین است: هر چه بیشتر یک نوشیدنی معین را بنوشید، نوشیدنی سریعتر از معده شما تخلیه می‌شود و در جریان خون جذب می‌شود تا جایی که می‌تواند مایعات بدن را رقیق کند و به شما آبرسانی کند.
شیر آبرسانی بیشتری نسبت به آب دارد
عامل دیگری که بر میزان هیدراته یک نوشیدنی تأثیر میگذارد، به ترکیب مواد مغذی نوشیدنی مربوط می‌شود. به عنوان مثال، شیر آب‌رسان‌تر از آب ساده است، زیرا حاوی قند لاکتوز، مقداری پروتئین و مقداری چربی است که همگی به کند شدن تخلیه مایع از معده کمک می‌کنند و هیدراتاسیون را در مدت طولانی‌تری حفظ می‌کنند.
شیر همچنین دارای سدیم است که مانند یک اسفنج عمل می‌کند و آب را در بدن نگه می‌دارد و باعث تولید ادرار کمتر می‌شود.
همین امر را می‌توان در مورد محلول‌های آبرسانی خوراکی که برای درمان اسهال استفاده می‌شود نیز گفت. آن‌ها حاوی مقادیر کمی قند و همچنین سدیم و پتاسیم هستند که می‌تواند به حفظ آب در بدن کمک کند.
شکر در حد اعتدال
ملیسا ماجومدار، متخصص تغذیه می‌گوید: این مطالعه بسیاری از چیز‌هایی را که قبلاً می‌دانستیم به ما می‌گوید: الکترولیت‌ها - مانند سدیم و پتاسیم - به هیدراتاسیون بهتر کمک می‌کنند، در حالی که کالری موجود در نوشیدنی‌ها منجر به تخلیه کندتر معده و در نتیجه ترشح کندتر ادرار می‌شود.
اما مشکل اینجاست: نوشیدنی‌هایی که قند‌های غلیظ‌تری دارند، مانند آب میوه‌ها یا نوشابه، لزوماً به اندازه نوشیدنی‌های کم قندشان آبرسان نیستند. ممکن است زمان بیشتری را در معده بگذرانند و در مقایسه با آب معمولی کندتر تخلیه شوند، اما هنگامی که این نوشیدنی‌ها وارد روده کوچک می‌شوند، غلظت بالای قند آن‌ها طی یک فرآیند فیزیولوژیکی به نام اسمز رقیق می‌شود. این فرآیند در واقع آب را از بدن به داخل روده کوچک می‌کشد تا قند‌های موجود در این نوشیدنی‌ها رقیق شود؛ و از نظر فنی، هر چیزی در داخل روده خارج از بدن شماست.
ماجومدار توضیح داد که آبمیوه و نوشابه نه تنها آبرسانی کمتری دارند، بلکه قند‌ها و کالری بیشتری نیز ارائه می‌دهند که به اندازه غذا‌های جامد ما را سیر نمی‌کند. اگر انتخاب بین نوشابه و آب برای هیدراتاسیون است، همیشه آب را انتخاب کنید. به هر حال، کلیه‌ها و کبد ما برای از بین بردن سموم بدن ما به آب وابسته هستند و آب نیز نقش کلیدی در حفظ حالت ارتجاعی و لطافت پوست دارد. آب ارزان‌ترین مرطوب‌کننده‌ای است که پیدا می‌کنید.
در حالی که هیدراته ماندن مهم است (انجام این کار باعث می‌شود مفاصل ما روان نگه داشته شوند، به جلوگیری از عفونت‌ها کمک می‌کند و مواد مغذی را به سلول‌های ما منتقل می‌کند) در اکثر شرایط مردم نیازی به نگرانی زیادی در مورد میزان آبرسانی نوشیدنی‌های خود ندارند.
موگان گفت: "اگر تشنه هستید، بدنتان به شما می‌گوید که بیشتر بنوشید. "، اما برای ورزشکارانی که به طور جدی در شرایط گرم با از دست دادن تعریق زیاد تمرین می‌کنند، یا برای افرادی که عملکرد شناختی‌اش ممکن است تحت تأثیر منفی کارکردن ساعت‌های طولانی بدون استراحت نوشیدنی قرار گیرد، هیدراتاسیون به یک مسئله حیاتی تبدیل می‌شود.
آیا الکل و قهوه، انسان را هیدراته نگه می‌دارند؟
الکل به عنوان یک دیورتیک عمل می‌کند، که باعث دفع بیشتر ادرار می‌شود، همچنین بر عملکرد کلیه‌ها تاثیر سو میگذارد؛ بنابراین وقتی صحبت از نوشیدنی‌های الکلی می‌شود باید در نظر داشت که نوشابه‌های الکلی باعث کم آبی بدن می‌شود.
وقتی نوبت به قهوه می‌رسد، میزان آبرسانی شما به میزان کافئین مصرفی شما بستگی دارد. یک قهوه معمولی با حدود ۸۰ میلی گرم کافئین، تقریباً به اندازه آب آبرسان خواهد بود.
مصرف بیش از ۳۰۰ میلی گرم کافئین یا حدود ۲ تا ۴ فنجان قهوه می‌تواند باعث از دست دادن مایعات اضافی شما شود، زیرا کافئین باعث ایجاد یک اثر ادرار آور خفیف و کوتاه مدت می‌شود. این به احتمال زیاد برای افرادی که معمولاً کافئین مصرف نمی‌کنند اتفاق می‌افتد و می‌تواند با افزودن یک یا دو قاشق غذاخوری شیر به فنجان جبران شود.