به گزارش خبرگزاری دانشجو، تا کنون چند روایت متفاوت از مدیران فوتبال، ورزش و شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی شنیده ایم که هیچ یک مخقق نشده است. از رسیدن ورزشگاه آزادی به بازی تیم ملی مقابل قرقیزستان تا رسیدن ورزشگاه تختی به لیگ برتر.
این طور مواقع، همه بار را از روی دوش خود پایین می اندازند و دیگری را مقصر می دانند. حالا جالب ترین روایت را از زبان استاندار تهران شنیده ایم: «متاسفانه دوستان، عملیات بازسازی را دیر شروع کرده اند».
این جمله به این معناست که عزیزان مدیر در ورزش، دقیقا نمی دانستند قرار است تیم ملی و تیم های لیگ برتری در سال 1403 بازی کنند! همه به گونه ای صحبت می کنند که گویی برنامه آغاز لیگ را یکباره و برنامه ریزی نشده مقابل چشمان ما قرار داده اند. مثل همان جمعه ای که مدیران اجرایی کشور متوجه موضوع گران شدن بنزین شده بودند. اینکه دیر شروع می کنیم و هیچ وقت سر زمان به آخر خط نمی رسیم، به این دلیل است که هیچ گاه برنامه ای برای آینده نداریم. اصلا علاقه ای برای دیدن آینده نداریم. اگر هم نیمی از کاروان المپیکی ما بی هیچ نتیجه و ثمری به کار خود پایان داده اند، شاید برای این بود که دقیقا نمی دانستیم المپیک چه روزی آغاز می شود و کمی دیر کارمان را شروع کردیم.
رودربایستی آغاز لیگ
حالا مدیران مدبر فدراسیون فوتبال، مانده اند چکار کنند. از سویی دلشان می خواهد بازیها را چند هفته دیر آغاز کنند و از سوی با اهالی فوتبال رودربایستی دارند که مبادا احدی در مورد آنها فکر کند برنامه ریزی ندارند!
مدیران فکور فوتبال ما باید به چند احتمال فکر کنند:
1- لیگ را دیر برگزار کنند. در این صورت نداخل برنامه های تیم ملی با لیگ را چه کنند؟
2- لیگ را سر موعد برگزار کنند. در این صورت ورزشگاهی برای میزبانی پرسپولیس و استقلال ندارند.
3- سرخابی ها را در هفته های اول (تا رسیدن ورزشگاه تختی) به خارج از تهران منتقل کنند. در این صورت به کدام شهر ببرند؟
4- اگر قرار است سرخابی ها را به خارج از تهران ببرند، چگونه باید برای آنها برنامه ریزی کنند؟ به هر حال برای بازی این دو تیم باید شورای تامین برگزار شود و پروتکل های امنیتی در مورد این دو تیم اجرا شود. حالا با این فرمان دقیقه نودی، امکان فکر و برنامه ریزی این چنینی وجود دارد؟
انتهای پیام/