به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری العهد با خالدة جرار یکی از اسرای آزاد شده فلسطینی در خصوص شکنجه‌هایی که این اسرا در مدت اسارت خود با آن مواجه بودند، گفت‌و‌گو کرده است.
جرار بعد از ۶ ماه حبس انفرادی در زندان الرملة به بازگویی برخی از مصیبت‌ها و سختی‌های ناشی از زندان در فجیع‌ترین شرایط سرکوب توسط رژیم صهیونیستی علیه اسرای فلسطین پرداخته و می‌گوید: وقتی از نظامی صهیونیست در خصوص علت بازداشت خود در سلول انفرادی سوال کردم، او پاسخ داد: هرگز به پاسخ این سوال و مدت حبس انفرادی خود پی نخواهی برد».
جرار که آثار شکنجه در زندان‌های رژیم صهیونیستی بعد از آزادی در جسم وی کاملاً مشهود است، می‌گوید که روز‌های زندان شبیه به گرفتار شدن در قبر بود.
وی در گفت‌و‌گو با العهد تصریح کرد که این دوره یکی از سخت‌ترین دوره‌های زندگی اوست و در حالی که ۶ ماه در سلول انفرادی بوده، اما این مدت برای تأثیرگذاری عمیق بر روح و روان وی کافی بوده است.
جرار ۸ ماه بعد از بازداشت، به سلول انفرادی منتقل شد، جایی که درجه حرارت آن بسیار زیاد بود. سلولی که او در آن قرار داشت کمتر از دو متر طول و یک و نیم متر عرض داست و هیچ پنجره یا تهویه‌ای نداشت. در‌ها کاملاً بسته بودند و حتی روزنه کوچک نصب شده روی درب نیز کاملاً مسدود بود.
خالدة جرار می‌گوید که در بسیاری از روز‌ها درجه هوا به ۴۵ درجه سانتیگراد می‌رسید و مکرراً آب در سلول وی قطع می‌شد و شرایطی مانند شکنجه روزمره در زندان حاکم بود.
وی این خصوص می‌گوید: گویا در کوره بودم، نمی‌توانستم نفش بکشم و از شدت گرما نمی‌توانستم بخوابم.
وی می‌گوید که زمان بسیار اندکی در روز اجازه خروج از سلول به وی داده می‌شد و وعده‌های غذایی همواره با تاخیر داده می‌شد.
ارسال نظرات