
حمله اسرائیل به ایران، نقض قوانین بینالمللی است

به گزارش گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، سیدنورالله شاهرخی بیان کرد: در دهههای اخیر، منطقه غرب آسیا همواره صحنه تحولات امنیتی پیچیدهای بوده که قسمت عمدهای از آن، ناشی از رویکرد خصمانه رژیم صهیونیستی نسبت به جمهوری اسلامی ایران است.
وی افزود: تهدیدات و متعاقبا حملات مکرر اسرائیل به تاسیسات هستهای ایران، به بهانه پیشگیری از دستیابی کشور به سلاح هستهای، در تضاد آشکار با اصول و قواعد بنیادین حقوق بینالملل است.
وی ادامه داد: این تهدیدات و حملات که منجر به اقدامات خرابکارانه، ترور دانشمندان هستهای، ترور فرماندهان نظامی و حملات نظامی به سایتهای هستهای و حتی مناطق مسکونی شده با قواعد پذیرفتهشده حقوق بینالملل تضاد دارد.
این کارشناس امور حقوقی در خصوص تئوری حمله پیشدستانه و ماهیت حقوقی این حرکت عنوان کرد: در زمینه جایگاه این تئوری در حقوق بینالملل، بند ۴ ماده ۲ منشور سازمان ملل متحد، استفاده از زور در روابط بین کشورها را مگر در دو حالت ممنوع میداند، اول، در حالت دفاع مشروع بر اساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد و دوم، در صورت مجوز شورای امنیت سازمان ملل متحد تحت فصل هفتم منشور ملل متحد تعریف شده است.
شاهرخی افزود: براساس تفسیر صحیح حقوقی و رویه دیوان بینالمللی دادگستری، دفاع مشروع منوط به وقوع حمله مسلحانه بالفعل است و صرف تهدید و یا تصور وقوع حمله در آینده، مجوز اقدام نظامی را صادر نمیکند.
وی ادامه داد: همچنین در قضیه معروف نیکاراگوئه علیه آمریکا در سال ۱۹۸۶، دیوان بینالمللی دادگستری تصریح کرد شرط تحقق دفاع مشروع، حمله مسلحانه بالفعل است، همچنین در تفسیر مشورتی درباره تهدید یا استفاده از سلاحهای هستهای در سال ۱۹۹۶، دیوان تاکید کرد توسل به زور باید آخرین راهحل و حتی در مقام دفاع مشروع هم، هر اقدامی باید متناسب و ضروری باشد.
عضو هیاتعلمی دانشگاه لرستان گفت: برنامه هستهای ایران تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی و عضو معاهده NPT(معاهده عدم اشاعه سلاحهای هستهای) بوده و هیچ مدرکی دال بر انحراف این برنامه از اهداف صلحآمیز وجود ندارد بنابراین، ادعای اسرائیل مبنی بر تهدید قریبالوقوع، فاقد وجاهت حقوقی است.
شاهرخی افزود: همچنین هیچ ضرورتی برای اقدام نظامی علیه ایران وجود نداشته، چون ابزارهای دیپلماتیک در دسترس بودهاند و هرگونه حمله اسرائیل، مغایر با اصل تناسب و ضرورت در حقوق بینالملل می باشد.
این مسئول اظهار کرد: اقدام نظامی اسرائیل علیه ایران، بهویژه بدون مجوز شورای امنیت، نقض صریح بند چهار ماده ۲ منشور ملل متحد تلقی میشود و مصداق تجاوز نظامی است.
وی ادامه داد: در خصوص ممنوعیت حمله به تاسیسات هستهای در حقوق بینالملل نیز، بر اساس مقررات بینالمللی، تاسیسات هستهای غیرنظامی تحت حمایت حقوق بشردوستانه بینالمللی قرار دارند و طبق پروتکلهای الحاقی به کنوانسیونهای ژنو مصوب ۱۹۷۷ و کنوانسیون حفاظت از تاسیسات هستهای در زمان مخاصمه مسلحانه مصوب ۱۹۸۰، حمله به این مراکز منجر به فجایع زیستمحیطی و انسانی گسترده میشود و در نتیجه ممنوع تلقی میگردد.
شاهرخی عنوان کرد: جمهوری اسلامی بهصورت رسمی اعلام کرده است تولید و استفاده از سلاحهای هستهای را حرام و ممنوع میداند که این موضوع در اسناد بینالمللی نیز منعکس شده و به تقویت اعتبار صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران کمک کرده است.
وی افزود: حمله اسرائیل به رآکتور اوسیراک عراق، مشهور به عملیات بابل در سال ۱۹۸۱، توسط شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامه ۴۸۷ محکوم شد و شورای امنیت اعلام کرد اینچنین حملاتی ناقض اصول منشور است بنابراین مشابه این رویه را میتوان در حمله اسرائیل علیه ایران انتظار داشت و باید حتما در مقابل حمله صورتگرفته، قطعنامهای بر اساس سوابق مسبوق در رویههای بینالمللی صادر شود.
وی افزود: با توجه به حمله اسرائیل به خاک ایران، مطابق ماده ۵۱ منشور ملل متحد، ایران حق دارد در مقام دفاع مشروع اقدام کند و می تواند اقدامات لازم برای دفاع از تمامیت ارضی و امنیت ملی خود را انجام دهد و از اصل دفاع مشروع بهرهمند شود.