نامه سرگشاده سه‌زبانه اساتید بانوی ایرانی به دبیرکل سازمان ملل در محکومیت جنایات غزه

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، متن نامه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای آنتونیو گوترش، دبیرکل محترم سازمان ملل متحد

با سلام و تقدیم احترامات فائقه

چنانچه استحضار دارید وضعیت غیرانسانی و رقت بار مردم مظلوم و مقاوم غزه فاجعه‌ای بی سابقه را در برابر چشمان بشریت قرار داده که تحمل آن برای هر انسان آزاده‌ای به ویژه زنان پر احساس و عاطفی، مادران مهربان و دلسوز بسیار سخت و دشوار می‌باشد. فجایعی‌ای که با تشدید جنایات جنگی و رفتار غیرانسانی رژیم کودک کش صهیونی و نقض قوانین بین المللی، حقوق بشری و اصول انسانی و اخلاقی همچنان روند روبه تصاعدی را طی کرده و با رقم زدن صحنه‌های دلخراش و غیرقابل باور موجبات شرمساری بشریت، نهاد‌های بین المللی و سازمان‌های حقوقی فراهم ساخته که تاریخ هرگز آنرا فراموش نخواهد کرد.

بدون تردید این جنایات بی سابقه و رفتار وحشیانه با حمایت همه جانبه و خبیثانه آمریکای جنایتکار و برخی دولت‌های اروپا و رضایت خبیثانه دولت‌های به اصطلاح دمکراتیک و آزادی خواه جهان، همراهی برخی دولت‌های به ظاهر هم کیش و نژاد فلسطینان و انفعال و بی عملی نهاد‌های متولی صلح و امنیت از جمله سازمان ملل متحد صورت می‌گیرد که مسئولیت آن در این شرایط غیرقابل تحمل بر عهده جنابعالی است.

این درحالیست که بر اساس گزارشات رسمی، طی ۲۰ ماه اخیر جنایات هولناکی صورت گرفته که برخی از آنها عبارتند از:

۱) بیش از ۶۰ هزار فلسطینی در بمباران‌های هوایی رژیم اشغالگر جان باخته‌اند،

۲) بیش از ۱۴۶ هزار نفر با آسیب‌های جدی از جمله معلولیت مواجه شده‌اند.

۳) تعداد زیادی از کودکان بر اثر کمبود مواد غذایی جان خود را از دست داده و یا در معرض از دست دادن جان خود هستند.

۴) مراکز حقوقی و بین المللی از جمله آنروا، هلال احمر، بنیاد‌های خیریه که از مصونیت قانونی برخوردار می‌باشند، مورد حمله نظامی قرار گرفته‌اند.

۵) اشکال مختلف جنایت جنگی به لحاظ استفاده از سلاح‌های ممنوعه و رفتار‌های وحشیانه، نقض قوانین حقوقی و انسانی صورت گرفته است.

۶) از آب و غذا، دارو و بهداشت به عنوان سلاح کشتار جمعی مورد استفاده قرار گرفته است.

۷) از مراکز توزیع نان و غذا به عنوان تله‌های قتل عام مردم و کشتار کودکان و زنان با گلوله مستقیم سوء استفاده می‌شود.

۸) مراکز بهداشتی و درمانی از جمله بیمارستان ها، مدارس، کمپ‌های آورگان به شکل مستمر بمباران و موشک باران شده‌اند.

۹) مجروحان و بیماران زیادی به علت محاصره دارویی و کمبود امکانات بهداشتی و درمانی جان خود را از دست داده‌اند.

۱۰) دانشگاه‌ها و مراکز علمی مورد حمله شدید قرار گرفته و ده‌ها استاد و دانشجو به شهادت رسیده‌اند.

۱۱) مساجد، کلیسا‌ها و معابد از تعرض مصون نمانده و وحشیانه مورد حمله قرار گرفته‌اند.

۱۲) مکررا به خبرنگاران و اصحاب رسانه به شکل عامدانه حمله شده است.

۱۳) آتش بس منعقد شده بار‌ها و بار‌ها به شکل مستمر نقض گردیده است.

۱۴) کشتی‌های حامل کمک‌های انسان دوستانه از سراسر جهان مورد حمله یا توقیف قرار گرفته است.

عالیجناب!

فلسفه ایجادی و هدف غایی نهاد‌های حقوقی بین المللی چیزی جز اجرای قوانین حقوق بشری و استیفای حقوق ملت‌ها و دولت‌ها موضوع مسئولیت شما در جایگاه ریاست این نهاد بین المللی نیست. این درحالیست که قوانین متعددی از اصول اولیه حقوق بشری نقض شده که به بخشی از آنها اشاره می‌شود:

۱) نقض ماده ۵۴ پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو که استفاده از غذا به عنوان سلاح را ممنوع نموده است. (استفاده تسلیحاتی از غذا مصداق ارتکاب جنایت جنگی است)

۲) نقض مواد ۵۰، ۵۱، ۱۳۰ و ۱۴۷ کنوانسون¬های چهارگانه ژنو و مواد ۱۱ و ۸۵ پروتکل الحاقی اول که رژیم صهیونیستی از طریق هدف قراردادن غیرنظامیان، اموال و اماکن غیرنظامی، واحد‌های امدادرسانی و ... مرتکب جنایت جنگی شده است.

۳) کوچاندن اجباری ساکنین غزه که طبق ماده ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو و ماده ۱۷ پروتکل الحاقی دوم جنایت علیه بشریت به شمار می‌آید.

۴) نقض کنوانسیون پیشگیری و مجازات نسل¬کشی به منظور حذف عامدانه یک گروه قومی و نژادی

۵) نقض مفاد متعددی از کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، کنوانسیون حقوق معلولین

۶) بند ۱، ماده‌ی ۲۵ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر که بر حق برخورداری از استاندارد‌های بالای زندگی و سلامت شخص و خانواده تاکید دارد.

۷) بند ۱ ماده‌ی ۵۵ منشور سازمان ملل متحد که مشخصا به حق زندگی، اشتغال و پیشرفت اقتصادی و بند ۲ آن در باره حق سلامتی انسان‌ها اشعار دارد.

۸) مقدمه‌ی اساسنامه‌ی سازمان بهداشت جهانی راجع به حق بهره مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی حق سلامتی کودک و حق دسترسی به دارو، درمان و امکانات پزشکی به عنوان حقوق بنیادین هر انسان همخوانی دارد.

۹) بخش ج بند ۲ از ماده‌ی ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان‌ها که بر حق پیشگیری از شیوع بیماری‌های واگیر و فراگیر و بخش دال بند ۲ آن راجع به حق دسترسی به دارو، تجهیزات پزشکی و درمانی تصریح دارد.

۱۰) مقررات کنوانسیون چهارم ژنو سال ۱۹۴۹ و پروتکل‌های الحاقی ۱۹۷۷ که بر موازین حقوق بشردوستانه‌ی بین المللی و حمایت از اشخاص غیرنظامی در زمان جنگ تاکید دارد.

۱۱) ماده‌ی ۲۳ کنوانسیون چهارم ژنو که دولت‌های عضو سازمان ملل را موظف می‌کند تا عبور آزادانه‌ی کلیه‌ی محموله‌های دارویی و مواد بهداشتی و مواد غذایی ضروری، پوشاک و موادغذایی تقویتی مخصوصا برای کودکان زیر ۱۵ سال، زنان باردار یا زنانی که به تازگی وضع حمل کرده‌اند، برای ساکنان غیرنظامی را تامین نمایند.

۱۲) بند ۱ از ماده‌ی ۶۹ پروتکل الحاقی کنوانسیون ژنو که بر رساندن مواد غذایی، دارو، پوشاک، وسایل استراحت و سرپناه ضروری به همه انسان‌ها به عنوان مقتضیات ضروری بقای آنها تصریح دارد.

۱۳) ماده‌ی ۳ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و بند ۱ ماده‌ی ۶ کنوانسیون بین المللی در خصوص تامین حقوق مدنی و سیاسی به عنوان حق ذاتی بنی بشر و لازمه تداوم حیات انسان ها.

۱۴) بند ۲ ماده‌ی ۴ همین کنوانسیون که بر این موضوع بویژه در شرایطی که جان میلیون‌ها انسان‌ها در معرض تهدید قرار دارد، تاکید می‌کند.

۱۵) بند ۲ ماده‌ی ۱ مشترک این کنوانسیون و مفاد کنوانسیون بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مبنی بر ممنوعیت جلوگیری از ملت‌ها از دسترسی به وسایل معاش خویش.

۱۶) بند ۲ ماده‌ی ۱۱ همین کنوانسیون در خصوص تامین حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان‌ها به عنوان حق بنیادی بشر

بدین وسیله ما جمعی از بانوان اساتید دانشگا‌های ایران، ضمن ابراز همدردی با مادران، زنان و کلیه ساکنان نوار غزه، انزجار خود را از رفتار‌های غیرانسانی و مجرمانه رژیم اشغالگر اعلام کرده و از جنابعالی درخواست می‌کنیم تا خواستار تعقیب نخست وزیر جانی رژیم صهیونی از سوی شما حضرات مسئول بوده و بار دیگر مسئولیت شما را بر اساس مواد مصرح در نصوص قوانین بین المللی متذکر می‌شویم.

امید آنکه این مرقومه بتواند به کوشش شما و سایر روسای نهاد‌های سازمان ملل متحد و متولیان سازمان‌های حقوق بشری، به رفع رفتار‌های ظالمانه رژیم صهیونی و دولت‌های حامی آن در جلوگیری از نسل کشی صد‌ها انسان بیگناه منجر شود.

رونوشت:

۱. آقای فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر؛

۲. خانم دکتر فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره سرزمین‌های اشغالی

۳. خانم ریم السالم، گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان و دختران؛

۴. آقای دکتر پیر کراهنبول، مدیر کل کمیته بین¬المللی صلیب سرخ

۵. ریاست محترم شورای امنیت سازمان ملل متحد

۶. ریاست محترم مجمع عمومی سازمان ملل متحد

۷. ریاست محترم سازمان بهداشت جهانی

۸. ریاست محترم سازمان صلیب سرخ جهانی (ICRC) ‎

۹. ریاست محترم سازمان پزشکان بدون مرز (MSF)

Open Letter from a Group of Female Professors in Iran to the United Nations Secretary-General Regarding the Tragic Atrocities in Gaza

In the Name of God, the Compassionate, the Merciful

His Excellency Mr. António Guterres,

Secretary-General of the United Nations

Dear Sir, With our utmost respects,

As you are undoubtedly aware, the inhumane and deplorable conditions endured by the oppressed yet, resilient people of Gaza have precipitated an unprecedented catastrophe before the eyes of humanity. This situation is profoundly distressing for any conscientious individual, particularly for women of deep empathy and emotion, compassionate mothers, and caring guardians. The escalating war crimes and inhumane actions perpetrated by the child-killing Zionist regime, in blatant violation of international law, human rights principles, and fundamental ethical standards, continue to intensify, creating harrowing and inconceivable scenes that bring shame upon humanity, international institutions, and human rights organizations—scenes that history will never forget.

Undoubtedly, these unprecedented crimes and savage acts are being carried out with the comprehensive and malicious support of the criminal united states, some European governments, the malicious acquiescence of the so-called democratic and freedom-loving governments of the world, the complicity of some seemingly co-religionist and co-ethnic governments of the Palestinians, and the passivity and inaction of the custodians of peace and security, including the United Nations. The responsibility for this in these intolerable circumstances rests squarely with you.

on of some governments ostensibly sharing kinship and ethnicity with the Palestinians, and the inaction and passivity of entities responsible for peace and security, including the United Nations. In these intolerable circumstances, the responsibility falls squarely upon Your Excellency in your capacity as the head of this international body.

This occurs amid official reports documenting horrific crimes over the past ۲۰ months, including but not limited to:

۱. Over ۶۰۰۰۰ Palestinians lost their lives in aerial bombardments by the occupying regime;

۲. More than ۱۴۶۰۰۰ individuals suffering severe injuries, including disabilities;

۳. Numerous children who lost their lives or are at risk of losing their lives due to malnutrition;

۴. Attacks on legally protected humanitarian and international centers, such as UNRWA, the Red Crescent, and charitable foundations;

۵. Various forms of war crimes through the use of prohibited weapons and barbaric behaviors, in violation of legal and humanitarian standards;

۶. The weaponization of water, food, medicine, and sanitation as tools of mass destruction;

۷. The exploitation of bread and food distribution centers as traps for massacring civilians, including the direct shooting of children and women;

۸. Continuous bombardment and missile strikes on health facilities, including hospitals, schools, and refugee camps;

۹. The loss of life among numerous wounded and patients due to medical sieges and shortages of sanitary and therapeutic resources;

۱۰. Severe attacks on universities and academic centers, resulting in the martyrdom of dozens of professors and students;

۱۱. Desecration and savage attacks on mosques, churches, and temples;

۱۲. Repeated deliberate attacks on journalists and media personnel;

۱۳. Persistent violations of established ceasefires;

۱۴. Attacks or seizures of ships carrying humanitarian aid from around the world.

Your Excellency,

The foundational philosophy and ultimate objective of international human rights institutions are none other than the enforcement of human rights laws and the fulfillment of the rights of nations and states—a responsibility that rests with you as the head of this international institution. This is notwithstanding the fact that numerous fundamental human rights principles have been violated, some of which are highlighted below:

۱. Violation of Article ۵۴ of Protocol I Additional to the Geneva Conventions, which prohibits the use of food as a weapon (such weaponization constitutes a war crime) ;

۲. Violations of Articles ۵۰, ۵۱, ۱۳۰, and ۱۴۷ of the four Geneva Conventions and Articles ۱۱ and ۸۵ of Additional Protocol I, whereby the Zionist regime has committed war crimes by targeting civilians, civilian property and sites, relief units, and more;

۳. The forced displacement of Gaza’s residents, which under Article ۴۹ of the Fourth Geneva Convention and Article ۱۷ of Additional Protocol II constitutes a crime against humanity;

۴. Violation of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, aimed at the deliberate elimination of an ethnic or racial group;

۵. Violations of multiple provisions of the Convention on the Rights of the Child, the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women, and the Convention on the Rights of Persons with Disabilities;

۶. Paragraph ۱ of Article ۲۵ of the Universal Declaration of Human Rights, which emphasizes the right to a standard of living adequate for the health and well-being of oneself and one’s family;

۷. Paragraph ۱ of Article ۵۵ of the United Nations Charter, which specifically addresses the right to life, employment, and economic progress, and Paragraph ۲ thereof concerning the right to human health;

۸. The Preamble to the Constitution of the World Health Organization, which aligns with the right to the highest attainable standard of health, the right to child health, and the right to access medicines, treatment, and medical facilities as fundamental human rights;

۹. Subparagraph © of Paragraph ۲ of Article ۱۲ of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, which affirms the right to prevent the spread of epidemic and endemic diseases, and Subparagraph (d) thereof emphasizing the right to access medicines, medical equipment, and treatment;

۱۰. Provisions of the Fourth Geneva Convention of ۱۹۴۹ and its Additional Protocols of ۱۹۷۷, which underscore international humanitarian law standards and the protection of civilians in times of war;

۱۱. Article ۲۳ of the Fourth Geneva Convention, which obliges United Nations member states to ensure the free passage of all consignments of medical and hospital stores, essential foodstuffs, clothing, and tonics intended particularly for children under ۱۵ years of age, expectant mothers, or maternity cases, for civilian populations;

۱۲. Paragraph ۱ of Article ۶۹ of Additional Protocol I to the Geneva Conventions, which mandates the provision of foodstuffs, medical supplies, clothing, bedding, and shelter as essential requirements for the survival of all persons;

۱۳. Article ۳ of the Universal Declaration of Human Rights and Paragraph ۱ of Article ۶ of the International Covenant on Civil and Political Rights, as inherent rights of humankind essential for the continuity of human life;

۱۴. Paragraph ۲ of Article ۴ of the same Covenant, which emphasizes this particularly in situations where the lives of millions are under threat;

۱۵. Paragraph ۲ of the common Article ۱ of this Covenant and provisions of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights prohibiting the deprivation of peoples of their means of subsistence;

۱۶. Paragraph ۲ of Article ۱۱ of the Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, affirming this as a fundamental human right.

We, a group of female professors from universities in Iran, hereby express our profound sympathy with the mothers, women, and all residents of the Gaza Strip. We declare our abhorrence of the inhumane and criminal actions of the occupying regime and request that Your Excellency pursue the prosecution of the criminal Prime Minister of the Zionist regime. We once again remind you of your responsibilities under the explicit provisions of international law.

It is our hope that this missive may contribute to your efforts, along with those of other heads of United Nations institutions and human rights organizations, in ending the oppressive actions of the Zionist regime and its supporting governments, thereby preventing the genocide of hundreds of innocent lives.

Copies to:

۱. Mr. Volker Türk, United Nations High Commissioner for Human Rights;

۲. Dr. Francesca Albanese, United Nations Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since ۱۹۶۷؛

۳. Ms. Reem Alsalem, United Nations Special Rapporteur on violence against women and girls;

۴. Dr. Pierre Krähenbühl, Director-General of the International Committee of the Red Cross;

۵. President of the United Nations Security Council;

۶. President of the United Nations General Assembly;

۷. Director-General of the World Health Organization;

۸. President of the International Committee of the Red Cross (ICRC) ;

۹. President of Médecins Sans Frontières (MSF).

autorenewthumb_upthumb_down

بسم الله الرحمن الرحیم

رسالة مفتوحة من مجموعة من الأستاذات فی الجامعات الإیرانیة إلى الأمین العام للأمم المتحدة بشأن الأعمال الإجرامیة المرتکبة فی غزة

معالی السید أنطونیو غوتیریش، الأمین العام المحترم للأمم المتحدة

السید المحترم.

مع خالص التحیة والاحترام.

کما هو معلوم لدى معالیکم، فإن الوضع غیر الإنسانی والمأساوی الذی یعیشه شعب غزة المظلوم والمقاوم قد أوجد کارثة غیر مسبوقة أمام أعین البشریة، وهی کارثة یصعب تحمل‌ها على کل إنسان حر، وخاصة النساء ممن یمتلکن العواطف الجیاشة، والاحاسیس المرهفة وحنان الامومة وعطفها. إن هذه الکوارث، التی تتصاعد مع تزاید جرائم النظام الصهیونی واعماله غیر الإنسانیة من قتل الأطفال الابریاء، ونقض القوانین الدولیة و انتهاک حقوق الإنسان وتجاوز حدود المبادئ الأخلاقیة لازالت تتجه نحو التصعید والمزید من الجرائم واعمال العنف التی یعجز العقل عن تصدیق‌ها وتخجل البشریة والمنظمات الدولیة والقانونیة من مشاهد‌ها الفادحة التی لایمکن محو‌ها من ذاکرة التاریخ.

مما لا شک فیه، إن هذه الجرائم غیر المسبوقة والتصرفات الوحشیة تتم بدعم و الرعایة الشاملة و الخبیثة من الولایات المتحدة المجرمة و بعض الحکومات الأوروبیة، والتواطؤ الخبیث من جانب الحکومات التی تدعى الدیمقراطیة والحریة فی العالم، و بعض الحکومات التی تدعی الاشتراک الدینی والعرقی مع الشعب الفلسطینی، والتباطؤ واظهارالعجز من جانب المؤسسات والمنظمات المسؤولة عن استتباب الامن و السلام فی المنطقة، کمنظمة الأمم المتحدة. وفی ظل هذه الظروف الصعبة والخارجة عن نطاق التحمل تقع المسؤولیة على عاتق معالیکم.

من خلال التقاریر الرسمیة التی وثقت الجرائم الشرسة التی ارتکبت خلال الـ ۲۰ شهرًا الماضیة، نشیر الی بعض‌ها على سبیل المثال لا الحصر:

۱. مقتل أکثر من ۶۰ ألف فلسطینی فی القصف الجوی للنظام المحتل؛

۲. إصابة أکثر من ۱۴۶ ألف أشخاص بإصابات خطیرة، بما فی ذلک الإعاقات؛

۳. عدد کبیر من الأطفال فقدوا حیاتهم بسبب نقص المواد الغذائیة، أو تعرضهم لخطر فقدان حیاتهم؛

۴. مهاجمة المراکز الحقوقیة والدولیة، مثل وکالة الأمم المتحدة لإغاثة وتشغیل اللاجئین الفلسطینیین (الأونروا)، والهلال الأحمر، والمؤسسات الخیریة التی تتمتع بحصانة قانونیة؛

۵. أشکال مختلفة من جرائم الحرب من خلال استخدام الأسلحة المحظورة والاعمال الوحشیة، ونقض القوانین الدولیة وحقوق الانسان؛

۶. استخدام الماء والغذاء والدواء والصحة کأسلحة للإبادة الجماعیة؛

۷. استغلال مراکز توزیع الخبز والغذاء کفخاخ للقتل الجماعی للناس، وقتل الأطفال والنساء برصاص مباشر؛

۸. قصف مستمر وإطلاق صواریخ على المراکز الصحیة والعلاجیة، بما فی ذلک المستشفیات والمدارس ومخیمات اللاجئین؛

۹. وفاة العدید من الجرحى والمرضى بسبب الحصار الدوائی ونقص الإمکانیات الصحیة والعلاجیة؛

۱۰. هجمات شدیدة على الجامعات والمراکز العلمیة، مما أدى إلى استشهاد عشرات الأساتذة والطلاب؛

۱۱. عدم احترام المساجد والکنائس والمعابد، ومهاجمت‌ها بطریقة وحشیة؛

۱۲. هجمات متکررة ومتعمدة على الصحفیین ووسائل الإعلام؛

۱۳. انتهاکات مستمرة ومتکررة للهدن المتفق علیها؛

۱۴. مهاجمة أو مصادرة السفن الحاملة للمساعدات الإنسانیة من جمیع أنحاء العالم.

معالی السید!

إن فلسفة إنشاء المؤسسات الحقوقیة الدولیة والهدف النهائی منها لیس سوى تنفیذ قوانین حقوق الإنسان واستیفاء حقوق الشعوب والدول، وهذه هی مسؤولیتکم فی منصبکم کرئیس لهذه المؤسسة الدولیة. ومع ذلک، فقد تم انتهاک العدید من المبادئ الأساسیة لحقوق الإنسان، ونشیر إلى بعضها:

۱. انتهاک المادة ۵۴ من البروتوکول الأول الإضافی لاتفاقیات جنیف الأربع، الذی یحظر استخدام الغذاء کسلاح (واستخدامه کسلاح یُعد جریمة حربیة)؛

۲. انتهاک المواد ۵۰ و ۵۱ و ۱۳۰ و ۱۴۷ من اتفاقیات جنیف الأربع، والمواد ۱۱ و ۸۵ من البروتوکول الإضافی الأول، حیث ارتکب النظام الصهیونی جرائم حربیة من خلال استهداف المدنیین والممتلکات والأماکن المدنیة ووحدات الإغاثة وغیرها؛

۳. التهجیر القسری لسکان غزة، الذی یُعد جریمة ضد الإنسانیة وفقًا للمادة ۴۹ من اتفاقیة جنیف الرابعة والمادة ۱۷ من البروتوکول الإضافی الثانی؛

۴. انتهاک اتفاقیة منع جریمة الإبادة الجماعیة والعقاب علیها، بهدف القضاء المتعمد على مجموعة عرقیة أو إثنیة؛

۵. انتهاک مواد متعددة من اتفاقیة حقوق الطفل، واتفاقیة القضاء على جمیع أشکال التمییز ضد المرأة، واتفاقیة حقوق الأشخاص ذوی الإعاقة؛

۶. الفقرة ۱ من المادة ۲۵ من الإعلان العالمی لحقوق الإنسان، الذی یؤکد على الحق فی مستوى معیشة کافٍ لصحة وسلامة الفرد وعائلته؛

۷. الفقرة ۱ من المادة ۵۵ من میثاق الأمم المتحدة، الذی یشیر تحدیدًا إلى الحق فی الحیاة والعمل والتقدم الاقتصادی، والفقرة ۲ منها بشأن الحق فی الصحة الإنسانیة؛

۸. مقدمة قوانین منظمة الصحة العالمیة تتطابق مع حق الاستفادة من اعلی المعاییر الصحیة التی توفر سلامة الاطفال وتوفیر الادویة والعلاج وبقیة الامکانیات الطبیة کحقوق اساسیة لکل فرد

۹. الفقرة (ج) من الفقرة ۲ من المادة ۱۲ من العهد الدولی الخاص بالحقوق الاقتصادیة والاجتماعیة والثقافیة، الذی یؤکد على الحق فی منع انتشار الأمراض المعدیة والوبائیة، والفقرة (د) منها بشأن الحق فی الوصول إلى الأدویة والمعدات الطبیة والعلاج؛

۱۰. أحکام اتفاقیة جنیف الرابعة لعام ۱۹۴۹ وبروتوکولات‌ها الإضافیة لعام ۱۹۷۷، التی تؤکد على معاییر القانون الإنسانی الدولی وحمایة الأشخاص المدنیین فی أوقات الحرب؛

۱۱. المادة ۲۳ من اتفاقیة جنیف الرابعة، التی تلزم الدول الأعضاء فی الأمم المتحدة بضمان مرور حر لجمیع الشحنات الطبیة والصحیة والمواد الغذائیة الأساسیة والملابس والمواد الغذائیة المقویة، خاصة للأطفال دون ۱۵ عامًا والنساء الحوامل أو اللواتی وضعن حدیثًا، للسکان المدنیین؛

۱۲. الفقرة ۱ من المادة ۶۹ من البروتوکول الإضافی لاتفاقیات جنیف، الذی یؤکد على توفیر المواد الغذائیة والأدویة والملابس والفراش والمأوى کمتطلبات أساسیة لبقاء جمیع البشر؛

۱۳. المادة ۳ من الإعلان العالمی لحقوق الإنسان والفقرة ۱ من المادة ۶ من المعاهدة الدولیة حول ضمان الحقوق المدنیة والسیاسیة حیث تعتبرحقاذاتیا لکل انسان ومن مستلزمات تداوم الحیاة الإنسانیة؛

۱۴. الفقرة ۲ من المادة ۴ من نفس المعاهدة، التی تؤکد على ذلک خاصة فی الظروف التی تتعرض فی‌ها حیاة ملایین البشر للتهدید؛

۱۵. الفقرة ۲ من المادة ۱ المشترکة من هذه المعاهدة ومفادالمعاهدة الدولیة للحقوق الاقتصادیة والاجتماعیة والثقافیة، التی تحظر منع الشعوب من الحصول علی المستلزمات الاساسیة للحیاة؛

۱۶. الفقرة ۲ من المادة ۱۱ نفس المعاهدة حول ضمان الحقوق الاقتصادیة والاجتماعیة والثقافیة للافرادباعتبار‌ها حقوق اساسیة لجمیع البشر.

علی هذا الاساس، نحن مجموعة من الأستاذات فی الجامعات الإیرانیة، نعبر عن تعاطفنا مع الأمهات والنساء وجمیع سکان قطاع غزة، ونعلن اشمئزازنا من الاعمال غیر الإنسانیة والإجرامیة للنظام المحتل، ونطلب من معالیکم متابعة محاکمة رئیس الوزراء المجرم للنظام الصهیونی، ونذکرکم مرة أخرى بمسؤولیتکم وفقًا للنصوص الصریحة فی القوانین الدولیة.

نأمل أن یکون لهذه الرسالة دور فی تحفیز جهودکم وجهود مسؤولی ارکان فی مؤسسات الأمم المتحدة والمسؤولین القائمین علی ادارة منظمات حقوق الانسان فی الحد من اعتداءات للنظام الصهیونی الغاصب والدول المساندة له، ومنع الإبادة الجماعیة لمئات الأبریاء.

نسخة إلى:

۱. السید فولکر تورک، المفوض السامی لحقوق الإنسان فی الأمم المتحدة؛

۲. الدکتورة فرانشیسکا ألبانیز، المقررة الخاصة للأمم المتحدة بشأن الأراضی المحتلة؛

۳. السیدة ریم السالم، المقررة الخاصة بشأن العنف ضد النساء والفتیات؛

۴. الدکتور بییر کراهنبول، المدیر العام للجنة الدولیة للصلیب الأحمر؛

۵. رئیس مجلس الأمن للأمم المتحدة المحترم؛

۶. رئیس الجمعیة العامة للأمم المتحدة المحترم؛

۷. رئیس منظمة الصحة العالمیة المحترم؛

۸. رئیس اللجنة الدولیة للصلیب الأحمر (ICRC) المحترم؛

۹. رئیس منظمة أطباء بلا حدود (MSF) المحترم.