دبیر علمی همایش بین‌المللی آمایش آموزش عالی:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از ساری، دکتر صالحی عمران صبح امروز در افتتاحیه همایش بین‌المللی «آمایش آموزش عالی» در دانشگاه مازندران گفت: آمايش آموزش عالی به عنوان زیر مجموعه بحث کلانتر آمایش سرزمين در واقع شامل اقدامات ساماندهي و نظام‌بخشي به فضاي طبيعي، اجتماعي و اقتصادي در سطوح ملي و منطقه‌اي است كه براساس تدوين اصلي‌ترين جهت‌گيريهاي توسعه بلندمدت كشور و با تكيه بر قابليت‌ها، توانمنديها و محدوديتهاي منطقه‌اي در يك برنامه‌ريزي هماهنگ و بلندمدت صورت مي‌گيرد.
دبیر علمی همایش بین‌المللی آمایش آموزش عالی در خصوص این طرح گفت: سیاست امسال در وزارت علوم با توجه به سال حمایت از کار و تولید و سرمایه ایرانیست، این است که بیشتر، رشته هایی را تقویت کنیم که بازار کار برای فارغ التحصیلان فراهم باشد.
وی با اشاره به اجرای طرح آمایش آموزش عالی گفت: یکی از اهداف طرح آمایش، ایجاد دوره آموزشی و رشته های جدید بر اساس پتانسیل و امکانات و تجهیزات هر منطقه است.
صالحی عمران ادامه داد: کمیته آمایش استانی مراکز آموزش عالی توانمندی های فعلی و نیازهای آتی هر شهر و منطقه را مشخص می کند تا بر اساس آن، هم برای وضعیت مالی رشته ها و هم برای وضعیت آینده رشته ها متناسب با بازار کار تصمیماتی اتخاذ شود.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به هدفمند نبودن آموزش عالی کنونی در کشور گفت: هم‌اکنون حجمی از دانشجویان در رشته‌هایی مشغول به تحصیل هستند که بیشتر این رشته‌ها با شرایط و امکانات موجود مناطق مختلف کشور مطابق نیستند و این مشکلات باعث شد تا طرح آمایش در آموزش عالی شکل بگیرد.
آموزش عالی از نخبه گرایی به سمت توده گرایی در حرکت است
دبیر علمی همایش بین المللی آمایش آموزش عالی در ادامه افزود: تربیت نیروی کار متخصص، پژوهش، مشاوره با صنعت و غیره از جمله مهم‌ترین وظایف آموزش عالی در کشور است که تحقق این وظایف نیاز به نظریه‌پردازی مناسب و مطالعه شده دارد که با برگزاری این همایش، امیدواریم گام موثری را در راستای نیل به این اهداف برداریم.
وي با اشاره به اینکه آموزش عالی در ایران همواره شاهد فراز و نشیب‌های فراوانی بوده، بیان داشت: یکی از این فراز و نشیب‌ها که در دوران اخیر ایجاد شده حرکت از نخبه‌گرایی به سوی توده‌گرایی در آموزش عالی است.
دبیر علمی همایش بین‌المللی آمایش آموزش عالی تصریح کرد: دید توده‌گرایی که هم از طرف تقاضاکنندگان آموزش عالی با سنین مختلف و هم از طرف ارائه‌کنندگان آن که همان دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی هستند نیاز محسوب شده بود، باعث رشد کمی آموزش عالی در کشور شد که همراه با این رشد مسائل دیگری ازجمله اشتغال، نیازهای بازار کار، بهره‌وری و غیره به وجود آمد که از جمله دغدغه‌های آموزش عالی محسوب می‌شود.
ارسال نظرات