بر خلاف انتظارها وزارت ورزش كه بايد متولي ورزش همگاني و به خصوص ورزش بانوان باشد تنها با اختصاص دادن يك سالن ورزشي براي بانوان تا حدودي از اين مسئوليت شانه خالي كرده است.
گروه ورزشي «خبرگزاري دانشجو»؛ كمتر كسي است كه به نقش پررنگ بانوان در جامعه و تأثير آن بر سلامت محيطي ما واقف نباشد؛ بانوان كه بهعنوان هسته اصلي سلامت جامعه معرفي شدهاند، ميتوانند در تبديل كردن يك جامعه به محيطي امن براي فرزندان و پرورش استعدادهاي مختلف نقش مهمي داشته باشند.
حال كه همه به نقش بانوان و اهميت آن واقف هستند، بايد بدانند جامعه سالم در گروه بانوان تندرست و سالم خواهد بود؛ چرا كه آنها هستند كه فرزندان يك جامعه را پرورش مي دهند و تربيت ميكنند و آيندهسازان يك كشور هستند.
پس اگر جامعهاي سالم ميخواهيم، بايد در ورزش بانوان آن سرمايهگذاري كنيم تا بتوانيم فرزنداني پرورش دهيم كه آينده سازان كشور باشند.
در حال حاضر، سه ارگان وزارت ورزش و جوانان، شهرداري و سازمان بسيج ورزش در توسعه ورزش همگاني به ويژه در بانوان فعاليت ميكنند كه نقش برخي از اين ارگان ها پرنگتر و برخي در حاشيه قرار دارد.
نخستين بخشي كه انتظار مي رود بر امر توسعه ورزش همگاني فعاليت چشمگيري داشته باشد، وزارت ورزش جوانان است كه به عنوان متولي اصلي ورزش كشور شناخته مي شود؛ اما برخلاف انتظارها، وزارت ورزش كه بايد متولي اين امر باشد، تنها با اختصاص دادن يك سالن ورزشي براي بانوان تا حدودي از اين مسئوليت شانه خالي كرده است.
نكته جالب اينجاست كه بقيه سالنهاي ورزشي ما كه در حوزه اختيارات وزارت ورزش هستند، در اختيار تيمهاي ملي قرار دارند و تنها سالن (حجاب) است كه ميتواند پذيراي مشتاقان ورزش بانوان باشد.
بايد اين نكته را به مسئولين وزارت ورزش يادآوري كرد كه با توجه به تاكيدات مقام معظم رهبري بر جايگاه ورزش همگاني و توقع ايشان از مسئولين امر جهت گسترش جايگاه ورزش در بين مردم كشور، يك مكان ورزشي آن هم براي بانوان و ورزشكاران، بسيار اندك است و متأسفانه وزارتخانه برنامه مشخصي براي افزايش سرانه اين بخش از ورزش را ندارد.
با اين شرايط بايد اطمينان داشت كه اكثر سالنهايي كه مردم در محلههاي خود ميبينيد، در اختيار شهرداري و سازمان بسيج ورزش است و وزارتخانه نميتواند بر آنها نظارت كافي و بايسته داشته باشد.
شهرداري توانسته با اختصاص دادن سالنهاي ورزشي مخصوص بانوان تا حدودي خلاء ناشي از كمبودها و كاستي هاي وزارتخانهها را پوشش دهد، اما با اين وجود باز هم سرانه فضاي ورزشي براي بانوان كم است و بخشي از آنها به ناچار براي ورزش به سمت پارك ها و فضاي هاي باز شهر هجوم مي برند.
لازمه حل اين مشكل، گسترش فضاهاي ورزشي سر پوشيده و مناسب و نيز تاسيس پارك هاي ويژه بانوان در تمام مناطق است.
بسيج ورزش نيز يكي ديگر از ارگانهاي كشور است كه توانسته تا حدودي با تأمين سالنهاي ورزشي قسمتي از كسري سرانه ورزش بانوان را جبران كند.
سازمان بسيج كشور در حال حاضر بهره برداري از 3000 سال ورزشي را در برنامه دارد و با اضافه شدن اين سالن ها بخش اعظمي از مشكلات فضاي ورزشي براي بانوان در سطح كشور حل خواهد شد.
البته بخش هايي از كشور مانند وزارت علوم و همچنين دانشگاه آزاد بخشي از فضاي لازم براي بانوان را تامين كرده اند، اما استفاده از اين امكانات تنها به دانشجويان محدود مي شود.
نكته اي كه بايد بيش از هر چيز مورد توجه قرار گيرد اين است كه سه ارگان فوق هماهنگي و تعامل بيشتري با يكديگر داشته باشند و با اختصاص دادن سالنهاي ورزشي كه هم از نظر كيفي و هم از نظر كمي رتبه مناسبي داشته باشد، به سلامت جامعه كمك كنند.