- تشکل‌های دانشگاهی
- صنفی و دانشجویی
- آموزش و پژوهش
- نشریات دانشجویی
- یادداشت دانشجویی
- دانش و فناوری
- ارتباطات
- اقتصاد کلان و بودجه
- اقتصاد سیاسی
- صنعت، معدن و تجارت
- راه و شهرسازی
- نفت و انرژی
- بورس، بیمه و بانک
- کشاورزی و تعاون
- اقتصاد بینالملل
- مبارزه با فساد
- بازرگانی
- سایر حوزهها
کد خبر: ۲۲۰۹۰۷
تاریخ انتشار: ۱۳:۲۰ - ۰۲ دی ۱۳۹۱
کد خبر: ۲۲۰۹۰۷
۱۳:۲۰ - ۰۲ دی ۱۳۹۱
حجت‌الاسلام خسروپناه:
حجت الاسلام خسرو پناه در گفت‌وگو با خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، در خصوص نوع ارتباط علوم انسانی و مهندسی گفت: علوم مهندسی و تکنولوژی به کاربردی سازی و کارآمدی علوم پایه در حوزه نیازهای طبیعی انسان می پردازد؛ یعنی یکی از ارکانی که علوم مهندسی و طبیعی آن را بررسی می کند، نیازهای انسان است.
وی در خصوص نیازهای انسان گفت: جایگاه منطقی بحث نیازهای انسان در علوم انسانی است؛ در حقیقت علوم انسانی است که به انسان شناسی می پردازد و انسان مطلوب را توصیف و انسان محقق را شناسایی می کند و تلاش دارد که انسان تحقق یافته را به انسان مطلوب نزدیک کرده و تغییر بدهد.
رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران افزود: این تغییر انسان که در علوم انسانی مطرح می شود، طبیعتاً براساس شناختی است که نسبت به نیازهای انسان دارد، از سوی دیگر کار علوم مهندسی نیز تغییر طبیعت است و تغییر طبیعت ناظر به نیازهای انسان می باشد؛ از این جهت بین علوم مهندسی و علوم انسانی پیوند وثیقی وجود دارد.
لازمه اسلامی شدن دانشگاه‌ها تغییر متون و تقویت باور استادان است
خسورپناه در خصوص اسلامی شدن دانشگاه ها گفت: برای اسلامی شدن دانشگاه ها هم، تغییر متون و سرفصل ها در راستای اهداف، لازم است و هم وجود برنامه هایی در راستای تقویت ایمانی و باورهای دینی استادان.
وی تصریح کرد: در حال حاضر برگزاری دوره های معرفت افزایی برای استادان انجام می شود؛ چرا که ایمان مدلل و مستدل استادان و باور قوی آنها بر دانش آنان تاثیر خواهد داشت.
لینک کوتاه: snn.ir/000vT1
ارسال نظرات
- خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
- لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
- توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
- با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.