مشهد در آستانه تبدیل شدن به قطب ورزشی کشور است

 به گزارش خبرنگار«خبرگزاری دانشجو» از مشهد، مهدی طالب پور امروز در نشست خبری در پژوهشگاه ملی تربیت بدنی در مشهد تصریح کرد: اقدامات انتقال پژوهشکده تربیت بدنی به مشهد در سال 90 انجام و در سال 91 این پژوهشکده به مشهد انتقال یافت که در طی مدت کوتاهی به پژوهشگاه تبدیل شد.

 

وی با بیان اینکه برای انتقال با مخالفت‌های بسیاری مواجه شدیم، افزود: علارغم این مخالفت‌ها و مشکلات پیش آمده کار انتقال و ارتقاء پژوهشکده به پژوهشگاه در مشهد انجام شد و طی این مدت پژوهشگاه مشهد نسبت به مکان سابق آن در تهران شاهد پیشرفت های بسیاری بوده است.

 

رئیس پژوهشگاه ملی تربیت بدنی در خصوص این پیشرفت‌ها بیان داشت: ارتقاء پژوهشکده به پژوهشگاه، افزایش تعداد نشر کتاب از چهار عنوان به 32 عنوان در سال 90، افزایش چهار عنوان نشریه به هشت عنوان، دریافت سه دوره پیاپی عنوان واحد برتر، دریافت جایزه بقراط برای اولین بار، پذیرش دانشجو در مقاطع تحصیلات تکمیلی و افزایش اعضای هیئت علمی از دو نفر به 15 نفر و در پایان سال 92 به 50 نفر از جمله این پیشرفت ها بوده است.

 

طالب پور با اشاره به اینکه چندی پیش کلنگ اولین دانشگاه تربیت بدنی کشور در ورزشگاه ثامن الائمه مشهد زده شد،ادامه داد: انتقال پژوهشگاه و احداث اولین دانشگاه تربیت بدنی در مشهد نشان دهنده این امر است که مشهد به عنوان پایتخت معنوی کشور ظرفیت های لازم برای این اقدام را دارد.

 

وی ادامه داد: با انتقال پژوهشگاه و ساخت دانشگاه تربیت بدنی تمام خدمات و پژوهش های مربوط به تربیت بدنی از مشهد به تمام کشور انتقال می‌یابد.

 

رئیس پژوهشگاه ملی تربیت بدنی بیان داشت: از آنجا که به دنبال تبدیل مشهد به قطب ورزشی کشور هستیم مجوز انتقال سازمان ورزشی کشور به مشهد گرفته شده و به دنبال تایید نهایی شورای عالی اداری و یا مجلس هستیم که به محض اخذ تایید این سازمان به مشهد منتقل خواهد شد.

 

طالب پور یکی از دلایل ساخت دانشگاه تربیت بدنی را تجمیع و وحدت رویه در فدراسیون دانست و بیان داشت: دانشگاه زیر مجموعه پژوهشگاه نیست؛ بلکه این دو همتراز و مکمل هم هستند، همچنین از دیگر دلایل ساخت دانشگاه، علمی کردن ورزش کشور است؛ زیرا تا کنون هیچ مقام مسئولی نگفته است که جایگاه ایران در المپیاد بعدی چه خواهد بود و این امر به دلیل این است هیچ ساز و کار علمی در زمینه ورزش وجود ندارد.

 

وی با بیان اینکه هر اقدامی که علمی نباشد نتیجه‌ای نخواهد داشت و چنانچه بر اساس شاخص‌های علمی اقدام شود ارتقاء خواهیم یافت، گفت: علمی محض کردن ورزش نیز مشکلاتی را به بار می‌آورد که از جمله آن می توان به تعداد افزایش کتاب و افزایش تعداد دانشجو و استاد بدون ارتقاء عملی ورزشی اشاره کرد.