به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، بانک ها طی سال های اخیر با تبلیغات گسترده از راه اندازی و گسترش خدمات تلفنبانک شان خبر می دهند و اعلام می کنند جهت ارائه خدمات بانکی اعم از اطلاع از مانده حساب، گردش حساب و پرداخت قبوض خدماتی و کاهش مدت انتظار در شعب بانک و سفرهای درون شهری اقدام به راه اندازی سیستم تلفنبانک نموداند اما هیچ اشاره ای به خطرات استفاده از این سیستم نمی کنند.
توجیه بانک ها هم این است که از آنجایی که همه بانک ها این سیستم را راه اندازی کرده اند و برخی سازمان های دولتی هم ساختاری شبیه به آن را راه اندازی کرده اند حتما امن است.
اخطار!
در طی کلیه مراحل استفاده شما از تلفنبانک و اعلام کد های امنیتی به مخابرات و پس از آن به بانک امکان نصب دستگاه شنود وجود دارد.
به این ترتیب سارقان و هکر ها با کمک دستگاه های بسیار ساده و بعضا ارزان قیمت می توانند اطلاعات و رموز شما را سرقت کنند و بعد از آن هم حسابتان را خالی کنند یا حداقل همیشه از موجودی شما آگاه باشند.
این فرایند چطور امکان پذیر است؟
فرضیه اول
سیستم بیش از 90 درصد تلفن های موجود در کشور اعم از خانگی و تجاری آنالوگ می باشد به این معنی که از طریق دو سیم مسی از محل اشتراک، مشترک به مخابرات متصل می شود. اگر هر مکانی در این مسیر یک دستگاه شنود ساده (caller ID)که در اغلب فروشگاه های لوازم الکتریکی موجود است نصب شود به راحتی می‌توان رمزها را دزدید.
به فرض اینکه شما یک فرد شناخته شده بازاری باشید و هر روز پیش از ظهر اطلاعات حسابتان را چک کنید هر کس از این موضوع مطلع باشد از همسایه ها گرفته تا ماموران مخابرات می توانند اطلاعات شما را سرقت کنند.
اگر هنگام وارد کردن رمز خود در سیستم تلفنبانک دقت کرده باشید با فشردن هر کلید صدای خاصی به گوش می رسد که این به معنی آن است که عددها به این ترتیب رمز گذاری شده و به سیستم بانک ارسال می شود. به این ترتیب حتی لازم نیست فرد سارق تماس های شما را شنود کند اگر به هر طریقی بتواند آنها را ضبط کند از طریق یک سیستم رایانه ای می تواند به رمزها دست پیدا کند.
اگر جزو اندک کاربران تلفن های دیجیتال هم هستید چندان خیالتان راحت نباشد چرا که هر فردی با کوچکترین اطلاعات فنی قادر است با حضور در مسیر انتقال، اطلاعات شما را هک کند.
فرضیه دوم
فرض دیگری هم وجود دارد. البته اغلب بانک ها برای پیشگیری از چنین سرقت هایی تمهیداتی اندیشیده اند اما این به معنای غیر ممکن بودن این فرضیه نیست.
به این ترتیب که اگر فردی به هرطریقی به خطوط بانک ها دسترسی پیدا کند قادر خواهد بود ظرف مدت بسیار کوتاهی کلیه اطلاعات مشتریان آن بانک را سرقت کند.
فرضیه سوم
سیستم مخابرات برای نگهداری چنین اطلاعات حساسی طراحی نشده است به این ترتیب مخابرات و سالن‌های دستگاه به شدت آسیب پذیر بوده و امکان سرقت اطلاعات از آنها بسیار بالاست.
شرکت مخابرات هم به هیچ کس چه مشترکانش و چه بانک ها تضمین نداده که محافظ اطلاعاتشان باشد و هیچ گونه سرقتی از این طریق صورت نخواهد گرفت.
بنابراین توصیه اکید کارشناسان بانکی این است که تا حد امکان از تلفنبانک ها کمتر استفاده کنید و یا اصلا استفاده نکنید.
ارسال نظرات