فناوری NFC در گوشی شما چه می‌کند؟

به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، ارتباط نزدیک بی‌سیم NFC  مخفف کلمات (Near Field Communication) بوده که فناوری نسبتا جدیدی می‌باشد و از دو سال پیش با تلفن‌های هوشمند جدید شرکت‌های بزرگی مانند ال‌جی، سامسونگ، سونی، اچ‌تی‌سی و ... معرفی شده است.

 

 

تلفن‌های هوشمند دیگر وسیله‌ای برای دسترسی به ایمیل و گشت و گذار در وب نیست. این تلفن‌ها توانایی محاسبات بیشتری نسبت به تمامی رایانه‌هایی که ناسا سال 1969 استفاده کرد، دارند؛ زمانی که ایالات متحده ادعا کرد اولین انسان به ماه پا گذاشته است.

 

در حال حاضر کاربران از تلفن همراه خود برای انجام کارهای جذابی استفاده می‌کنند؛ کارهایی مانند جایگزینی تلفن همراه به جای کیف پول که البته این کار به لطف فناوری نفز (ارتباطات میدان نزدیک) صورت می‌گیرد.

 

زیبایی و سودمندی NFC ـ یک ارتباط کوتاه برد و استاندارد بی‌سیم ـ را می‌توان در 3 هدف اصلی خلاصه کرد: به اشتراک‌گذاری، جفت شدن و انجام تراکنش.

 

NFC می‌تواند تلفن شما را به یک کیف پول دیجیتال تبدیل کند، می‌تواند یک شاه کلید برای همه چیز از کلید خانه‌ گرفته تا سوئیچ ماشینتان یا نشان شناسایی یک دولت یا یک شرکت باشد.

 

تنها چیزی که امکانات نفز را محدود می‌کند پندار مهندسان و برنامه‌نویسان خواهد بود. به دلیل همین محدوده استفاده، انقلابی توسط گوشی تلفن همراه شما در حال آغاز شدن است.

 

مجهز شدن به این تراشه‌های ریز، گوشی شما را از یک دستگاه هوشمند به یک دستگاه نابغه تبدیل می‌کند. هم‌اکنون حدود 34 میلیون گوشی مجهز به تکنولوژی است و به گفته کارشناسان تا پایان سال 2012 این تعداد، به بیش از 100 میلیون گوشی افزایش می‌یابد. به خواندن مقاله ادامه دهید تا ببینید NFC تلفن یا دیگر گجت‌ها چگونه محور فناوری زندگیتان را تغییر می‌دهد.

 

با NFC، تلفن هوشمند شما هم به یک دستگاه خودپرداز و هم به یک کارت اعتباری تبدیل می‌شود. به جای شمردن وجه نقد یا کشیدن کارت، شما فقط تلفن خود را نزدیک کیوسک پرداخت می‌گیرید تا تراکنش انجام شود و یک ایمیل به عنوان رسید به جای یک برگه کاغذی برای شما ارسال شود.

 

بین قابلیت‌‌های NFC که امکان به ثمر رسیدن دارد، شاید گزینه پرداخت، زودتر از دیگر امکانات اجرایی شود. مدیران گوگل انتظار دارند تلفن‌های هوشمند مجهز به نفز سال 2014 نیمی از بازار گوشی‌های تلفن را به خود اختصاص دهد که احتمالا به نفع برنامه کیف پول گوگل (Google Wallet application) خواهد بود.

 

کیف پول گوگل یک برنامه برای تلفن‌های هوشمند است که به شما اجازه می‌دهد گوشی خود را به نقطه‌ای از یک دستگاه فروش نزدیک کنید تا انواع پرداخت‌ها برای کالا یا خدمات صورت گیرد.

 

شرکت‌های صادرکننده کارت‌های اعتباری و ارائه‌دهندگان خدمات بی‌سیم در حال کار روی سیستم‌های مشابه هستند تا بتوانند در این زمینه با گوگل رقابت کنند؛ این یک رقابت فاقد استاندارد است. تا زمانی که سیستم بررسی برای NFC در فروشگاه‌های محلی وجود نداشته باشد، ممکن است گسترش همه جانبه پرداخت از طریق NFC به تاخیر بیفتد.

 

تراشه‌ها و برچسب‌هایی که به تلفن قابلیت NFC می‌دهد آنقدر کوچک است که می‌توان آنها را در هر جایی تعبیه کرد؛ از آگهی‌های دیواری گرفته تا امضا کردن مدارک و مواردی دیگر. این به اصطلاح برچسب‌های اطلاعات یا هوشمند، انواع اطلاعات را به هر کسی که از تلفن همراه استفاده می‌کند، ارائه می‌دهد.

 

در یک سالن سینما، مشتریان می‌توانند با تلفن همراهشان یک پوستر را لمس کنند و فورا و به‌طور مستقیم پرداخت آنلاین را انجام دهند و در دانشگاه‌ها، دانشجویان می‌توانند از تلفن خود برای دریافت اطلاعات به روز شده جدول برنامه‌های درسی استفاده کنند.

 

حتی می‌توان از این فناوری برای کسب اطلاعات یک ملک آماده فروش استفاده کرد، آن هم در حالی که در ملک قدم می‌زنید. حتی می‌توان از این فناوری برای کارهای غیرمتعارف و جدید بهره برد مثلا خواندن زندگینامه افراد با نزدیک کردن تلفن همراهتان به تراشه‌ای که روی سنگ قبرشان نصب شده است.

 

هزاران برنامه دیگر برای این فناوری وجود دارد و تلفن‌های هوشمند در گسترش این فناوری نقش بسزایی خواهد داشت.

 

هنگامی که بحث مراقبت از سلامت پیش می‌آید، فناوری‌ نفز و تلفن‌های هوشمند از آن جهت که اطلاعاتی در زمینه مراقبت‌های پزشکی به اشخاص می‌دهد برای سلامت اشخاص و بهبود حال بیماران مفید خواهد بود.

 

در حال حاضر بیماران می‌توانند تجهیزات پزشکی را با استفاده از این فناوری چک کنند و از عوارض داروهای خود و چگونگی استفاده درست از آنها آگاه شوند.

 

به لطف گسترش سریع تلفن‌های هوشمند در سراسر جهان، مسوولان بهداشتی بهتر می‌توانند بیماران را شناسایی و ردیابی کنند. این موضوع به بهبود بیماران، درمان‌های اورژانسی و جمع‌آوری اطلاعات درباره بیماری کمک خواهد کرد.

 

همچنین شما می‌توانید برای مراقبت‌های شخصی از این فناوری استفاده کنید. شرکتی به نام Gentag برچسب‌هایی را به پوست بدن بیماران چسبانده است. این برچسب‌ها درجه حرارت، سطح گلوکز یا فشارخون بیماران را اندازه‌گیری می‌کند و براحتی می‌توان این اطلاعات را به یک تلفن هوشمند ارسال کرد.

 

 

برای اینکه اسمارتفون شما بتواند با دستگاه‌های دارایNFC  ارتباط برقرار نماید، بایستی از چیپ NFC برخوردار باشد. فناوری NFC  بر اساس شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) ساخته شده که به یک گجت امکان می‌دهد تا به گجتی دیگر امواج رادیویی ارسال نموده و پس از شناسایی یکدیگر، عملیات مشخصی بین آنها انجام گردد.

 

دو دستاوردNFC ، مصرف انرژی بسیار کم و امنیت نسبی مناسب می‌باشد، اگر کسی بخواهد از طریق NFC به دستگاه شما رخنه نماید و یا در ارتباط NFC  دستگاه شما با یک دستگاه دیگر اخلال به وجود بیاورد، بایستی بسیار به گجت شما نزدیک گردد که این کار بدون جلب‌توجه و مشکوک کردن شما، تقریباً ممکن نمی‌باشد.

 

از میان ارتباطات رادیویی موجود در اسمارتفون ها، NFC  و بلوتوث بُرد کوتاه‌تری دارند. اولی در حد چند سانتی‌متر و دومی تا چند متر. فناوری NFC برای پرداخت‌های الکترونیکی بهتر بوده و بلوتوث برای انتقال فایل‌ها. فرکانس کاری NFC معادل 13٫56 مگاهرتز می‌باشد که نسبت به بلوتوث با فرکانس 2٫5 تا 2٫5 گیگاهرتز خیلی کمتر است.

 

به خاطر همین تفاوت فرکانس است که بلوتوث می‌تواند از انتقال‌های سریع در دامنه چند متر پشتیبانی نماید. اما NFC با بُرد کوتاهش نظر بسیاری از کمپانی‌ها از جمله گوگل، مایکروسافت، و شرکت‌های ارائه دهنده کارت‌های اعتباری را به سوی پرداخت با کیف پول الکترونیک جلب نموده است.

 

البته تکنولوژی NFC می‌تواند کاربردهای دیگری هم داشته باشد. به طور مثال شرکت های سونی و سامسونگ در حال کار بر روی تگ‌های NFC هستند که با نصب آنها در خانه، اتومبیل، محل کار، فروشگاه‌ها و بسیاری مکان‌های دیگر، می‌توان از NFC به عنوان ماشه‌ای برای برقراری ارتباط و انجام بعضی کارها یا دریافت یک سری اطلاعات استفاده نمود. کافی است تلفن همراه خود را به تگ نزدیک کنید، تا به طور خودکار ماشه چکیده گردد.

 

تا به اینجا می‌دانیم که NFC یک روش برای ارتباط بین وسایل، در فاصله کوتاه می‌باشد. اگر درباره آنتن‌ها اطلاعاتی داشته باشید می‌دانید که هر کدام با فرکانس عملیات خاصی عمل می‌کنند. در مورد NFC این فرکانس 13٫56 مگاهرتز است که فرکانس پایینی در مقایسه با فرکانس بلوتوث به شمار می‌رود.

 

طول موج این فرکانس 22 متر است و این بدان معنا است که یک آنتن نیم‌موج مناسب برای دریافت و ارسال از طریق NFC باید 11 متر طول داشته باشد. عین روز روشن است که آنتن‌های NFC تلفن‌های هوشمند نمی‌توانند این اندازه باشند. از طرفی اگر آنتنی نباشد، ارتباطی هم نیست و کیف پول دیجیتال هم معنا نخواهد داشت.

 

چالش بزرگ این است که بتوان در حجمی کوچکتر از 5 درصد از طول موج، آنتن مناسبی جا داد و بر اساس تئوری آنتن‌ها می‌دانیم که از چنین آنتن کوچکی نمی‌توان انتظار ایجاد موجی را داشت. بنابراین آنتن‌های قدیمی در اینجا کارایی ندارند و در نتیجه آنتن‌های NFC اصلا آنتن واقعی نیستند.

 

آنتن NFC در حقیقت یک القاگر (Inductor) می‌باشد. القاگرها می‌توانند به گونه‌ای ساخته شوند که با همدیگر کار کنند؛ یعنی با جفت شدن متقابل. بنابراین وقتی میدان مغناطیسی یک القاگر از نزدیکی دیگری عبور نماید، یک جریان القایی در دومی ایجاد می‌گردد. یعنی یک انتقال انرژی بدون تماس؛ دقیقاً همان چیزی که برای NFC مناسب است.

 

از این رو آنتن NFC در حقیقت نه یک آنتن بلکه یک القاگر بزرگ است و هر چه این القاگر بزرگتر ساخته شود، کیفیت ارتباط بهتر می‌گردد. البته بدین معنا نیست که فقط با یک چیپ اینکار امکان‌پذیر است، زیرا بُرد آن به زحمت از خودِ چیپ فراتر می‌رود.

 

بنابراین در صورت لزوم می‌توان میدان آن را به طریقی (مثلا با سیم‌پیچی به دور آن) تقویت نمود، یک دریافت کننده NFC) مثلا دستگاه پرداخت وجه در فروشگاه) از طریق القاگر خود که با فرکانس 13٫56 کار می‌کند، یک میدان مغناطیسی را به وجود می‌آورد. پس وقتی تلفن هوشمند خود را به دریافت کننده نزدیک کنید، باعث القا در آن و برقراری ارتباط می‌گردد.

 

به نظر می‌رسد که در برخی از موارد، ان اف سی در حقیقت فقط به عنوان چیپ شناسایی عمل می‌کند و تبادل داده‌های سنگین از طریق بلوتوث یا Wi-Fi انجام می‌گردد.

 

مثلا‌ برای ارسال سریع عکس با گلکسی اس 3 شما ابتدا باید NFC را فعال نمایید، بعد دو تلفن سامسونگ را که قابلیت  S Beam  دارند از ناحیه پشت (محل قرارگیری چیپ) NFC به هم بچسبانید تا همدیگر را شناسایی نمایند، و سپس با تأیید لمسیِ شما کار انتقال انجام می‌گردد؛ اما از آنجا که برای ارسال فایل از Wi-Fi Direct استفاده می‌شود، می‌توانید دو تلفن را از هم دور کنید و خیال‌تان راحت باشد که ارسال مختل نمی‌گردد.

اما در مواردی مثل پرداخت الکترونیک، از آنجایی که فقط حجم اندکی داده منتقل می‌شود، کار انتقال می‌تواند از طریق خود چیپ NFC انجام بگیرد. 

 

در این نوشتار به بررسی چند ویژگی فناوری NFC پرداختیم؛ فناوری‌ای که می‌تواند در آینده و با گسترش آن، کارهای روزمره را راحت‌ و سریع‌تر انجام داد. طبق نظر متخصصان، این فناوری سال 2014 فراگیر خواهد شد و شاید در این جهان پر شتاب، اندکی بر شتاب ما بیفزاید.