گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ حدود دو سال پیش بود که پژوهشگاه تربیت بدنی به مشهد منتقل شد، اما با تغییر در مدیریت این پژوهشگاه قرار است بار دیگر این مرکز به تهران منتقل شود.
بسیاری معتقدند که رفت و برگشت پژوهشگاه به تهران هزینه زیادی را در بر داشته است. در این زمینه با امیرمحمد مظفری، رئیس سابق پژوهشگاه گفت گویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.
امیرمحمد مظفری در خصوص این انتقادها گفت: حدود سال 1371 بود که به عنوان مشاور هاشمی گلپایگانی مشغول به کار بودم و مهرزاد حمیدی نیز مدیرکل تربیت بدنی وزارت علوم بود. در همان زمان بود که مشورت های صورت گرفت؛ چرا که نیاز به یک پژوهشکده برای رفع نیازهای ورزش امری ضروری به نظر می رسید و لازم بود اساتید تربیت بدنی را در یک فعالیت جمعی متمرکز کنیم و با موافقت وزیر وقت موافقت تاسیس این پژوهشکده حاصل شد و بدون امکانات و بودجه کافی پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی تشکیل شد وکار خود را در یک ساختمان قدیمی آغاز کرد.
وی در ادامه افزود: در همان ابتدا از نصرالله سجادی خواستیم که ریاست آن را برعهده بگیرد و به این ترتیب فعالیت رسمی پژوهشکده در تهران آغاز شد؛ پس از آن نیز بودجه در اختیار این پژوهشکده قرار گرفت و مکانی استیجاری برای آن در نظر گرفته شد.
رئیس سابق پژوهشکده تربیت بدنی تصریح کرد: حدود 13 سال گذشت و حدود سال 89 که ریاست این پژوهشگاه را برعهده گرفتم پژوهشگاه به ثباتی دست یافته بود؛ چرا که پیش از من قراخانلو، علیزاده، محبی و شیخ در دوران ریاستشان هر کدام به نوعی در رشد و توسعه پژوهشکده گام برداشته بودند و یک ساختمان چهارطبقه برای آن خریداری شده بود.
وی افزود: زمانی که ریاست پژوهشگاه را برعهده گرفتم این مرکز سازمان و ساختمان و تشکیلات داشت و سی کارمند و یک مربی در آن فعالیت می کردند و ما نیز با ادامه راه روسای گذشته در جهت افزایش کمیته های تخصصی گام برداشتیم و در نهایت صدنفر از اساتید برتر کشور به عضویت پژوهشگاه درآمدند.
مظفری یادآور شد: اولین اقدام من پس از ریاست در پژوهشگاه، گرفتن مجوز برای جذب دانشجو در مقطع دکترا بود که طی آن از طریق بورسیه 15 دانشجو را انتخاب کردیم که در حال حاضر اکثر آنها دارای مدرک دکترا در شاخه های مختلف تربیت بدنی هستند به علاوه ازمایشگاه پژوهشکده نیز توسعه یافت و با تزریق میلیون ها تومان پول وسایل لازم خریداری شد و کتابخانه معتبری در پژوهشکده تأسیس شد که الان نمی دانم چه بر سر این کتابخانه آمده است.
وی تصریح کرد: این کتابخانه منبع کامل برای اطلاع رسانی به اساتید و دانشجویان تربیت بدنی بود و دانشجویان مشکلی از نظر دسترسی به آن نداشتند.
رئیس سابق پژوهشگاه تربیت بدنی به دوران ریاست طالب پور اشاره کرد و گفت: زمانی که طالب پور ریاست پژوهشگاه را برعهده گرفت از انجا که همیشه عادت داشت با یک دست چند هندوانه بردارد به دنبال امتیازاتی در پژوهشگاه بود و بدون کار کارشناسی پژوهشگاه به مشهد منتقل شد و ساختمان آن در تهران رها شد.
وی در خصوص اینکه ساختمان پژوهشکده در تهران با برخی مشکلات روبه رو بود و شهرداری در مقطعی آن را پلمپ کرده بود، گفت: این ساختمان مسکونی بود و شهرداری روی تغییر کاربری آن ایراد گرفته بود اما مشکل آن را حل کرده بودیم چون کار پژوهشی در آن صورت می گرفت اگر قرار بود که این ساختمان مشکل داشته باشد پس چطور اقیانوس شناسی امروز در این ساختمان مستقر است.
مظفری تصریح کرد: در آن زمان سی کارمند در پژوهشکده فعالیت می کردند اما با انتقال آن یا برخی از آنها شرایط رفتن به مشهد را نداشتند یا اینکه کسانی هم که تغییر مکان دادند انگیزه لازم را برای کار کردن نداشتند به علاوه از آنجا که مدیر کل تربیت بدنی مشهد از دوستان دکتر طالب پور بود ساختمان پژوهشگاه را نیز در اختیارشان قرار داد.
وی افزود: در یک اسباب کشی ساده و تغییر محل زندگی از خیابانی به خیابان دیگر 25 درصد ضرر مالی وجود دارد حالا شما حساب کنید اگر یک پژوهشکده با تجهیزات آزمایشگاهی که همه آنها از پول بیت المال خریده شده است بخواهد از تهران به شهر دیگر منتقل شود چقدر هزینه در بر دارد.
رئیس سابق پژوهشکده تربیت بدنی یادآور شد: در حال حاضر تنها استفاده ای که از آزمایشگاه های پژوهشکده صورت می گیرد این است که چند عدد از تردمیل ها را به مردم اجاره می دهند و در مقابل آن مبلغ ناچیزی دریافت می کنند، آیا تأسیس پژوهشکده و انتقال آن به تهران این بود، هدف از تأسیس پژوهشکده توسعه ورزش قهرمانی و همگانی بود که در مدت گذشته صد تحقیق کامل و جامع که نقش مهمی در توسعه ورزش کشور دارد، در پژوهشگاه ارائه شده است.
وی افزود: زمانی که بنده در پژوهشگاه بودم چند همایش ملی و بین المللی در کشور برگزار شد که در تعداد مقاله، حضور خارجی ها و مدیریت برگزاری بی سابقه بود در حالی که در این مدت تنها دو همایش برگزار شد که یکی از آنها را هم از دوستان طالب پور برگزار کرد که علت برگزاری آن نیز قابل حدس است.
دکتر مظفری تصریح کرد: در ادوار گذشته پژوهشگاه تربیت بدنی چهار مجله تخصصی به چاپ می رسید به علاوه تمام مقالات هیئت علمی نیز منتشر می شد و اساتید مهم کشور به عنوان هیئت تحریریه و بدون دریافت حق الزحمه در انتشار این مجلات به ما کمک می کردند در مقابل اکنون چه کسانی همکاری می کنند در حال حاضر که پژوهشگاه تربیت بدنی در مشهد است کدام هیئت علمی وجود دارد؟
وی در خصوص تغییر پژوهشکده به پژوهشگاه نیز گفت: زمانی که طالب پور به عنوان رئیس پژوهشکده منصوب شد نخستین درخواستش تبدیل پژوهشکده به پژوهشگاه بود که این کار کاملاً خلاف قانون بود چرا که برای تبدیل شدن یک پژوهشکده به پژوهشگاه آن بخش در ابتدا باید چهار دانشکده داشته باشد که هر کدام دارای حداقل 15 نفر هیئت علمی باشد که این موضوع قانون وزارت علوم است اما دیدیم که به راحتی قوانین زیرپا گذاشته شده است، این خرابی ها و خسارت های که به علم ورزش وارد شده را چه کسی جوابگو خواهد بود آیا درست است که بیت المال به این راحتی سوخت شود اینها به کشور ضربه زدند و خدمات ناشایستی را ارائه کردند.
رئیس سابق پژوهشگاه تربیت بدنی یادآور شد: در دوران حضور طالب پور در فدراسیون ورزش های دانشگاهی نیز دیدیم که ورزش دانشجویی به کجا رسید و معاونین وزارتخانه با بودجه دولت چه سفرهای به چین و ماچین داشتند، من معتقدم که سازمان بازرسی باید در این مسئله ورود کند تا برای دیگران درس عبرتی باشد.
وی افزود: پژوهشکده تربیت بدنی باید بازوی توسعه ورزش کشور باشد و من معتقدم که هر توسعه نیازمند تحقیق است در حالی که پژوهشگاه از حضور بهترین اساتید تربیت بدنی بهره می برد باید این تحقیقات صورت می گرفت.
وی در خصوص اینکه انتقال دوباره پژوهشگاه به تهران هزینه زیادی را به همراه خواهد داشت، گفت: درست است که بازگشت آن با ضرر و زیان همراه است ولی حضور مجدد آن در تهران لازم است و بهتر است یک گروه کارشناسی تشکیل و این موضوع را بررسی کنند و از اساتید نظرخواهی شود مطمئناً اساتید نیز رأی به بازگشت پژوهشگاه خواهند داد.
دکتر مظفری در خصوص زمان از دست رفته برای پژوهشگاه تربیت بدنی در دو سال گذشته نیز گفت: ما که از ورزش نرفته ایم و مطمئناً در کنار آن خواهیم بود ما برای این ورزش زحمت کشیده ایم و اکثریت اساتید و دانشجویان نخبه به پژوهشگاه کمک خواهند کرد تا آسیب های گذشته را ترمیم کنیم.
وی بر همکاری وزارت ورزش و وزارت علوم با پژوهشگاه تاکید کرد و گفت: ابتدا لازم است که ساختمان سابق پژوهشگاه در تهران آزاد شود و اگر این امر صورت نگرفت لازم است که تفاهم نامه ای بین وزارت ورزش و پژوهشگاه تربیت بدنی صورت گیرد و پژوهشگاه از یکی از ساختمان های وزارت ورزش استفاده کند و یا حتی بخشی از ان در باشگاه های ورزشی مستقر شود چرا که ورزشکاران می توانند در آزمون های تشخیصی از آزمایشگاه ها و تجهیزات آزمایشگاهی پژوهشگاه تربیت بدنی استفاده کنند.